အရိုင်းစိတ် နဲ့ ကာမအမှောင် အပိုင်း ( ၃ )
အရိုင်းစိတ် နဲ့ ကာမအမှောင် အပိုင်း ( ၃ )
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
ရေးသူ - ပန်းရိုင်း
မိုးပပမောင်နဲ့ ပုန်းညက်ဖြူတို့ မော်လမြိုင်က သူတို့ အမျိုးတွေ ဆီကို ထွက်သွားကြတဲ့ နေ့မှာ ဦးအောင်ဇေ
ဝင်းကို သည် သူလုပ်ချင်နေတာကို အကောင်အထည် ဖေါ်သည် ။
နော်လီစာကို နင်းနှိပ်ခိုင်းသည် ။
နော်ဆွိကိုတော့ မီးဖိုထဲမှာ သူ့အတွက် ဆိတ်သားဟင်း နဲ့ ပဲထမင်း ချက်ခိုင်းထားလိုက်သည် ။ နော်ဆွိ ချက်ပြုတ်နေတဲ့အချိန် နေ်လီစာကို သူ့အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်လိုက်သည် ။ စွပ်ကြယ်အဖြူရောင် လက်ပြတ်နဲ့ အောက်ကပလေကပ် ခပ်ပါးပါး ပုဆိုးတထည်ကို ဝတ်ထားတဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသညိ သူ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မှောက်ရက် အိပ်နေတာကို နော်လီစာက ကုတင်ပေါ် ထိုင်ကာ နှိပ်ပေးနေပြီ ။ နော်လီစာသည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကို နှိပ်ပေးရမှာမို့ စောစောကလေးတင် ရေမိုးချိုးပြီး သနပ်ခါးတွေ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး လိမ်းကျံထားခဲ့လို့ သန့်ရှင်း မွှေးပျံ့လို့
နေသည် ။ သူဌေးကို ကောင်းကောင်း နင်းနှိပ် ပေးလိုက်ရင် သူဌေးက မလွဲမသွေ ဘောက်ဆူး ကောင်းကောင်းချမှာဘဲ လို့ နော်လီစာ ယုံကြည်သည် ။ ဒါကြောင့် အားသုံးပြီး သေသေချာချာ နှိပ်ပေးနေသည် ။
“ အင်း…..ကောင်းလိုက်တာ…နော်လီစာက လက်ပေါက်တာဘဲ……..အိုး..ကျွတ်ကျွတ်….အဲ….ဒီပေါင်ရင်းနား အပူထုတ်
ပေးအုံး…..”
နော်လီစာလည်း ဦးအောင်ဇေဝင်းကို နှိပ်ခိုင်းတဲ့ ပေါင်ရင်းနေရာကို သူ့လက်ဖနောင့်နဲ့ ဖိပြီး အပူထုတ် ပေးလိုက်
တဲ့အခါ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထောင်မာနေတဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ လိင်တန်ဆာကြီးနဲ့ ထိမိကုန်သည် ။
( အိုး..သူဌေး…လီးတောင်နေပါလား . . )
အင်းလေ…အရင်လည်း ရွာမှာ နှိပ်ပေးခဲ့တုံးက ဒီလိုဘဲ ယောကျ်ားတွေက လီးတွေ မတ်မတ်တောင်တာတွေ တွေ့
ကြုံဘူးခဲ့တော့ နော်လီစာ အတွက် အဆန်း မဟုတ်ပါဘူး ။ ကလေး နှစ်ယောက် အမေ မို့ ယောကျ်ား လီး ဆိုတာလည်း နော်လီစာ အတွက် အဆန်း မဟုတ်ပါ ။ တခုရှိတာက နော်လီစာသည် လင်သေဆုံးသွားတာ တော်တော်လေး ကြာမြင့်နေပြီ ဆိုတော့ ပြတ်လပ် ကင်းကွာသွားတဲ့ ယောကျ်ား လီးတန်နဲ့ ပြန်ထိတွေ့တဲ့ အခါ စိတ်ထဲမှာ ခံချင်သလိုလို မရိုးမရွ စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ် လာရပေသည် ။
တိတ်ဆိတ်ပြီး အေးစိမ့်နေတဲ့ အဲကွန်းခန်းကြီး ထဲက အိစက်ညက်ညောတဲ့ မွေ့ယာကြီးပေါ်မှာ ဆန့်ကျင်ဖက် ယောကျ်ား တယောက်နဲ့ အတူတူ ရှိနေတဲ့အချိန် င်္ဒယောကျ်ားရဲ့ လိင်တန်ဆာကြီးနဲ့ ထိမိနေတာက စိတ်ရွကြွစရာ မဟုတ်ဖူးလား ။
သို့ပေမယ့် နော်လီစာသည် စိတ်ကို ထိန်းသည် ။ မသင့်တော်တာတွေ မစဉ်းစားဖို့ ကြိုးစားသည် ။ လိင်စိတ်တွေကို ခေါင်းထဲက ထုတ်ပစ်သည် ။ သက်ပြင်းကို မှုတ်ထုတ်သည် ။
ဒီအချိန်မှာ သူဌေးက သူ့နံမည်ကို ခေါ်လိုက်သည် ။
“ နော်လီစာ…..”
“ ရှင်…….ဆရာ…..”
“ ခင်ဗျား..အရမ်း လှတယ်ဗျာ….”
နော်လီစာ ဘာ ပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး ။
“ ခင်ဗျားက ရုပ်ကော ကိုယ်လုံးကော လှတာ…..ခင်ဗျား ယောကျ်ားဟာ တော်တော် ကံကောင်းတဲ့လူဘဲ..ဟင်း…တကယ်တကယ်..ခင်ဗျားကို ကျနော် မြင်တဲ့အချိန်ထဲက
သဘောကျမိတယ်ဗျာ…..ခင်ဗျား သဘောတူရင် ခင်ဗျားနဲ့ ပျော်ချင်တယ်…လွတ်လွတ်လပ်လပ်….”
“ အဲ…အဲဒါတော့ မဖြစ်ပါဘူး..ဆရာရယ်….ကျမက ရိုးရိုးသားသား ဘဲ လုပ်စားချင်ပါတယ်….ဆရာကလည်း မိန်းမနဲ့ ကလေးနဲ့…..”
နော်လီစာက ငြင်းသည် ။ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုက သူ့လက်ကြီးနဲ့ အပူထုတ်နေတဲ့ နော်လီစာရဲ့ လက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့တန်ဆာကြီးပေါ်ကို တင်ပေးသည် ။ အတင်း ကိုင်ဆုပ်ခိုင်းသည် ။
“ အို…ဆရာ….မသင့်တော်ပါဘူး….မ……မ……မလုပ်ပါနဲ့နော် . . ”
“ ကျနော် ခင်ဗျားကို ဘောက်ဆူးတွေ အများကြီး ပေးမှာ……ကဲ..ကဲ….ကိုင်လိုက်..”
“ မပေးပါနဲ့ ဆရာ..ဒီလို တော့ မလုပ်ပါရစေနဲ့…”
နော်လီစာက မျက်နှာလေး နီတွတ်ရဲပြီး ခါးခါးသီးသီး ငြင်းသည် ။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့ ပြင်သည် ။
“ နေအုံးလေ….ခင်ဗျားကို သွားခွင့် မပြုသေးဘူး….နေအုံး…..”
“ မကောင်းပါဘူး..ဆရာ..ကျမတို့ ဒီလို မဖြစ်သင့်ဘူးလေ…..”
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်တွေက နော်လီစာကို ဖမ်းချုပ်ထားလိုက်သည် ။
“ အေးဆေး ခံစမ်း နော်လီစာ..အကုန်လုံး ကောင်းသွားအောင်..ခင်ဗျားလည်း ယောကျ်ားသေတာ ကြာလို့ လီးဆာနေမယ် ဆိုတာ
ကျနော်သိတယ်…နှစ်ယောက်လုံး ကောင်းမယ့်ဟာ….လုပ်ကြရအောင်…..”
“ အို..အို….မလုပ်ချင်ဘူး……လွှတ်..လွှတ်ပါ….ဆရာ….”
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို က မလွှတ် ။ သူ့ပုဆိုးကို ခြေနဲ့ ကန်ထုတ်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ လိင်တန် မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည် ။ ဒစ်လုံးကားကားကြီးက နီညိုညိုကြီး ။ နော်လီစာလည်း
ဒါကြီးကို မြင်တော့ တချက် တွေသွားသည် ။
စိုက်ကြည့်မိပြီး ရုန်းကန်နေတာ ရပ်သွားသလို ဖြစ်လိုက်တာကို ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုက မြင်လိုက်သည် ။ သိလိုက်သည် ။ ဟင်း..ကောင်မ…လီးကို မြင်တော့ ခံချင်သွားပြီ….လို့ တွေးလိုက်ပြီး စိတ်တွေ
ပို ထကြွလာသည် ။ ရဲတင်းလာသည် ။
နော်လီစာရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်သည် ။
“ အို..ဆရာ…..မလုပ်ပါနဲ့…..” လို့ ပြောနေတဲ့ နော်လီစာရဲ့ ပေါင်ကြားကို သူ့လက်က အုပ်စမ်းလိုက်သည် ။
အမွှေးတွေနဲ့ မို့ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို သူ စမ်းမိသည် ။
ဟင်..အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား …ဒါဆို ကောင်မ စိတ်လာနေတာဘဲ..မူလကျီ လုပ်နေတာ..ခံချင်နေတာကို ဟန်လုပ်နေတာ..သိကြရောပေါ့….။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကြမ်းပြီ ။
အင်အားသုံးပြီး အနိုင်ယူနေကျလူကြီးမို့ နော်လီစာရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ နှိပ်ကြယ်သီးနဲ့ ရင်စေ့ဘလောက်စ်လေးကိုလည်း ဗျန်းကနဲ ဆွဲဖွင့်လိုက်သည် ။
ဘရာစီယာ သေးမျှင်မျှင်ထဲက နို့လုံးတတုံးတခဲကြီးတွေ က လျံထွက်နေကြတာကို သူ တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့စိတ်ရိုင်းတွေ ပိုပြီး ကြွထလာသည် ။
“ လွှတ်ပါ..မလုပ်နဲ့..ကျမ မကြိုက်ဘူး……”
“ မူမနေနဲ့ နော်လီစာ..နင်ခံချင်နေတာ ငါ သိတယ်…..ကဲ..အေးဆေး ခံ..ငါ ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ် . . ”
“ မခံချင်ဘူး..ကျမ မကြိုက်ဘူး..မလုပ်ပါနဲ့…”
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် အကြမ်းသမားကြီးပါ ။ ဘယ်လို တောင်းပန်လို့မှလည်း မရဘူး ။ နော်လီစာရဲ့ ဘရာစီယာလေးကို အတင်း ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားသည် ။
အတင်း ရုန်းကန်လွန်းလို့ နော်လီစာရဲ့ ပါးတွေကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး သူ ရိုက်ထည့်လိုက်သည် ။
“ တိတ်စမ်း….ငြိမ်ငြိမ်နေ…နင် နာချင်လား……”
ဘရာစီယာလေး ကျွတ်ကွာသွားတော့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက တအား လွတ်လပ်သွားကြသည် ။
အဖျားနားမှာ ကော့ကော့လေး ထောင်နေတဲ့ နို့လှလှကြီး တွေကို ဦးအောင်ဇေင်းကို အားရပါးရ စို့သည် ။
“ အင်း…အမလေး……..”
နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေး တလုံးကို စုတ်ယူလိုက်လို့ နော်လီစာ တယောက် ဆတ်ဆတ်ခါ လူးလွန့်သွားရသည် ။
ကြမ်းတမ်းတဲ့ သူ့ဇာတိရုပ် ပေါ်လာသည် ။ နော်လီစာက အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထား ။
အောက်ပိုင်းမှာ ထမိန် မရှိတော့လို့ ဗလာကျင်းနေသည် ။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတွေကို သူက တွန်းခွဲ ဖြဲပစ်လိုက်ပြီး
ပေါင်ကြားကို ခေါင်းအပ်ပြီး ခုံးမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျာနဲ့ ထိုးယက်လိုက်သည် ။
“ အိုး……မလုပ်နဲ့…အို……အို……..အို………..”
လျာကြီးက ဖိဖိပြီ ဆက်တိုက် ယက်နေသည် ။ သူ့လက်တွေက ပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲတွန်းထားသည် ။ နော်လီစာက
သူ့ခေါင်းကိုတွန်းပစ်သည် ။ သူ ယက်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ခေါင်း ထောင်ထပြီး..“ နင် နာချင်သလား နော်လီစာ…
ငါမှုတ်ပေးတာကို အေးဆေး အရသာခံနေစမ်း…ငါ နင့်ကို မနှိပ်စက်ချင်ဘူး….” လို့ အသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်သည်။
“ ခက်တာဘဲ..ကျမကို ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့..အနိုင် မကျင့်ပါနဲ့……” လို့ ငိုယိုတောင်းပန်နေတဲ့ နော်လီစာကို သူ
အတင်းကြီး တက်ကျင့်သည် ။ နော်လီစာရဲ့ အဖုတ်ကွဲ နီညိုညိုကြီးထဲကို သူ့လီးမဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး ဗျိကနဲ
ဝင်သွားသည် ။
“ အား……..”
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ဆောင့်ထည့်ပြီ ။ မညှာမတာ တအားကြီး ဆောင့်ထည့်နေသည် ။ နော်လီစာရဲ့ အော်ညည်း
သံက သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား ခံရလို့ သိပ် ကျယ်ကျယ် ထွက်မလာနိုင် ။
တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ တအား ဆောင့်ထည့်နေတာ ခဏကြာတော့ အရည်တွေ လိုက်လာပြီး တဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ
ထွက်လာသည် ။ လီးကြီးက အဖုတ်ထဲ ဆက်တိုက် ဒလစပ်ကြီး ထိုးညှောင့်နေသည် ။ သူ့ေ၈ွးစိကြီး နှစ်လုံးက
နော်လီစာရဲ့ ဖင်ကြားကို အရှိန်နဲ့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်ခတ်နေသည် ။
“ အိုး…..အား…..အား……ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာဟာ……..”းကို
သူ ဆတ်ကနဲ လီးကြီးကို ဆွဲနုတ်လိုက်သည် ။
သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေ တဖပ်ဖပ်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်ပြီး နော်လီစာရဲ့ မျက်နှာတည့်တည့်ကို ထိမှန် ပေရေ ကုန်သည် ။
“ အား…..ဟား……ဝှူး……..အီး………..”
“ တအား လိုးလို့ ကောင်းတယ်…နော်လီစာ….နင့်စောက်ဖုတ်က ရှယ်ဘဲ……”
အလိုမတူဘဲ ကာမ စပ်ယှက်၇င် မုဒိန်းမှု မြောက်သည် ဆိုတာကို ဥပဒေ ပညာရှင် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို တယောက် ကောင်းကောင်းကြီး သိမှာပါ ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို အိပ်နေပြီ ထင်လို့ နော်လီစာလည်း ထမိန်လေးကို ကောက် ရင်လျားလိုက်ပြီး အခန်းထဲက
ထွက်သွားဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။
ခြေတလှမ်းဘဲ လှမ်းလိုက်ရသေးသည် ။
“ ဟိတ်….ဒါက ဘယ်လဲ…..” လို့ မေးတဲ့ အသံကြီး ကို ကြားလိုက်ရသည် ။
“ ကျမ..ကျမ..သွားတော့မယ်….”
“ အိုး….နေအုံး….မင်းကို သွားခွင့်မပြုနိုင်သေးဘူး …. ”
သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ မလိုက်အောင် ပေါ့ပါးသွက်လက် စွာနဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ခုန်ထလိုက်ပြီး နော်လီစာကို ဆွဲ
ပွေ့လိုက်သည် ။
“ အို..လွှတ်..လွှတ်..ကျမကို မလုပ်ပါနဲ့တော့….”
“ မရဘူး..မင်းကို ထပ် လိုးအုံးမယ် . . .”
နော်လီစာ သူဆွဲခေါ်ရာ ကုတင်ပေါ်ကို ပြန်ပါသွားရသည် ။
နောက်သလိုလို စသလိုလိုနဲ့ နော်လီစာရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်ပြီး..“ မင်း….ငါ့ကို မဆန့်ကျင်
နဲ့ကွာ…..မင်းနဲ့ တဝကြီး လိုးကြမယ်…မင်းလည်း ကလေး၂ယောက် အမေဘဲကွာ…..လင်လည်း သေပြီ…မင်း
လည်းကောင်း..ငါလည်းကောင်း…..ပေါ့…” လို့ ပြောလိုက်ရင်း သူ့တန်ဆာချောင်းကြီးကို နော်လီစာရဲ့ ပါးစပ်ဆီကို
တိုးကပ်လိုက်သည် ။
“ စုတ်….စုတ်…ငါ့လီးကို စုတ်ပေး….”
နော်ဆွိသည် ဟင်းထမင်းတွေ ချက်အပြီး သူ့အမေ နော်လီစာ နင်းနှိပ်ပေးနေတာ ပြီးပြီလား ဆိုပြီး ဦးအောင်ဇေ
ဝင်းကိုရဲ့ အိပ်ခန်းကို သွား ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ တံခါးကို မပိတ်ထားတာကြောင့် ဟနေတဲ့ တံခါးကြားက
နေ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ပက်လက်ကြီး တရှူးရှူးနဲ့ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။
အမေ နှိပ်လို့ ပြီးသွားပြီ ထင်တယ် . . .နော်ဆွိလည်း အမေ့ကို ပေးထားတဲ့ အခန်းလေးဆီကို သွားကြည့်လိုက်
သည် ။ အမေ့ကို အခန်းထဲမှာ မတွေ့ ။ ရေချိုးခန်း ဆီက ရေကျသံတွေ ကြားလို့ သွားကြည့်လိုက်တော့ အထဲမှာ အမေ ရေချိုးနေတာကို သိလိုက်ရသည် ။
“ အမေ…တော်တော် မောသွားလား….အမေ့ကို ဆရာက မုန့်ဖိုး ဘယ်လောက် ပေးသလဲ…” လို့ နော်ဆွိ က မေး
လိုက်တဲ့အခါ နော်လီစာက “ နည်းနည်းပါးပါး ပါ သမီး….” လို့ ဖြေသည် ။
နော်လီစာသည် ကျိန်းစပ်နေတဲ့ သူမ ပေါင်ကြားက အင်္ဂါစပ်နဲ့ စအိုကို ဆပ်ပြာနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ရင်း မျက်ရည်တွေ
ကျနေတာကိုတော့ နော်ဆွိ မတွေ့ရ ။ နော်လီစာသည် ဒုတိယအချီမှာ သူမရဲ့ နောက် စအိုပေါက်လေးကိုပါ တအား စပ်ယှက်တာ ခံလိုက်ရသည် ။ စအိုကို အလုပ် ခံရတာ ဒါ ဘဝမှာ ပထမဆုံး အကြိမ်ပါဘဲ ။ သွားလေသူ
ကြီး စောကျော်တောင် တခါမှ စအိုကို မထိဖူးဘူး ။ တော်တော် မိုက်ရိုင်းတဲ့ တဏှာဘူးကြီး ။
နော်လီစာလည်း သူ့ကို လိုးသလို သမီးနော်ဆွိကိုလည်း ဒီတဏှာဘူးကြီးက လိုးချင်မှာဘဲ လို့ တွေးမိသည် ။
ရှက်လွန်းတာကြောင့် သမီးကိုတောင် သူ အကျင့်ခံရတာကို မပြောချင်ဘူး ။ လူသိ မခံချင်ဘူး ။ သမီးကို ဒီ
လူကြီးက နင့်ကို မရိုးမသား လုပ်သလား လို့ မေးကြည့်လိုက်သည် ။ နော်ဆွိက ဘာမှ မလုပ်ဘူး အမေ..လို့
ဖြေသည် ။ “ ဘာလို့ မေးတာလဲ ..အမေ့ကို သူ ဘာလုပ်သလဲ…” လို့ နော်ဆွိ မေးလာတော့ သူ ဖြေရတာ ခက်သည် ။ “ စိုးရိမ်လို့ မေးတာပါဟယ်….ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…” လို့ ညာလိုက်သည် ။ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို က
မနေ့က သူ့လက်ထဲကို ငွေတသိန် း ထည့်ပေးခဲ့တာကိုလည်း နော်ဆွိကို မပြောလိုက် ။
သို့ပေမယ့် နောက်သုံးရက် အကြာ ဒေါ်မိုးပပမောင်..ပုန်းညက်ဖြူနဲ့ နော်ဆွိတို့ အပြင်သွားကြတဲ့ အခိုက် ဦး
အောင်ဇေဝင်းကိုသည် သူမအခန်းကို ရောက်လာပြီး အတင်းအဓမ္မ ကျင့်ကြံပြန်သည် ။ ဒီတခါလည်း အင်္ဂါစပ်
တင် မက စအိုကိုပါ စပ်ယှက်သွားခဲ့သည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် သူလုပ်သမျှကို ကြိတ်ခံတဲ့ ငြိမ်ခံတဲ့ နော်လီစာကို သိပ် သဘောကျသွားသည် ။
ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ရော ဖွင့်လို့ နှိပ်လို့ ရတဲ့ စော်မို့လည်း တအား ကြိုက်သည် ။ ဒါကြောင့် လုပ်
ဖေါ်ကိုင်ဖက် ရှေ့နေ ဦးကျားမောင်ကို ဂေါက်ရိုက်တဲ့အချိန် ဂေါက်ကွင်းမှာ တီးတိုး ကြွားလိုက်သည် ။ သူ့မှာ
ပစ္စည်းကောင်း ရှိတဲ့အကြောင်း ကြွားလိုက်တော့ ဦးကျားမောင်က သူလုပ်လို့ရအောင် ဖန်တီးပေးပါ..စီစဉ်ပေး
ပါလို့ ပူဆာသည် ။ အတင်းကြီး အပူကပ်သည် ။ တောင်းပန်တိုးလျှိုးသည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုလည်း ဘော်ဒါချင်း ရိုင်းပင်းတဲ့အနေနဲ့ နော်လီစာကို ဦးကျားမောင်နဲ့ လွှတ်ပေးသည် ။
နော်ဆွိကို မယားပါသမီး ပုန်းညက်နဲ့ အတူ တနေရာကို လွှတ်ရသည် ။ ငွေကုန်ခံပြီး သူတို့တတွေကို နံမည်ကြီး
တီးဝိုင်း စတိတ်ရှိုးကို လွှတ်လိုက်ပြီး နော်လီစာကို ဦးကျားမောင်နဲ့ တွေ့ခိုင်းသည် ။ ဦးကျားမောင်က နော်လီစာ
ကို ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုလိုဘဲ ရှေ့ရော နောက်ရော ပါးစပ်ရော ဖြုတ်သည် ။
ဦးကျားမောင်သည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ထက် ပိုသွားတဲ့အချက်က နော်လီစာကို ဖြုတ်တာတွေကို ဓါတ်ပုံတွေ ဗီ
ဒီယိုတွေ ခိုးရိုက်ထားလိုက်တာပါဘဲ ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ နောက်တဆင့် လှမ်းလိုက်တာကတော့ နော်ဆွိကို အတင်း ကျင့်လိုက်တာပါ ။ ထုံးစံ
အတိုင်း မိုးပပမောင် ပုန်းညက်တို့ကို ဘုရားဖူး ထွက်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ဒီတခါ နော်ဆွိကို မခေါ်ခိုင်းဘဲ နော်လီစာ
ကို သူတို့နဲ့ ခေါ်သွားဖို့ စီစဉ်လိုက်သည် ။
သူတို့သွားကြတဲ့ ညမှာဘဲ နော်ဆွိ စားမယ့် အစားတွေထဲ သူ ဆေးခပ်လိုက်သည် ။
နော်ဆွိ မူးဝေပြီး အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတဲ့အခါ သူ နော်ဆွိရဲ့ အခန်းကို ရောက်သွားပြီး နော်ဆွိကို အတင်း ကျင့်
ပစ်လိုက်သည် ။ တကိုယ်လုံး ချွတ်ထားတဲ့ နော်ဆွိကို သူ အမျိုးမျိုး ထင်တိုင်းကျဲတော့သည် ။ နော်ဆွိရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ပုံတွေကိုလည်း သူ ရိုက်ထားလိုက်သည် ။ နော်ဆွိရဲ့ နောက်ပေါက်ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် စပ်ယှက်လိုက်သည် ။ နော်ဆွိ ငြိမ်ခံနေအောင် မတိုင်အောင် ငွေသုံးသိန်းကို အတင်း ပေးသည် ။ နော်ဆွိလည်း အရှက်ကွဲမှာ စိုးလို့ မတိုင် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်း ဦးအောင်ဇေဝင်းကို အိပ်နေပြီ ထင်လို့ နော်လီစာလည်း ထမိန်လေးကို ကောက် ရင်လျားလိုက်ပြီး အခန်းထဲက
ထွက်သွားဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။
ခြေတလှမ်းဘဲ လှမ်းလိုက်ရသေးသည် ။
“ ဟိတ်….ဒါက ဘယ်လဲ…..” လို့ မေးတဲ့ အသံကြီး ကို ကြားလိုက်ရသည် ။
“ ကျမ..ကျမ..သွားတော့မယ်….”
“ အိုး….နေအုံး….မင်းကို သွားခွင့်မပြုနိုင်သေးဘူး …. ”
သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ မလိုက်အောင် ပေါ့ပါးသွက်လက် စွာနဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ခုန်ထလိုက်ပြီး နော်လီစာကို ဆွဲ
ပွေ့လိုက်သည် ။
“ အို..လွှတ်..လွှတ်..ကျမကို မလုပ်ပါနဲ့တော့….”
“ မရဘူး..မင်းကို ထပ် လိုးအုံးမယ် . . .”
နော်လီစာ သူဆွဲခေါ်ရာ ကုတင်ပေါ်ကို ပြန်ပါသွားရသည် ။
နောက်သလိုလို စသလိုလိုနဲ့ နော်လီစာရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်ပြီး..“ မင်း….ငါ့ကို မဆန့်ကျင်
နဲ့ကွာ…..မင်းနဲ့ တဝကြီး လိုးကြမယ်…မင်းလည်း ကလေး၂ယောက် အမေဘဲကွာ…..လင်လည်း သေပြီ…မင်း
လည်းကောင်း..ငါလည်းကောင်း…..ပေါ့…” လို့ ပြောလိုက်ရင်း သူ့တန်ဆာချောင်းကြီးကို နော်လီစာရဲ့ ပါးစပ်ဆီကို
တိုးကပ်လိုက်သည် ။
“ စုတ်….စုတ်…ငါ့လီးကို စုတ်ပေး….”
နော်ဆွိသည် ဟင်းထမင်းတွေ ချက်အပြီး သူ့အမေ နော်လီစာ နင်းနှိပ်ပေးနေတာ ပြီးပြီလား ဆိုပြီး ဦးအောင်ဇေ
ဝင်းကိုရဲ့ အိပ်ခန်းကို သွား ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ တံခါးကို မပိတ်ထားတာကြောင့် ဟနေတဲ့ တံခါးကြားက
နေ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ပက်လက်ကြီး တရှူးရှူးနဲ့ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။
အမေ နှိပ်လို့ ပြီးသွားပြီ ထင်တယ် . . .နော်ဆွိလည်း အမေ့ကို ပေးထားတဲ့ အခန်းလေးဆီကို သွားကြည့်လိုက်
သည် ။ အမေ့ကို အခန်းထဲမှာ မတွေ့ ။ ရေချိုးခန်း ဆီက ရေကျသံတွေ ကြားလို့ သွားကြည့်လိုက်တော့ အထဲမှာ အမေ ရေချိုးနေတာကို သိလိုက်ရသည် ။
“ အမေ…တော်တော် မောသွားလား….အမေ့ကို ဆရာက မုန့်ဖိုး ဘယ်လောက် ပေးသလဲ…” လို့ နော်ဆွိ က မေး
လိုက်တဲ့အခါ နော်လီစာက “ နည်းနည်းပါးပါး ပါ သမီး….” လို့ ဖြေသည် ။
နော်လီစာသည် ကျိန်းစပ်နေတဲ့ သူမ ပေါင်ကြားက အင်္ဂါစပ်နဲ့ စအိုကို ဆပ်ပြာနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ရင်း မျက်ရည်တွေ
ကျနေတာကိုတော့ နော်ဆွိ မတွေ့ရ ။ နော်လီစာသည် ဒုတိယအချီမှာ သူမရဲ့ နောက် စအိုပေါက်လေးကိုပါ တအား စပ်ယှက်တာ ခံလိုက်ရသည် ။ စအိုကို အလုပ် ခံရတာ ဒါ ဘဝမှာ ပထမဆုံး အကြိမ်ပါဘဲ ။ သွားလေသူ
ကြီး စောကျော်တောင် တခါမှ စအိုကို မထိဖူးဘူး ။ တော်တော် မိုက်ရိုင်းတဲ့ တဏှာဘူးကြီး ။
နော်လီစာလည်း သူ့ကို လိုးသလို သမီးနော်ဆွိကိုလည်း ဒီတဏှာဘူးကြီးက လိုးချင်မှာဘဲ လို့ တွေးမိသည် ။
ရှက်လွန်းတာကြောင့် သမီးကိုတောင် သူ အကျင့်ခံရတာကို မပြောချင်ဘူး ။ လူသိ မခံချင်ဘူး ။ သမီးကို ဒီ
လူကြီးက နင့်ကို မရိုးမသား လုပ်သလား လို့ မေးကြည့်လိုက်သည် ။ နော်ဆွိက ဘာမှ မလုပ်ဘူး အမေ..လို့
ဖြေသည် ။ “ ဘာလို့ မေးတာလဲ ..အမေ့ကို သူ ဘာလုပ်သလဲ…” လို့ နော်ဆွိ မေးလာတော့ သူ ဖြေရတာ ခက်သည် ။ “ စိုးရိမ်လို့ မေးတာပါဟယ်….ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…” လို့ ညာလိုက်သည် ။ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို က
မနေ့က သူ့လက်ထဲကို ငွေတသိန် း ထည့်ပေးခဲ့တာကိုလည်း နော်ဆွိကို မပြောလိုက် ။
သို့ပေမယ့် နောက်သုံးရက် အကြာ ဒေါ်မိုးပပမောင်..ပုန်းညက်ဖြူနဲ့ နော်ဆွိတို့ အပြင်သွားကြတဲ့ အခိုက် ဦး
အောင်ဇေဝင်းကိုသည် သူမအခန်းကို ရောက်လာပြီး အတင်းအဓမ္မ ကျင့်ကြံပြန်သည် ။ ဒီတခါလည်း အင်္ဂါစပ်
တင် မက စအိုကိုပါ စပ်ယှက်သွားခဲ့သည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် သူလုပ်သမျှကို ကြိတ်ခံတဲ့ ငြိမ်ခံတဲ့ နော်လီစာကို သိပ် သဘောကျသွားသည် ။
ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ရော ဖွင့်လို့ နှိပ်လို့ ရတဲ့ စော်မို့လည်း တအား ကြိုက်သည် ။ ဒါကြောင့် လုပ်
ဖေါ်ကိုင်ဖက် ရှေ့နေ ဦးကျားမောင်ကို ဂေါက်ရိုက်တဲ့အချိန် ဂေါက်ကွင်းမှာ တီးတိုး ကြွားလိုက်သည် ။ သူ့မှာ
ပစ္စည်းကောင်း ရှိတဲ့အကြောင်း ကြွားလိုက်တော့ ဦးကျားမောင်က သူလုပ်လို့ရအောင် ဖန်တီးပေးပါ..စီစဉ်ပေး
ပါလို့ ပူဆာသည် ။ အတင်းကြီး အပူကပ်သည် ။ တောင်းပန်တိုးလျှိုးသည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုလည်း ဘော်ဒါချင်း ရိုင်းပင်းတဲ့အနေနဲ့ နော်လီစာကို ဦးကျားမောင်နဲ့ လွှတ်ပေးသည် ။
နော်ဆွိကို မယားပါသမီး ပုန်းညက်နဲ့ အတူ တနေရာကို လွှတ်ရသည် ။ ငွေကုန်ခံပြီး သူတို့တတွေကို နံမည်ကြီး
တီးဝိုင်း စတိတ်ရှိုးကို လွှတ်လိုက်ပြီး နော်လီစာကို ဦးကျားမောင်နဲ့ တွေ့ခိုင်းသည် ။ ဦးကျားမောင်က နော်လီစာ
ကို ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုလိုဘဲ ရှေ့ရော နောက်ရော ပါးစပ်ရော ဖြုတ်သည် ။
ဦးကျားမောင်သည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ထက် ပိုသွားတဲ့အချက်က နော်လီစာကို ဖြုတ်တာတွေကို ဓါတ်ပုံတွေ ဗီ
ဒီယိုတွေ ခိုးရိုက်ထားလိုက်တာပါဘဲ ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ နောက်တဆင့် လှမ်းလိုက်တာကတော့ နော်ဆွိကို အတင်း ကျင့်လိုက်တာပါ ။ ထုံးစံ
အတိုင်း မိုးပပမောင် ပုန်းညက်တို့ကို ဘုရားဖူး ထွက်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ဒီတခါ နော်ဆွိကို မခေါ်ခိုင်းဘဲ နော်လီစာ
ကို သူတို့နဲ့ ခေါ်သွားဖို့ စီစဉ်လိုက်သည် ။
သူတို့သွားကြတဲ့ ညမှာဘဲ နော်ဆွိ စားမယ့် အစားတွေထဲ သူ ဆေးခပ်လိုက်သည် ။
နော်ဆွိ မူးဝေပြီး အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတဲ့အခါ သူ နော်ဆွိရဲ့ အခန်းကို ရောက်သွားပြီး နော်ဆွိကို အတင်း ကျင့်
ပစ်လိုက်သည် ။ တကိုယ်လုံး ချွတ်ထားတဲ့ နော်ဆွိကို သူ အမျိုးမျိုး ထင်တိုင်းကျဲတော့သည် ။ နော်ဆွိရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ပုံတွေကိုလည်း သူ ရိုက်ထားလိုက်သည် ။ နော်ဆွိရဲ့ နောက်ပေါက်ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် စပ်ယှက်
လိုက်သည် ။ နော်ဆွိ ငြိမ်ခံနေအောင် မတိုင်အောင် ငွေသုံးသိန်းကို အတင်း ပေးသည် ။ နော်ဆွိလည်း အရှက်ကွဲမှာ စိုးလို့ မတိုင် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ အောင်ပွဲတွေပေါ့ ။
ပုန်းညက်ဖြူ သည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကြောင့် အပျိုပေါက် ဘဝမှာ ဖိုမဆက်ဆံရေး လိင်ကိစ္စရပ်တွေကို စတင်
သဘောပေါက် မြင်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်လို့ ဆိုရမည် ။
မောင်းမကန်ကမ်းခြေက ဘန်ဂလိုကြီးပေါ်မှာ ထူးဆန်းတဲ့ အသံဗလံတွေကြောင့် ပုန်းညက်ဖြူ သွားကြည့်တဲ့အခါ ပထွေး ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် အိမ်ဖေါ်လေး စန်းစန်းတင့်ကို အတင်း ကျင့်ကြံ လိင်ဆက်ဆံနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။
ကာမစပ်ယှက်မှုကို ပထမဆုံး အကြိမ် တွေ့ဖူး သိရှိသွားရတဲ့ ပုန်းညက်ဖြူသည် ဒီမြင်ကွင်းတွေ
ကို အမြဲ နေ့စဉ်လို မြင်ယောင်မိပြီး ကာမစိတ်တွေလည်း နိုးထ မိရသည် ။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာလည်း ဒီလို လိင်ဆက်ဆံတာတွေကို ထပ် တွေ့ချင်မိတဲ့ စိတ်တွေကြောင့် အမေ ဒေါ်မိုးပပမောင်နဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုတို့အိပ်ခန်းထဲမှာ ဘာတွေ လုပ်ကြမလဲ ဆိုတာကို သိချင်မြင်ချင်မိခဲ့ရသည် ။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ မြင်ရနိုင်မလဲ ဆိုတာ ကို နည်းလမ်း ရှိဖွေမိသည် ။ သူတို့ ကာမပွဲတွေကို ချောင်းကြည့်ချင်မိသည် ။ ချောင်းဖို့ ကြိုးစားခဲ့သည် ။
စိတ်တွေ ထကြွတတ်လာတာမို့ ကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေတဲ့ အကျင့်လည်း ရလာသည် ။ အင်တာနက်က အပြာ
ဆိုက်တွေကို ဝင်တတ်လာသည် ။ ချပ်ခန်းတွေမှာ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ လိင်ကိစ္စ ဆွေးနွေးရင်း စိတ်ကြွလာတဲ့
အခါ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပွတ်ပြီး အာသာဖြေတတ်လာသည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် ပုန်းညက်ဖြူကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ကြည့်နေတာ ။ တနေ့မှာ မယားပါ သမီးလေး
ကို သူ စားရမည် လို့ ကြိမ်းသေ တွက်ထားသည် ။ ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးသည် တနေ့တခြား ဖွံ့ဖြိုး လှပ
လာသည် ။ စိုပြေလာသည် ။ တောင့်တင်းလာသည် ။ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် ပုန်းညက်ဖြူကို တိတ်တဆိတ်
ချောင်းမြောင်း အကဲခတ်နေသူကြီးမို့ ပုန်းညက်ဖြူက သူနဲ့ မိုးပပမောင်တို့ ကာမစပ်ယှက်တာတွေကို လာလာ
ချောင်းသည် ဆိုတာနဲ့ ညဖက် ကွန်ပြူတာ စားပွဲမှာ ထိုင်ပြီး အင်တာနက် က အပြာကားတွေကို ခိုးကြည့်ရင်း
ပွတ်သပ် အာသာဖြေတယ် ဆိုတာကို သိနေသည် ။
ကိုယ့်ခြံထဲက ကြက် ဘယ်တော့ ရိုက်စားစား ရသည် ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ပုန်းညက်ဖြူကို သူ အေးအေးဆေးဆေး
စားဖို့ ကြံနေတာ ။ ဒီကြားထဲ အိမ်ဖေါ် နော်ဆွိနဲ့ သူ့အမေ နော်လီစာကိုလည်း သူ စိတ်ကြိုက်စားလိုက်ရတော့
ပုန်းညက်ဖြူဖက်ကို ချက်ချင်း မလှည့်သေး ။ ဒါပေမယ့် ယုတ်မာပက်စက်တဲ့ ဒီလူကြီးသည် ကြုံတာနဲ့ သူ့စိတ်
ကူးတွေကို အကောင်အထည် ဖေါ်တော့တာဘဲ ။
မနက်စောစော ဒေါ်မိုးပပမောင်က လုပ်ငန်းကိစ္စ ချိန်းထားတာကြောင့် အိမ်ကနေ စောစော ထွက်သွားရတဲ့အခါ
အိမ်ဖေါ် နော်ဆွိကို ပုန်းညက်ဖြူ အိပ်ရာက နိုးလာရင် ကော်ဖီနဲ့ မုန့် ပြင်ဆင် ကျွေးလိုက်ဖို့ မှာခဲ့သည် ။
ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် ပုန်းညက်ဖြူ သောက်မယ့် ကော်ဖီထဲကို အိပ်ဆေး ခပ်လိုက်ပြီး ပုန်းညက်ဖြူ အိပ်ပျော်
သွားတဲ့အခါမှာ ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်သွားပြီး ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်သည် ။
သူ တွေ့ချင် ကိုင်ချင် လုပ်ချင်နေတဲ့ မယားပါသမီး ချောချောလှလှလေးရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်ကို တဝကြီး ရှုစား
ရင်း ကိုင်တွယ်တော့တာဘဲ ။ ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ ဖွံ့ဖြိုး လုံးဝန်းတဲ့ နို့ကြီးတွေကို သူ ကိုင်ဆုပ် ပွတ်သပ် ကစားလို့
မဝနိုင် ။ နို့သီးလေးတွေက အပြင်ကို စူမထွက်သေး ။ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်သည် နှုတ်ခမ်းသားတွေ စေ့နေ
သည် ။ အမွှေးရေးရေးပါးပါး ပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သူ အနံ့ရှုသည် ။ လျာကြီးနဲ့ ယက်သည် ။ သူ့လီး
က အရမ်းမတ်ထောင်ပြီး တဆတ်ဆတ်တောင် တုန်ခါနေသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးမြှုပ်ဖို့ ပြင်နေခိုက်
သူ့အိမ် တံခါးမှာ ရှိတဲ့ လျှပ်စစ်ခေါင်းလောင်း အသံက ဆက်တိုက် မြည်လာသည် ။
ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ အိပ်ခန်း တံခါးကို နော်ဆွိက လာခေါက်ပြီး…“ ဆရာ…ဆရာ..ဧည့်သည် လာနေတယ် …ဆရာ့ကို
အရေးတကြီး တွေ့ချင်လို့တဲ့….” လို့ ခေါ်လိုက်တာကြောင့် သူ ဒေါသတကြီးနဲ့ “ ဘယ်သူလာတာလဲ ” လို့ အော်မေးလိုက်သည် ။ လာတဲ့လူက သူ့အတွက် တော်တော့်ကို အရေးကြီးတာမို့ သူ ပုန်းညက်ဖြူကို သူ မစပ်ယှက်ဖြစ်လိုက် ။
ဒါပေမယ့် တအိမ်ထဲ နေနေတာမို့ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုး ထပ်ရမှာပါဘဲ ဆိုပြီး ကြိုးရှည်ရှည်နဲ့ လှန်ထားသည် ။
ဘိုတောက်ကျော်
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို က ပုန်းညက်ဖြူ အခန်းထဲကို ဝင်ပြီး မဟားတရား လုပ်တဲ့အချိန် ဘိုတောက်ကျော်က အုတ်ခဲနဲ့ ထုလိုက်လို့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ဆက် မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် အုတ်ခဲနဲ့ ထုတဲ့လူကဘေးတိုက်က ဘိုတောက်ကျော် ဆိုတာ ရိပ်မိတဲ့ပုံ ရှိသည် ။
နောက် သုံးရက်လောက် အကြာ ဘိုတောက်ကျော်တို့ရဲ့ တိုယိုတာ ကိုရိုလာကားသစ်လေးရဲ့ ဘော်ဒီဘေး ဖက်တွေမှာ သံချွန်နဲ့ ခြစ်ထားတဲ့ အစင်းကြောင်းတွေ ကို ဘိုတောက်ကျော်တို့ တွေ့လိုက်ရသည် ။ လူကို မုန်းကြတဲ့အခါ ကားကို ဒီလို ခြစ်တတ်တာတွေ ဘိုတောက်ကျော်တို့ အရင်ကထဲက သိထားခဲ့ကြသည် ..။ ဘိုတောက်
ကျော်ရဲ့ အဖေနဲ့ အမေလည်း လတ်တလော ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်ဖြစ်တာ မပြေလည်တာ မရှိလို့ ကားကို ဘယ်သူများ လာခြစ်သွားသလဲ စဉ်းစားလို့ မရကြဘူး ။
ဘိုတောက်ကျော်ကတော့ သူ အုတ်နီခဲနဲ့ ထုတာကို တဖက်အိမ်က ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ရိပ်မိပြီး လက်စားခြေတဲ့အနေနဲ့ ကားကို အခုလို သံချွန်နဲ့ ရက်ရက်စက်စက် ခြစ်သွားတာဘဲ နေမယ် လို့ ခန့်မှန်းကြည့်နေသည် ။
ဘိုတောက်ကျော်လည်း အဆင်ပြေရင် ပြေသလို သူတို့တိုက်ဖက်ကို ချောင်းတတ်သည် ။ တခါတလေ စိတ်တွေအရမ်း ပြင်းပြလာရင် သူတို့ ခြံဖက်ကို ခိုးဝင်တတ်သည် ။ သူတို့ တိုက်ကြီးရဲ့ ဘေးက သစ်ပင်ကြီးတွေပေါ်ကိုဖက်တက်ပြီး အပေါ်ထပ်က အခန်းတွေကို ချောင်းတတ်သည် ။
တခါမှာ နော်လီစာ ဆိုတဲ့ သူတို့အိမ်က ခိုင်းတဲ့ မိန်းမကို ဦးအောင်ဇေဝင်းကို လိင်ဆက်ဆံနေတာကို သူတွေ့လိုက်ရသည် ။ ကြည့်ရတာ ဒီမိန်းမကို အရင်ထဲက ဆက်ဆံနေကျဖြစ်မည် ။ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို မိန်းမက ဒူးလေး ထောက်ပြီး စုတ်ပေးနေတာကို တွေ့ရသည် ။ ဘိုတောက်ကျော်လည်း သူတို့ကားကို
ခြစ်တဲ့ ဒီလူကြီးကို တနည်းတလမ်းနဲ့ လက်စားခြေ ချင်သည် ။ ဒါကြောင့် နော်လီစာနဲ့ လိင်ဆက်ဆံနေတာတွေ
ကို ဓါတ်ပုံ..ဗီဒီယို ခိုးရိုက်ထားဖို့ စဉ်းစားလိုက်ပြီး ကင်မရာ ငှားလို့ ရတဲ့ နေ့တနေ့မှာ ညနေဖက် တဖက်ခြံထဲကို ဝင်ဖို့ ကြံစည်လိုက်သည် ။ သို့ပေမယ့် အဲဒီနေ့မှာ မိုးက သည်းသည်းမဲမဲ ရွာသည် ။ မိုးရွာတဲ့အတွက် ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့က သိပ် မကောင်းဘူး ။ ဒါကြောင့် နောက်နေ့ကျမှ ရိုက်တော့မည် လို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
စီးကရက် ခိုးသောက်ရင်း တဖက်ခြံဖက်ကို သူ ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မိုးရွာထဲမှာ တိုက်ကြီးပေါ်ကို ဖက်တက်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ လူတယောက်ကို သူ တွေ့လိုက်သည် ။ အဝတ်အစား နွမ်းနွမ်း နဲ့ ခပ်ပိန်ပိန် လူတယောက် ။
ဟာ….သူခိုးဘဲ ဖြစ်မယ်….ငါ ဘာလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ…..ခဏ စောင့်ကြည့်လိုက်ဖို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး အရင်ဆုံး သူ့အခန်း ပြူတင်းပေါက်ကနေ ဗီဒီယို ကင်မရာလေးနဲ့ သူတို့တိုက်ဖက်ကို ချိန်ပြီး ရိုက်ထားလိုက်သည် ။ နောက်တော့ တုတ်တချောင်းကို အဆင်သင့် ဆောင်ထားပြီး သူတို့ ခြံဖက်ကနေ စောင့်ချောင်းနေလိုက်သည် ။ ရဲကို အကြောင်းကြားရင် ကောင်းမလား..ဒါမှမဟုတ် ရပ်ကွက် အုပ်ချုပ်ရေးရုံးကို သွားပြောရမလား..သူ စဉ်းစားနေသည် ။ ဟိုလူကတော့ ပွင့်နေတဲ့ ပြူတင်းပေါက်ကနေ တိုက်ထဲကို ဝင်သွားပြီ ။
သူက စောင့်ကြည့်ချောင်းမြောင်းနေခဲ့တဲ့လူမို့ တိုက်ကြီးထဲမှာ ဒေါ်မိုးပပမောင်နဲ့ နော်ဆွိ ဆိုတဲ့ အိမ်ဖေါ်မလေးလည်း မရှိ..ပုန်းညက်ဖြူလည်း မရှိဘဲ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို တယောက်ဘဲ ရှိနေခဲ့တာကို သူသိနေ
သည် ။ ဘိုတောက်ကျော်လည်း တုတ်ကြီးကို ကိုင်ပြီး တဖက်ခြံနဲ့ သူတို့ဖက်ကို ခြားထားတဲ့ သံဆူးကြိုး စည်းရိုး နားမှာ ရောက်နေပြီး ခိုးဝင်သွားတဲ့လူရဲ့ အရိပ်အကဲကို စောင့်ကြည့်နေသည် ။ သူခိုး ဖြစ်ခဲ့ရင် ပစ္စည်း
တွေနဲ့ ပြန်ထွက်လာမှာဘဲ ။ အပိုင် စောင့်နှိပ်လိုက်ရင် ကောင်းမလား ။ ပုန်းညက်ဖြူလေးကို ကြွေပေမယ့် သူ့ပထွေးကြီးကိုတော့ သူ မကြည် ။ သူတို့ကားကို ရစရာ မရှိအောင် ခြစ်ထားတာကို သူမမေ့ဘူး ။ သူခိုးကို ဖမ်းပေးသင့် မသင့် သူ ဆုံးဖြတ်လို့ မရသေးဘူး ။
တိုက်ကြီးရဲ့ အနောက်ဖက် တံခါးပေါက်လေးကနေ စောစောကလူ ပြန်ထွက်လာသည် ။ ကမူးရှူးတိုး ပြေးထွက်လာတာ ။ သူ့စွပ်ကြယ်အဖြူမှာ နီရဲရဲ အကွက်တွေ အများကြီး စွန်းပေနေသည် ။ သွေးတွေ ဖြစ်မည် လို့ သူ တွက်ဆလိုက်သည် ။
“ ဟာ…တခုခု ဖြစ်ပြီ ထင်တယ် . . ”
သူ ငေးကြောင်ကြည့်နေတဲ့ အချိန်မှာဘဲ ဒီ ပိန်ညောင်ညောင် ငတိက ခြံရှေ့ပေါက်ကနေ ပြေးထွက်သွားသည် ။
သူ ပြေးလိုက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ။ နောက်ကျသွားပြီ ။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီလူရဲ့ ပုံကို ဗီဒီယိုထဲ ရလိုက်ပြီ ။
ဘိုတောက်ကျော်လည်း သူရိုက်ထားလိုက်တဲ့ ဗီဒီယိုကို အကြိမ်ကြိမ် ပြန်ဖွင့်ကြည့်သည် ။ ပုန်းညက်ဖြူတို့ တိုက်ထဲကို ခိုးဝင်သွားပြီး ခဏ အကြာ ပြန်ပြေးထွက်လာတဲ့ လူရဲ့ စွပ်ကြယ်က ပေစွန်းနေတာတွေဟာ သွေးတွေဘဲလို့ သူ ထင်သည် ။
ခဏကြာတော့ ပုန်းညက်ဖြူ ကျောင်းက ပြန်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မရှေးမနှောင်းဘဲ ဒေါ်မိုးပပမောင်တို့ကားလေး ပြန်ရောက်လာသည် ။
ဘိုတောက်ကျော်လည်း တဖက်တိုက်က အိမ်ဖေါ် နော်ဆွိနဲ့ အရမ်း ခင်မင်ကြတဲ့ သူတို့အိမ်က ထမင်းချက်တဲ့
ဒေါ်စိန်ကို နော်ဆွိဆီကို သွားပြီး သူတို့ဖက်မှာ ဘာဖြစ်သလဲ စပ်စုကြည့်ပေးဖို့ ပြောလိုက်သည် ။
ဒီအချိန်မှာ သူ့အဖေက အလုပ်ကနေ ဖုန်းဆက်ပြီး ညနေစာ သွားစားကြမှာမို့ ရေချိုး အဝတ်လဲပြီး အဆင်သင့်စောင့်နေဖို့ ပြောလို့ သူ ရေပြေးချိုးသည် ။ အဝတ်အစားလဲပြီ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတဲ့အချိန်ဒေါ်စိန်က “ ကိုဘို…ဟိုဖက်ခြံမှာ ဘာဖြစ်လဲ မသိဘူး..ရဲကားတွေ ရောက်နေတယ်….” လို့ လာပြောသည် ။
ဟာ…တခုခုတော့ ဖြစ်သွားတာ သေချာသည် ။
ဘာဖြစ်သလဲ….သူ အရမ်း သိချင်နေသည်.။
“ ဒေါ်စိန်…..ဟိုဖက် ခြံမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေသလဲ..သွား စုံစမ်းလိုက်ပါအုံး……” လို့ သူ ဒေါ်စိန့်ကို ခိုင်းလိုက်သည် ။ ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေလည်း ခြံဝမှာ စုပြုံရောက်နေကြတာကို သူ တွေ့ရသည် ။
ရဲတယောက်က ခြံပေါက်ဝမှာ ရပ်နေသည် ။ ခြံထဲကိုတော့ ပေး မဝင်ဘူး ။
ဗဟန်း မြို့နယ် ရဲစခန်း
ရန်ကုန်မြို့
မနက်စောစော ။
အရမ်းကို နုဖတ်ချောဖြူနေတဲ့ ရွှေမင်းသမီးလေး ပုန်းညက်ဖြူ တယောက် ညစ်ပတ်ပေရေပြီး ခြင်တွေ ပေါတဲ့
မိန်းမကြမ်း မိန်းမပျက်တွေဘဲ ရောက်ကြတာ များတဲ့ ရဲစခန်းက အချုပ်ခန်းထဲမှာ တညတာ အချိန်ကုန်လွန်ခဲ့ရလို့ မျက်နှာလေး ညှိုးနွမ်းနေသည်ကို ဒုရဲအုပ်ကျော်လွင်လွင်က စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေသည် ။
ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ အမေ ဒေါ်မိုးပပမောင်က ကျော်လွင်လွင့်ကို အကူအညီတောင်းခံ မေတ္တာရပ်ခံခဲ့တာက သူ့သမီး နုနုထွတ်ထွတ်လေးကို “ ကြည့်ပေးပါ” တဲ့ ။ ကျော်လွင်လွင်လည်း ရဲစခန်းဘေးက လဖက်ရည်ဆိုင်က မှာပေးတဲ့ လဖက်ရည်နဲ့ နံပြားထောပတ်သုတ်ကို ပုန်းညက်ဖြူအတွက် အချုပ်ခန်းထဲကို ယူသွားပေးသည် ။
အချုပ်ခန်း ဆိုတာက မိန်းမနဲ့ ယောကျ်ား ခွဲခြားထားပေမယ့် အချုပ်ခန်းထဲ ရောက်ကြတဲ့ မိန်းမတွေက များ
သောအားဖြင့် လမ်းဘေး မှောင်ရိပ်ခိုတဲ့ သူခိုးမ ခါးပိုက်နှိုက်မတို့ ပြည့်တန်ဆာတို့ ဆိုတော့ မိုက်ရိုင်းတာတွေများသည် ။ တချို့ဆိုရင် ရဲစခန်း..အချုပ်ခန်း..ထောင်ဆိုတာ သူတို့ရဲ့ ဒုတိယအိမ်လို့ ပြောရမလိုဘဲ ။ ခဏ ခဏ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတာလေ ။
ဒီတော့ ပုန်းညက်ဖြူလေးကို လာမကျောအောင် လာ မစော်ကားအောင်
ကာကွယ်ဖို့က ကျော်လွင်လွင်မှာ တာဝန်ရှိနေသည် ။ ( တာဝန်ရှိနေသည် လို့ သူ့ဖါသာ ထင်နေတာ ) ။
ကျော်လွင်လွင် လည်း ည တာဝန်ကျ ရဲမေ ခင်ထူးထူးကို ပုန်းညက်ဖြူကို တစေ့တစောင်း ကြည့်ရှုစောင်မ လိုက်ဖို့ မှာထားခဲ့သည် ။ ဒီည အဖမ်းခံရလို့ အချုပ်ခန်းထဲ ရောက်နေတဲ့ ပြည့်တန်ဆာ အမှုနဲ့ ရွှေဝတ်မှုံ ကိုလည်း ပုန်းညက်ဖြူကို စောင့်ရှောက်ဖို့ မှာထားခဲ့သည် ။ ရျွေွှဝတ်မှုံက လုပ်စားနေတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ ကျော်လွင်လွင် တို့နဲ့က အကျွမ်းတဝင်တောင် ဖြစ်နေပြီ ။
“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် …အကို…”
ပုန်းညက်ဖြူက ကျော်လွင်လွင်ကို ပြောလိုက်သည် ။
“ ရပါတယ်…ညီမရယ်….အကို ထင်တာကတော့ ညီမ အမှုက တခုခု မှားယွင်းနေတယ်…ညီမ မကြာခင် အဆင်ပြေ
သွားလိမ့်မယ် လို့ အကို ထင်နေတယ်…အဆင်ပြေပါစေဗျာ…..”
ဒီအချိန်မှာ တာဝန်ကျ ရဲတပ်သားလေးက “ ဆရာ…ညက လူသတ်မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး လူတယောက်က သတင်း
ပေးချင်လို့ ဆိုပြီး ရောက်နေပါတယ်….” လို့ လာပြောလို့ ကျော်လွင်လွင်လည်း ရဲစခန်းရဲ့ အရှေ့ဖက် တာဝန်မှူးရုံးဖက်ကို ပြန်လာခဲ့ရသည် ။
အသက်က ပုန်းညက်ဖြူတို့လို အရွယ်လို့ ခန့်မှန်းရသည် ။ အသားဖြူဖြူ ပိန်ညောင်ညောင် မျက်မှန်ထူထူနဲ့လူတယောက် ။အဆိုတော်
ထူးအိမ်သင်နဲ့ တူသည် လို့ ကျော်လွင်လွင် ထငိသည် ။
“ ကျနော် ဒုရဲအုပ် ကျော်လွင်လွင်ပါ …ထိုင်ပါ..ခင်ဗျား နံမည်က….”
“ ကျနော် ဘိုတောက်ကျော်ပါ..ညက ဖြစ်သွားတဲ့ လူသတ်မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အရေးတကြီး သတင်းပေးချင်လို့
ပါ…”
“ ဟုတ်ပြီ….ထိုင်ပါ …. ပြောပါ….”
ဘိုတောက်ကျော်က “ ကျနော်က အသတ်ခံရတဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကို တို့ရဲ့ဘေးကပ်ရက် ခြံက ဦးဝေဋု ကျော်ရဲ့ သားပါ ..ကျနော်က ပုန်းညက်ဖြူနဲ့ တကျောင်းထဲပါ……ကျနော်လည်း ညကထဲက ဒီအကြောင်း လာပြောမလို့ပါ..မနေ့ညနေက ကျနော် မြင်လိုက်ရတဲ့ လူတယောက် အကြောင်း …”
ကျော်လွင်လွင်လည်း အရမ်း အံ့သြ စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။
“ လူတယောက်..ဟုတ်လား…….”
“ ဟုတ်ပါတယ်….လူတယောက် ပုန်းညက်ဖြူတို့ ခြံထဲကို ခိုးဝင်သွားတာကို ကျနော် တွေ့လိုက်တယ်…သူ ပြန်ထွက်ပြေးသွားတဲ့ အခါမှာ သူ့စွပ်ကြယ်မှာ သွေးတွေ ပေကျံနေတယ်…..”
“ ဟာ……”
“ ကျနော့်အထင်တော့ သူက လူသတ်သမားဘဲ ………..ပုန်းညက်ဖြူ သတ်တာ မဟုတ်ဘဲ ဒီလူက ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကို သတ်တာ ဖြစ်မယ် . . ”
“ သူ့ပုံပန်းက ဘယ်လိုလဲ..အသက် ဘယ်လောက်လဲ….ခင်ဗျား…သူ့ကို မြင်ရင် မှတ်မိမလား….သေသေချာချာလေး
ပြောပြနိုင်မလား…..”
“ ကျနော့်မှာ သူ့ပုံ ရှိနေတယ်…..”
“ ဟာ……ဘယ်လို..ဘယ်လို . . .”
“ ကျနော် ဗီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်တယ်ဗျ….”
“ အို….လုပ်….လုပ်ပါအုံး..အဲဒီဟာ ဘယ်မှာလဲ……ပါလာလား……”
“ ဟုတ်..ပါလာပါတယ် . . .”
ကျော်လွင်လွင်လည်း ချက်ချင်းဘဲ ဘိုတောက်ကျော် တွေ့လိုက်တဲ့ ဗီဒီယို ရိုက်လိုက်တဲ့ ပုန်းညက်ဖြူတို့ တိုက်ထဲ
ကို ခိုးဝင်တဲ့လူ ဟာ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ စုံစမ်းသည် ။
ဦးမြအောင်ဆွေ..ဒေါ်မိုးပပမောင် နဲ့ ပုန်းညက်ဖြူတို့ကို ဗီဒီယို ပြပြီး မေးမြန်းတဲ့အခါ သူတို့က ဒီလူ ဘယ်သူဆိုတာကို မသိဘူး မမြင်ဖူးဘူး လို့ ပြောကြသည် ။ သို့ပေမယ့် နေရပ်ကို ပြန်သွားတဲ့ အိမ်ဖေါ်နော်ဆွိကို မေးတဲ့အခါမှာတော့ ဒီလူဟာ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ ပေါ်ပေါက်လာပါတော့သည် ။
သူဟာ နော်ဆွိရဲ့ အကို နော်လီစာရဲ့ သား ..စောအယ်စိုး …ပါ ။
နော်ဆွိနဲ့ နော်လီစာတို့ကို စောအယ်စိုး ဘယ်မှာလဲ လို့ မေးမြန်းတဲ့အခါ စောအယ်စိုး က အလုပ်ခွင်မှာ ရှိနေတယ် လို့ ဖြေကြတာနဲ့ စောအယ်စိုး အလုပ်လုပ်တဲ့ တွင်ခုံကို ကျော်လွင်လွင် လိုက်သွားပြီး စောအယ်စိုးကို ရဲစခန်းကို ခေါ်ခဲ့ပြီး စစ်ဆေးမေးမြန်းပါသည် ။
စောအယ်စိုး
ဗဟန်း ရဲစခန်းက တရားခံတွေကို စစ်ဆေးတဲ့ အခန်းလေး ထဲမှာ စောအယ်စိုး ရောက်နေသည် ။ ခေါက်ကုလားထိုင်လေးမှာ ထိုင်နေသည် ။ လက်ထိပ် ခတ်မထား ။
သူ့အရှေ့မှာ စားပွဲတလုံး ရှိနေသည် ။
ဒီ စားပွဲရဲ့ တဖက်မှာ ကုလားထိုင်တလုံးနဲ့ ဒုရဲအုပ် ကျော်လွင်လွင် ထိုင်နေသည် ။
ဒီ အခန်းရဲ့ ကပ်ရက် အခန်းထဲမှာတော့ ပုခုံးမှာ ကြယ်ပွင့်တွေ အခက်တွေ တော်တော်များတဲ့ ရဲအရာရှိကြီးတွေဟာ မှန်ပြူတင်းပေါက်ကနေ တဖက်ခန်းက ဒုရဲအုပ် ကျော်လွင်လွင်က စောအယ်စိုးကို စစ်မေးနေတာကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်ရှု နားထောင်နေကြသည် ။
“ မင်း…ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကို သတ်သလား ….စောအယ်စိုး……”
“ ဟုတ်..သတ်တယ်ဗျ ….”
ဒုရဲအုပ် ကျော်လွင်လွင်က စောအယ်စိုးက သူ မသတ်ဖူး လို့ ငြင်းလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တာ ။ သတ်တယ်လို့ ဝန်ခံလိုက်လို့ အံ့အားသင့်သွားသည် ။
“ ဘာလို့ သတ်တာလဲ…..”
“ ကျနော့် ညီမနဲ့ အမေကို မုဒိန်းကျင့်လို့…..”
“ မင်း က ဒီလို မုဒိန်းကျင့်တာကို ဘယ်လို သိတာလဲ…..”
“ ဒီ လူယုတ်မာကြီး နဲ့ သူ့ဘော်ဒါ ရှေ့နေကျားမောင်တို့က ကျနော့်ညီမနဲ့ အမေကို အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ပြီး မုဒိန်းကျင့်တာတွေကို အင်တာနက်ပေါ် တင်လိုက်တယ်ဗျ…..အဲ..သူတို့ ကိုယ်တိုင် တင်လိုက်
တာတော့ မဟုတ်ဘူး..သူတို့ရဲ့ ဖုန်းနဲ့ ကွန်ပြူတာကို ပြင်ပေးတဲ့ အိုင်တီ သမားက တင်လိုက်တာ ….ကျနော့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြလို့ ကျနော် သိရတာ..ကျနော် တအား စောက်ရှက် ကွဲသွားရပြီး
အရမ်းလဲ ရှက်သွားတယ်ဗျာ….အမေနဲ့ ညီမလေး ကိုလည်း မေးကြည့်တယ်….ပထမ သူတို့က ငြင်းတယ်….အင်တာနက် မှာ ပါလာတယ် လို့ ပြောပြတော့မှ ဝန်ခံတယ်…ဒါကြောင့် ကျနော် သူ့ကို
လာပြီး ချောင်းမြောင်းနေခဲ့ပြီး အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ ရှိမနေတဲ့အချိန် အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး ဓါးနဲ့ ထိုး သတ်လိုက်တယ်…..”
“ မင်း သူ့အိမ်ကို ရောက်တာက စပြီး ဘယ်လို သတ်သလဲ ဆိုတာတွေကို အကုန် ပြောပြပါလား….”
“ ဟုတ်…ပြောပြမယ်…ဒါပြီးရင် ရှေ့နေကျားမောင် ဆိုတဲ့ လူယုတ်မာကောင်ကြီးကိုပါ ဘယ်လို သတ်တယ် ဆိုတာကို ကျနော် ပြောပြမယ်……”
“ ဘာ…မင်း…မင်း..သူ့ကိုပါ သတ်လိုက်တယ်လား……”
“ ဟုတ်တယ်…သူက တယောက်ထဲ နေတာ…သူ့အိမ်ကို ခင်ဗျားတို့ သွားကြည့်ရင် တွေ့လိမ့်မယ်….ကျနော် ရဲဒင်းနဲ့ ခုတ် သတ်ထားတယ်…..”
စောအယ်စိုးက အဖြစ်အပျက်တွေကို အသေးစိတ် ဖြောင့်ချက်ပေး သည် ။
“ မတရားလွန်းတဲ့ ဒီ လူယုတ်မာကြီးတွေကို ဆုံးမဖို့ တခြားနည်း မရှိဘူးဗျ…ဒီလို အပြတ် ရှင်းပစ်ရတယ်…လုပ်ရဲရင် ခံရဲတယ်ဗျာ….ဒါကြောင့် ကျနော် ထွက်မပြေးခဲ့ဘဲ ခင်ဗျားတို့
လာဖမ်းတာကို စောင့်နေတာ…….ခင်ဗျားတို့ သူတို့ ရိုက်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုတွေကို တွေ့ခဲ့ရင် ကျနော် ဘာကြောင့် သတ်သလဲ ဆိုတာတွေ သဘောပေါက်လိမ့်မယ်……”
ပုန်းညက်ဖြူ
ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကို သတ်တဲ့လူ အစစ်အမှန် ပေါ်လာတာကြောင့် ပုန်းညက်ဖြူ တယောက် အချုပ်ကနေ ပြန် လွတ်လာသည် ။
ပုန်းညက်ဖြူက ဘာကြောင့် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကို သတ်တယ်လို့ ပြောခဲ့သလဲ ဆိုတာကို မေးတော့ သူ့အမေ ဒေါ်မိုးပပမောင် သတ်တယ်လို့ ထင်တဲ့အတွက် အမေ့ကိုယ်စား ဝင်ခံဖို့ လုပ်ခဲ့တာ လို့ ပုန်းညက်ဖြူ က အားလုံးကို ပြောပြသည် ။
အမေ့အပေါ် အမြဲ နှိပ်စက် ဒုက္ခပေး…သူ့ကိုလည်း မုဒိန်းကျင့်ဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ကြိုးစားခဲ့..အိမ်အကူတွေ ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် အတင်း အဓမ္မကျင့်ခဲ့တဲ့ ပထွေးကြီး ဓါးတန်းလန်းနဲ့ သေနေတာ တွေ့လိုက်တော့ အမေ သတ်သွားတာဘဲ လို့ ထင်မိခဲ့သည်…အမေ့ကို ထောင်မကျစေချင်ဘူး…..ဒါကြောင့် သူ သတ်သည်လို့ ပြောလိုက်တာ တဲ့ ။
ပုန်းညက်ဖြူနဲ့ မိုးပပမောင်တို့လည်း ဦးအောင်ဇေဝင်းကို လောလောလတ်လတ် အသတ်ခံထားရတဲ့ ဒီတိုက်ကြီးမှာ မနေချင်ကြတာကြောင့် မြအောင်ဆွေရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ သွားနေကြသည် ။
ပုန်းညက်ဖြူ ရှိနေလို့ မြအောင်ဆွေနဲ့ မိုးပပမောင်တို့သည် သူရှိနေတဲ့ အချိန်တွေမှာ သာမန် မိတ်ဆွေတွေလိုဘဲ နေကြရပြီး သူ မရှိတဲ့ အချိန်တွေမှာဘဲ ချစ်သူတွေလို ချစ်တင်းနှီးနှော ကာမအမှုကို ပြုကြ ရသည် ။
မြအောင်ဆွေ အဖို့ အင်မတန်မှ ချောမောလှပ ဖြူဖွေးတောင့်တင်း စိုပြေနုဖတ်လွန်းတဲ့ ပုန်းညက်ဖြူလေးနဲ့ တ
အိမ်ထဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေနေရတာကလည်း ရင်ခုံစိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖြစ်လာရသည် ။ ပုန်းညက်ဖြူသည် နေ့လည်နေ့ခင်းမှာတော့ အကျၤ ီအောက်မှာ ဘရာစီယာ ရင်စည်းခံကာ ဝတ်တတ်နေတတ်ပေမယ့် ညအိပ်ရာဝင်
ချိန်မှာ ညဝတ်အကျၤ ီ ပါးပါးလွှာလွှာကို အတွင်းက ဘာမှ ခံမဝတ်ဘဲ တထပ်တည်း ဝတ်တတ်သည် ။ သာမန်ည တညမှာတော့ သူ့အခန်းနဲ့သူ သီးသန့်သီးခြား နေတဲ့ ပုန်းညက်ဖြူနဲ့ သူ တိုးမိစရာ မရှိပေမယ့် တညမှာ သူတို့နေတဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ကြီး နဲ့ မနီးမဝေးမှာ မီးလောင်သည် ။ ရပ်ကွက်က လူတွေ ပြေးလွှား နေကြတာကို မြအောင်ဆွေ ပြူတင်းပေါက်ကနေ တွေ့ရသည် ။ မိုးပပမောင်က သူမ အိပ်ခန်းထဲမှ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေသည် ။ ဒီအချိန်မှာ ပုန်းညက်ဖြူသည် အိပ်ရာက နိုးလာပြီး ဧည့်ခန်း ပြူတင်းပေါက်ကနေ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်နေတဲ့
မြအောင်ဆွေဆီကို ရောက်လာသည် ။
“ အန်ကယ်ဆွေ..မီးလောင်နေတာ တော်တော် များလား . . .” လို့ လာမေးသည် ။
မြအောင်ဆွေလည်း ပုန်းညက်ဖြူကို မီးက သိပ် မများပါဘူး..မီးသတ်ကားတွေလည်း ရောက်နေပြီ…ငြိမ်းသွားမှာပါ..
လို့ ပြောပြနေတဲ့အချိန် ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင်လှလှကြီးတွေကို ညဝတ်ပါးပါးအောက်မှာ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်
တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တွေ တအား ခုံသွားခဲ့ရသည် ။
ပါးလွှာတဲ့ ပိတ်သားကြောင့် ရင်သီးဖုလေးတွေကိုလည်း ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လိုက်ရသည် ။
ဒီအချိန်က စပြီး မြအောင်ဆွေသည် ပုန်းညက်ဖြူကို သမီးလေး တယောက် လို့ သဘောမထားနိုင်တော့ဘဲ ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ အလှအပတွေကို မိန်းမူး သာယာသွားရသည် လို့ ပြောရမှာပါ ။
နောက်တခါ မြအောင်ဆွေရဲ့ စိတ်တွေ သောင်းကျန်း ဖေါက်ပြန်ရပြန်တဲ့ အကြောင်း တခုလည်း ဖြစ်လာခဲ့ရသည် ။ ပုန်းညက်ဖြူ လက်ရှိ နေနေအိပ်နေတဲ့ အိပ်ခန်းက မြအောင်ဆွေရဲ့ စာရွက်စာတန်းတွေ သိမ်းဆည်းတဲ့ အခန်း
လေးတခန်းဘဲ ဖြစ်သည် ။ ပုန်းညက်ဖြူတို့ ရောက်လာပြီးတဲ့နောက် မြအောင်ဆွေလည်း ဒီအခန်းလေးထဲကို ဝင်
လေ့ မရိတော့ပါဘူး ။ ဒီနေ့တော့ မြအောင်ဆွေ သည် အိမ်မှာ တယောက်ထဲ ရှိနေတဲ့အချိန် ပုန်းညက်ဖြူ နေ
နေတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲကို ဝင်စရာ အကြောင်း ပေါ်လာသည် ။ စာရွက်စာတန်းတွေ ထားတဲ့ ဘီဒိုကြီးထဲက သူ့
ကား ပိုင်ဆိုင်ခွင့်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စာရွက်စာတန်း တချို့ကို လိုချင်တဲ့အတွက် ဝင်ရတာ ဖြစ်သည် ။
ဘီဒိုကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူှုဖိုင်တွဲတွေ ထားတဲ့ နေရာကနေ လိုအပ်တဲ့ စာရွက်စာတန်းကို ယူဖို့ ရှာဖွေလိုက်တဲ့အချိန် အပေါ်ဆင့်မှာ အထုပ်တထုပ်ပွင့်နေတာကို တွေ့ရလို့ ဘာများလဲ ဆိုပြီး ဆွဲယူကြည့်လိုက်
မိသည် ။ သူ ထားထားတဲ့ဟာ မဟုတ်ဖူး ဆိုတာကိုတော့ သူသိသည် ။ ပုန်းညက်ဖြူရဲ့ဟာဘဲ ဖြစ်လိမ့်မည် ။
သို့ပေမယ့် ဘာရယ်မဟုတ်..သူ စပ်စုလိုက်မိသည် ။ ဒီ အထုပ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည် ။ အထုပ်ထဲမှာက ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ မိန်းမတွေ စိတ်ထတဲ့အခါ ကိုယ့်ဖါသာ ဖြေဖျောက်တဲ့ ယောကျ်ား လိင်တန်ဆာ အတု တချောင်း ဖြစ်နေလို့ပါ ။
ပုန်းညက်ဖြူသည် ကာမစိတ် ထကြွသောင်းကျန်းတဲ့အခါ ဒီ လိင်တန်အတုနဲ့ ထိုးဆောင့်ပြီး အာသာဖြေဖျောက်သည် ဆိုတာကို သိလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ မြအောင်ဆွေရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေဟာ တမဟုတ်ချင်း ထကြွသွားရပြီးပုန်းညက်ဖြူကို ကာမစပ်ယှက်ရလျှင် ဘယ်လောက်များ ကောင်းလိမ့်မလဲ ဆိုတာကို စိတ်မှာ စဉ်းစားသွားရပြီ ။
ဒီနေ့ စနေနေ့မို့ မြအောင်ဆွေ အားနေသည် ။
မိုးပပမောင်ကတော့ အလုပ်သွားရမည် ။ ဒါပေမယ့် အရင်စလို သွားစရာ မလိုဘူး ။ ပုန်းညက်ဖြူက သူ့သူငယ်ချင်း ဆွေထိုက်ဆီကို သွားလည်မည် လို့ ပြောသည် ။ မြအောင်ဆွေလည်း ပုန်းညက်ဖြူက ခုတလော အိမ်မှာတချိန်လုံး ရှိနေလို့ မိုးပပမောင်နဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့နိုင်ခဲ့လို့ တအား တွေ့ချင်လုပ်ချင်နေသည် ။
ပုန်းညက်ဖြူ အပြင်သွားလိုက်တာနဲ့ မိုးပပမောင်ကို အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲသွင်းပြီး သူရောကိုယ်ရော အဝတ်အစားတွေ ကဗျာကရာ ချွတ်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းတက်လိုက်ကြသည် ။
“ မိုးရယ်…ကိုဆွေလေ….မိုးနဲ့ တအား တွေ့ချင်နေတာ…မနည်းကြီး အောင့်အည်းထားနေရတယ်…”
“ ကဲ..ခု တွေ့နေရပြီလေ…အတိုးချပြီး လုပ်တော့ ကိုဆွေ..မိုး…စုတ်ပေးမယ်နော်….”
မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ မြအောင်ဆွေရဲ့ တုတ်ဖီးနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို တယုတယ ကိုင်ပွတ်ပေးနေရင်း ပြော
လိုက်တဲ့ မိုးပပမောင်ရဲ့ လုံးတင်းကော့နေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို မြအောင်ဆွေကလည်း အငမ်းမရ စို့လိုက်သည် ။
မိုးပပမောင်ရဲ့ ဖေါင်းအိနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးက သူ့ဒစ်လုံးကြီးကို ငုံလိုက်လို့ မြအောင်ဆွေလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် အိပ်ရင်း အစုတ်ခံလိုက်သည် ။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးနေတဲ့ မိုးပပမောင်က သူ့လဥကြီး တွေကို လည်း လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသည် ။
အစုတ်ကျွမ်းလှတဲ့ မိုးပပမောင်ရဲ့ လျာလေးနဲ့ လိင်တန်ကို ကလိပေးနေတာကို မြအောင်ဆွေ တအင်းအင်းနဲ့ညည်းအော်ရင်း တအား ကျေနပ် သဘောကျနေသည် ။ လိင်တန်အရင်းအထိ ငုံပြီး ဆွဲစုတ်ပေးနေတာ ကောင်းလွန်းနေသည် ။မိုးပပမောင်ရဲ့ အစုတ်ကို သူ တမ်းတနေတာ ကြာပြီ ။ ပုန်းညက်ဖြူ ရှိနေလို့ သူ မရနိုင်ဘူး ဖြစ်နေခဲ့တာ ။ လိင်တန်ရဲ့ ထိပ်က အပေါက်လေးကို လျာထိပ်ချွန်လေးနဲ့ ထိုးဆွကစားပေးနေတော့ ပြီးချင်ချင်တောင်
ဖြစ်လာရသည် ။
“ တော်ပြီ..မိုး…..ရပြီ…ရပြီ…..” လို့ ပြောလိုက်တော့ မိုးပပမောင်လည်း လိင်တန်ကို စုတ်တာ ကလိတာ ရပ်လိုက်သည် ။ မြအောင်ဆွေ တအားကောင်းပြီး ပြီးချင်လာပြီ ဆိုတာကို မိုးပပမောင် သိလိုက်သည် ။ ဒီတခါ အလှည့်ကျတာက မြအောင်ဆွေပါ ။ မိုးပပမောင်ရဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလှလှတွေကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး ခုံးမို့ဖေါင်းနေတဲ့ အင်္ဂါစပ် အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီးကို နမ်းရှုံ့ပေးလိုက်ပြီ ။
“ အို…ကိုဆွေရယ်….ဟင့်ဟင့်……”
မိုးပပမောင်လည်း စောက်စိကို နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့ ထိုးကလော်ကစားနေတာကို ခံလိုက်ရလို့ တထွန့်ထွန့်နဲ့ တုန်ခါသွားရသည် ။ မြအောင်ဆွေက အကွဲကြောင်းတလျောက် သူ့နှာခေါင်းထိပ်နဲ့ လိုင်းဆွဲ ပွတ်တိုက်ပေးနေသည် ။
မိုးပပမောင်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်က အရည်တွေ တအား စိမ့်ယိုစီးထွွှက်လာနေသည် ။ မြအောင်ဆွေက ဒီအရည်တွေကို လျာနဲ့ သိမ်းယူလိုက်သည် ။
မိုးပပမောင်သည် အင်္ဂါစပ် အရမ်းလှသည် ။ အမွှေးတွေ အကုန်ပြောင်အောင် ရိပ်ထားလို့ ရှင်းလင်းပြောင်သန့်နေသည် ။ နှုတ်ခမ်းသားတွေက နီရဲလှပနေဆဲ ။ ကလေးတယောက် မွေးထားပေမယ့် ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာလည်းစီးစီးကြပ်ကြပ်နဲ့ မက်မောစရာကောင်းနေဆဲ ။ မြအောင်ဆွေလည်း မိုးပပမောင်ကို လက်ထပ်ချင်သည် ။ သို့ပေမယ့် မိုးပပမောင်က လင်ကြီး သေသွားတာတောင် မကြာသေးဘဲ နောက်လင် ထပ်ယူသည် ဆိုတာကို မလုပ်ချင်
သေးဘူး..ခဏနေပါအုံး ကိုဆွေရယ်လို့ ပြောနေလို့ ။ “ကိုဆွေနဲ့ မိုးနဲ့ အခုလိုလည်း တွေ့နေလို့ ရတာဘဲလေ..တအိမ်ထဲလည်း နေနေတာဘဲ… လက်ထပ်ကြမှ မဟုတ်ပါဘူး….”လို့လည်း မိုးပပမောင်က ပြောသည် ။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မိုးပပမောင်ရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို တွန်းဖြဲပြီး အင်္ဂါစပ်အကွဲကို လျာကြီးနဲ့ စပြီး ယက်သည် ။
မိုးပပမောင်လည်း မြအောင်ဆွေ ယက်ပေးတာတွေကို ကြိုက်သည် ။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခံရတာက တမျိုး အရသာရှိသလို သူယက်နေတာကို ကြည့်ပြီး ခံရတာလည်း စိတ်တမျိုးကြွပြီး သဘောကျသည် ။ သူ့လျာကြီးတပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပေးနေတာကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ခံရတာလေ ။ ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာရင် ယောကျ်ား ဖြစ်စေ မိန်းမဖြစ်စေ ရွံရှာရမှန်းလည်း မသိတော့ ။ လုပ်မိလုပ်ရာကို လုပ်ကြသည် ။ အခုလည်း မြအောင်ဆွေသည် ကပ်ရက်မှာ တွေ့နေရတဲ့ မိုးပပမောင်ရဲ့ စအိုပေါက်ညိုညိုလေးကို လျာနဲ့ သွားပြီး ထိုးကလိနေသည် ။ သူ ဒီလိုမျိုး မကြာခဏ လုပ်တတ်သည်ကို မိုးပပမောင် မှတ်မိသည် ။
အင်္ဂါစပ် အယက်ခံရတာ မဆန်းပေမယ့် စအိုကို အခုလို လျာနဲ့ ထိုးဆွ ကလိခံရတာက ဆန်းနေသည် ။ သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်ရပေမယ့် အားတော့ နာမိသည် ။
သူ ယက်တာကို တော်တော်လေး ကြာအောင် ဇိမ်နဲ့ ခံနေလိုက်ပြီးတဲ့နောက် မိုးပပမောင်သည် လိင်တန်ထည့်ထိုးတာကို လိုလားလာသည် ။ မြအောင်ဆွေကို ယက်တာ ရပ်လိုက်ဖို့ ပြောလိုက်သည် ။ မြအောင်ဆွေရဲ့ လိင်တန်ကြီးလည်း တအားကို တောင်မာတင်းနေသည် ။ မိုးပပမောင်ရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်တော့ မိုးပပမောင်သည် ပေါင်တန်တွေကို ပိုပြီး ဖြဲကားလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည် ။ လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးကို အင်္ဂါစပ်ပေါက်
မှာ တေ့လိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်လို့ မိုးပပမောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလှလှလေးတွေ ဖတ်ကနဲ ပွင့်ဟသွားပြီး “ အို့ ” ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာသည် ။ တုတ်ဖီးနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးနဲ့ အထိုး ခံလိုက်ရလို့ ။
အင်္ဂါစပ် အတွင်းသား နုနုလေးတွေကို ပွတ်လှိမ့်တိုးပွတ်ပြီး လိင်တန်ကြီးက ဝင်သွားသည် ။ အီဆိမ့်တဲ့ အရသာထူးကို မိုးပပမောင် ခံစားလိုက်ရလို့ မြအောင်ဆွေရဲ့ လက်မောင်းတွေကို လက်အစုံနဲ့ ကိုင်ဆုပ်ရင်း ဖင်ကြီးတွေ ကို ကော့ပေးလိုက်မိသည် ။
မြအောင်ဆွေရဲ့ လိင်တန်ကြီး တထစ်ထစ်နဲ့ ထိုးညှောင့်နေသည် ။
“ အိုး…ကိုရယ်….အိုး…ကိုရယ်…..အား…….အမလေး……အီး…..ကောင်းတယ်…..ကောင်းတယ်…..လုပ်ပါ လုပ်ပါ…”
လို့ အသံလေး ထွက်ရင်း အောက်ကနေ ကော့ပေးနေသည် ။
အရည်တွေ ပိုလိုက်လာပြီး ထိုးညှောင့်လိုက်တိုင်း တစွိစွိ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ထွက်နေသည် ။ မိုးပပမောင်ရဲ့ညည်းသံလေးက ပို ကျယ်လာသည် ။ မြအောင်ဆွေလည်း တရှူးရှူးနဲ့ ဖိဖိဆောင့်ထည့်နေသည် ။
“ မိုး..ကောင်းလားဟင်….” လို့လည်း မောဟိုက်သံကြီးနဲ့ မေးသည် ။ မိုးပပမောင်က “ ကောင်းတယ်ကို..တအား..
ကောင်းတယ်…..လုပ်လုပ်….တအား…တအား….” လို့ ပြန်ပြောတဲ့အခါ မြအောင်ဆွေက “ ဘာလုပ်ရမလဲ..ပြောပြော..” လို့ မေးပြန်သည် ။ “ ဟင့်..ကိုရယ်…လိုးဖို့ ပြောနေတာပေါ့…လိုး…..လိုး..ကို့လီးကြီးနဲ့ တအားလိုး….လိုးထည့်စမ်းပါ ကိုရယ်….အီး…..တအား ကြိုက်တယ်….ကြိုက်တယ်……”လို့ မိုးပပမောင် တတွတ်တွတ်ပြောရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို တဝကြီး ခံစားနေပါသည် ။ မကြာခင် အရှိန်ထပ် တင်လိုက်ကြပြီး ဒလစပ် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်ရင်း မိုးပပမောင်နဲ့ မြအောင်ဆွေတို့ တချိန်ထဲလို ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြသည် ။ သုတ်ရည်တွေ တပုံတခေါင်းကြီး ပန်းထုတ်သွားရင်း မြအောင်ဆွေလည်း အထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းသွားရသည် ။
ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment