တဏှာကြီးသောဆရာ

တဏှာကြီးသောဆရာ
အပြာစာအုပ်

``လှလှ ပြန်ပြီလား´´
``ဟုတ်ဆရာမ…အိမ်မှာ အဖေတစ်ယောက်တည်းမို့´´
ဆရာမလှလှသည် အမှတ်၂ ရပ်ကွက်၌ တိုက်ခန်းငှားနေသည်။အဖေရောဂါသည်ကြီးကိုပြုစုရသည်။ဆရာမလှလှမှာ အသက်၃၀ကျော် ခပ်ချောချောဖြစ်သည်။သူ့အဖေသည် အသက်၅၀ကျော် ခြေထောက်များကိုလေဖြတ်ထားသည်။ဆရာမသည် သဘောကောင်းသူဖြစ်၍အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေများသူ ဖြစ်သည်။ကျောင်းမှ ဆရာ ဆရာမများကလည်းချစ်ခင်ကြသည်။ဆရာမများကျောင်းအားလပ်ရပ်များတွင် ဆရာမလှလှကိုကူညီရင်း ဆရာမလှလှအိမ်တွင် ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြသည်။အဘိုးကြီးကို ဝိုင်းဝန်းပြုစုကြသည်။ဆရာမ၏အခင်မင်ရဆုံး မိတ်ဆွေမှာ ဆရာမဒေါ်သက်ဖြစ်သည်။
……………………®®…………………………………
ဒေါ်သက်သည် ဆရာမလှလှနှင့် ဘဝချင်းတူညီသူဖြစ်သည်။ဒေါ်သက် ငယ်ရွယ်စဉ်ကပင် မိဘများဆုံးပါးခဲ့ရာ ဆွေမျိုးများကပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။ယခုအခါ မြို့ကျောင်းတွင်တာဝန်ကျ၍ အဆောင်တွင် နေထိုင်ရသူဖြစ်သည်။ဒေါ်သက်သည်အခြားဆရာ ဆရာမများနှင့်မတူ အဆို အက မယ်ပြိုင်ပွဲများတွင် ဆုရရှိသူဖြစ်၍ ကျောင်းပွဲများရှိလျှင်ကျောင်းသူများကိုအဆိုအက သင်ပေးရသူဖြစ်သည်။ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍ သူ၏နက်မောင်လှသောဆံပင်များကို ထုံးထားသည်မှာခန့်ညားလှသည်။နေ့ခင်းအချိန်များသည် ဆရာမဒေါ်သက်၏ ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမ၏ကျောင်းစိမ်းအကျီ ၤမှာအလွန်ပါးလွှာသည်။မနက်ကျောင်းလာလျှင်လက်ရှည်အကျီ ၤအပါးကိုအပေါ်မှ ဝတ်လာသော်လည်း နေ့ခင်းအချိန်တွင် အပေါ်အကျီၤကိုချွတ်၍နေတတ်သည်။ထိုအခါ ကျောင်းအကျီ ၤအဖြူရောင်အောက်မှာ ထင်ရှားလှသောအနက်ရော်မြန်မာဘော်လီနှင့် ဝင်းဝါလှသောနို့အုံကြီးများကို အထင်အရှားမြင်ရချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမ၏နို့အုံအပေါ်မှ မှည့်သီးအမည်းလေးသည်လည်း မြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအား စိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်သည်။ဆရာမဒေါ်သက်သည် ကျောင်းသားများကိုစာမေးလျှင် မတ်တတ်မရပ်ခိုင်းပေ။မတ်တတ်ရပ်ရင်လည်း စိတ်ဆိုးတတ်သည်။သူ့အချိန်ပုဆိုးထဝတ်လျှင်လည်းစိတ်ဆိုးတတ်သည်။ကျောင်းသားများရှေ့တွင်စိတ်ဆိုးသော်လည်း ရင်ထဲတွင်ပျော်၍နေသည်ကို တချို့ကျောင်းသားများသတိပြုမိကြသည်။အဘယ်ဆို ဒေါ်သက်အချိန်တွင်ကျောင်းသားများ လီးတောင်ချိန်ဖြစ်သည်။ဒေါ်သက်သည်ရှေ့ဆုံး စာသင်ခုံစားပွဲပေါ်တတ်ထိုင်၍ ကျောင်းသားများကိုကျောပေးပြီး ကျောက်သင်ပုန်းပေါ်မှစာများကိုထောက်ပြနေသည်။ထိုအချိန်သည် ကျောင်းသားများ၏ အတောင့်တဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။အိစက်ညက်ညောလှပြီး စူကောက်နေသော ဒေါ်သက်ဖင်ကြီးကိုကြည့်၍ ကျောင်းသားများ ဂွင်းထုနေတတ်သည်။ဆရာမဘေးမှ ကျောင်းသားများသည်လည်း မသိမသာ ဆရာမဖင်အနီး ကပ်၍ အငွေ့ရှုတတ်ကြသေးသည်။ကိုယ်သင်းရနံမှာလည်း မွှေးကြိုင်နေ၍ ကျောင်းသားတိုင်းကိုလီးတောင်စေသည်။
………………………®……………………………
…………………®®………………®®®……………………

``ဆရာမ သမီးခရီးသွားရင် သမီးဖေဖေကို တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ကြည့်ပေးပါဦး…´´
``ရပါတယ် လှလှသွားရင်ပြောလေ ဆရာမလည်း ကျောင်းပိတ်ရင်အလုပ်မရှိတော့ပါဘူး´´
``ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ ´´
ဆရာမလှလှကို တခြားနယ်မှာ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲစောင့်ရန် ကျောင်းမှတာဝန်ပေးလိုက်သည်။ဆရာမလှလှသည်အသက်ငယ်ပြီး ဖြတ်လတ်သူဖြစ်သောကြောင့် ကျောင်းအုပ်ကြီးက အားကိုးသည်။
ဒေါ်သက်သည် လှလှကို ဘူတာရုံသို့လိုက်ပို့ခဲ့သည်။
``ဆရာမ ဆေးလေးတွေမှန်မှန်တိုက်ပေးနော် ဆရာမ……´´
``အေးပါကွယ် စိတ်ချလက်ချသွားပါ´´
ဒေါ်သက်တစ်ယောက် လက်ပြနှုတ်ဆက်ရင်းကျန်ခဲ့လေသည်။
………………®…………………®………………………
………

``လေးလေး ဆေးသောက်ပြီးပြီလား´´
``အေး ခုမှသောက်ထားတာ´´
အဖိုးကြီး ကုတင်ပေါ်မှာမှေးနေ၍ ဒေါ်သက်ကလည်း tvကြည့်နေသည်။ကုတင်ပေါ်မှအဖိုးကြီးကို ဒေါ်သက်မကြာမကြာလှမ်းကြည့်နေသည်။အဖိုးကြီးအိပ်မောကြနေချိန်ဖြစ်ပြီး အဖိုးကြီးပုဆိုးများ ကျွတ်နေလေပြီ။အလှသွေးကြွယ်လှသော အသက်၃၀ကျော် ဆရာမဒေါ်သက်ဖို့ ကြက်သီးထဖွယ်ကောင်းသောမြင်ကွင်းဖြစ်သည်။ဆရာမလဘှလှအဖေဖြစ်သောကြောင့်သာ ရိုသေမှုဖြင့်လေးလေးဟုခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။အမှန်စင်စစ်မှာ နှစ်၂၀နီးနီးသာကွာသေးသည်။အသက်အရွယ်ရှိသေးသည့်အဖိုးကြီးအတွက် အိပ်ရေးဝလျှင် ထောင်ထွက်နေသည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေ။အဖိုးကြီးပက်လက်လန်အိပ်နေ၍ထောင်နေသော ဒစ်ကြီးမှာလည်း တောင်ထွတ်ကြီးသဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ထိုဒစ်ကားကားကြီးသည် လူတကာပြစ်မှားမိသော အားကားကားနှင့် အိဖက်နေသောနို့အုံပိုင်ရှင် ဒေါ်သက်ကို စိန်ခေါ်သလိုဖြစ်နေသည်။ဒေါ်သက် ထိုင်ရာမှထပြီး ပုဆိုးဖြင့်ပြန်ဖုံးပေးလိုက်သည်။ပုဆိုးပေါ်မှထောင်ထွက်နေသောဒစ်ကားကားကြီးကို သွားလေးဖြင့်မသိမသာကိုက်သွားသေးသည်။ဒစ်ကားကားကြီးကို အနီးကပ်မြင်တွေ့ခဲ့ရသော ဒေါ်သက်တစ်ယောက် tvကြည့်နေရင်း မသိမသာစောက်ဖုတ်လေးကို လက်လေးနှင့်ပြန်ပြန်ပွတ်နေမိသည်။လီးကိုမမြင်ဖူးသည့် အပျိုကြီးတစ်ယောကတရွရွဖြစ်နေလေလသည်။
် …………®………………………………………………®®®……………

အဖိုးကြီးနိုးလာသဖြင့်tvပိတ်၍အဖိုးကြီးအားအစာသွားကြွေးသည်။
``လေလးလေး ဆေးသောက်ဦး´´
``သောက်ပြီးပြီလေလ´´`
``ဒါကနောက်တမျိုး လေးလေလးရဲ့´´
``အေးအေး ပေး´´
ဒေါ်သက်တစ်ယောက်ပြုံးနေရှာသည်။အဖိုးကြီးဆေးသောက်ပြီး ၅မိနစ်လောက်အကြာတွင်အိပ်ပျော်သွားသည်။ဆေးမှာ အခြားဆေးမဟုတ် အိပ်ဆေးများသာဖြစ်သည်။အဖိုးကြီးပက်လက်လန်နေသည်။
ဒေါ်သက်သည် အဖိုးကြီးပုဆိုးကြားထဲကို့လက်ကလေးဝင် ၍ လီးအုံကြီးကို ပွတ်သတ်နေသည်။ပုဆိုးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ ညိုမဲနေသော လီးတန်ကြီးက ``ဒေါင်´´ခနဲ ထောင်ထွက်လာသည်။ဒေါ်သက်တစ်ယောက် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်လလာသည်။အဖိုးကြီးလက်ကိုယူပြီး သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြားထဲသို့ထိုးထားသည်။အဖိုးကြီး၏ အဝတ်များကိုလည်းချွတ်လိုက်သည်။
``အား……အား……အင်း………´´
အဖိုးကြီးလက်ညိုးလေးကိုသူ့အဖုတ်ကြားထဲထည့်လိုက်သည်။
``ဗျစ်´´
``အား ………အား……´´
အရည်များလည်းထွက်လာသည်။
သူ၏အဝတ်စားများကို ချွတ်ပြီးအဖိုးကြီးပေါ်သို့ပြောင်းပြန်ကုံန်းထိုင်လိုက်သည်။သူ့စောက်ဖုတ်ကို အဖိုးကြီး ပါးစပ်ပေါ်ဖြည်းဖြည်းခြင်းပွတ်နေ်သည်။အဝါရောင်သန်းနေသည့် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းသူ၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အဖိုးကြီးသွားနှင့်ဖိပွတ်လလိုက်သည်။
``အား……………´´
ခါးများကော့တတ်သွားသည်။အဖိုးကြီးလီးကိုလည်းလက်တစ်ဖက်မှ ကိုင်ညှစ်၍ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေသည်။
ထို့နောက်ဆံထုံးကြီးကိုဖြီချလိုက်သည်။ဒေါ်သက်တစ်ယောက်အဖို့ အဝလိုးမည့်ဟန် ပြင်ဆင်နေသည်။ဆရာမဒေါ်သက် အားမရတော့သဖြင့် လီးတန်ပေါ်မှအရေပြားလေးကိုနောက်သို့စုတ်၍ ကားထွက်နေသောဒစ်ကြီးအား အတင်းကုန်းစုတ်လေတော့သည်။
`°ရွှလွှတ်……ဗြွတ် ဗြွတ်´´
အဖိုးကြီးမျက်နှာပေါ်မှ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပွတ်ဆွဲနေသည်။စောက်စိကြီးကလည်း အဖိုးကြီး နှာတန်လေးနှင့် ပွတ်သွားသည်။ဒေါ်သက်၏လုပ်ဆောင်ချက်များ မြန်ဆန်လာလေပြီ။
``အား……´´
``မရတော့ဘူး ……မရတော့ဘူး……´´
တစ်ယောက်တည်းညီးသံများဖြင့်ဆူညံနေသည်။ဒေါ်သက်ကုန်းထလိုက်သည်။အဖိုးကြီးလီးတည့်တည့်ပေါ်တွင် စောက်ဖုတ်ကြီးတအားဖြဲပြီး ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။
``အွန်း……အား အား……´´
တအားဖိ၍ဆောင့်နေသည်။နောက်မှ ထောက်ထားသောလက်များကလလည်း စောင်များကိုစွဲစုပ်ထားသည်။နို့အုံကြီးကလည်း အပေါ်အောက်ရမ်းနေရင်း ကော့ကော့တတ်လာသည်။အရှိန်များလည်းမြင်ြ့လလာသည်။လီးတန်ကြီးကို အပေါ်ကော့၍စောက်စိနှင့် ဖိဖိပွတ်နေသည်။လေး ငါးချက် ဖိပြီးစောင့်ပွတ်လိုက်သည်။
``အား  အား အား အား´´
စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း အရည်များရွှမ်းသွားသည်။အင်အားများလည်းကုန်ခမ်းသွားသည်။ညည်းသံများနှင့်အတူ အဖိုးကြီးပေါ်မှ ဒေါ်သက်ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း ရေ့နောက်ပွတ်ဆွဲရင်း အရှိန်များနှေးကွေးသွားတော့သည်။

ဆရာမဒေါ်သက်လီးထောင်မတ်သောလီးကြီးကိုကျေနပ်နှစ်သက်စွာဖြင့်ပြုံး၍ပီတိဖြစ်နေတော့သည် အတွေ့ထိမရှိသေးသေားဒေါ်သက်အဖို့တလောကလုံးကိုမေ့လျော့နေသကဲ့သို့ခံစားနေရသည် သေချာပါသည်ဆရာမဒေါ်သက်နောက်နေ့နောက်နေ့တွေမှာလည်းဒီလို့အရသာမျိုးထပ်ပြီးခံစားနေမှာအမှန်ပါ
ဆရာမဒေါ်လှလှပြန်မလာမချင်းပေါ့ ခုတော့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးလည်းနီမြန်းပြီးအရည်မျာရွှဲလျက်ပီတိဖြစ်နေပါသည်………