ဂိုက်မမနှင်း

ဂိုက်မမနှင်း

. . . ( သူဇာ နင် ငါပြောတာတွေ မလုပ်နိုင်ဖူးဆိုရင် ဘာလို့ ငါ့ကိုဂိုက်ငှားထားသေးလဲ ) . . .
. . . ( ထွက်ချင်လိုက်တဲ့ ဂုဏ်ထူးကလည်း နှစ်ယောက်မရှိဘူး ။ သည်ပုံစံနဲ့ ဒီထွက်ဖို့ မပြောနဲ့ အောင်ဖို့တောင် မလွယ်ဘူး ) . . .
          ဆူညံဆူညံနဲ့ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေကြောင့် ဘာများဖြစ်တာလည်းလို့ သွားကြည့်လိုက်ရင် အသက်ငယ်ငယ် မိန်းခလေး နှစ်ယောက်ပေါ့ ။ သေးသေးညှက်ညှက် မျက်မှန်နဲ့ ကောင်မလေးက တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ချောချောလှလှ ကောင်မလေးကို ဆူနေတာ ။
          အမှန်ကတော့ စာဂျပိုးရုပ်နဲ့ ပိစိကွေး အမျိုးသမီးလေးက ဂိုက်ဆရာမ ။ အဆူခံနေရတဲ့ ဒေါင်ကောင်းကောင်း ဘော်ဒီအကိတ်ကြီးနဲ့ အပျိုမလေးက ၁၀တန်းကျောင်းသူ ။ ဂိုက်သင်လာတဲ့ ကာလတလျှောက် မမနှင်း ပထမဆုံး အကြိမ် စိတ်ဆိုးခြင်းပါပဲ ။ ပထမဆုံး ဆိုပေမယ့် ရှေ့ရှေ့က သည်းခံထား သမျှကို စုပြီး ပေါက်ကွဲသွားလို့လားမသိ အသံလေး စာစာ စာစာ နဲ့ တရစပ် ပြောနေလိုက်တာများ တပည့်မလေး သူဇာ တယောက် ခေါင်းတောင် မဖော်နိုင် ။ တကယ်တမ်း စဉ်းစားကြည့်တော့ သူဇာကလည်း လွန်သည် ။ တရက်လည်းမဟုတ် နှစ်ရက်လည်းမဟုတ် ။
          မမနှင်းသီတာ ကို တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း အတွက် အနီးကပ် ဂိုက်ဆရာမလေး အဖြစ် ခေါ်ထားပြီး ကတည်းက ထားခဲ့သမျှ အိမ်စာ ၊ ပေးသမျှ ကျက်စာ မှန်သမျှ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ချောချောမွေ့မွေ့နဲ့ ပြီးမြောက်တယ် ဆိုလို့ မရှိခဲ့ ။ နေ့ရွှေ့ ညရွှေ့လုပ်လိုက် ဟိုအကြောင်းပြ ဒီအကြောင်းပြ လုပ်လိုက်နဲ့ပဲ ဆရာမလေးနှင်း စိတ်ညစ်ပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်အောင် လုပ်လာတာ ။ အခုလည်း နောက်ဆုံး ဝမ်နင်ဆိုပြီး သောကြာနေ့ကတည်းက တွက်ခိုင်းထားတဲ့ သချာၤပုစ္ဆာတွေ မပြီးပြန်ဘူး ။

. . . ( နင်တို့ ပိုက်ဆံတွေ သိပ်ပိုနေရင် တခြားလူသွားခေါ် နောက်လက စပြီး ငါမသင်တော့ဘူး ) . . .
သည်လို ဆိုပြန်တော့လည်း သူဇာ တယောက် မျက်ရည်လေး ဝဲလို့ တောင်းပန်ရပြီ ။ မမနှင်းက သူ့ကိုညီမလေးတယောက်လို သဘောထားပြီး သူဆိုးခဲ့သမျှကို သည်းခံပြီး ဆရာစိတ်အပြည့်နဲ့ သင်ပေးခဲ့တဲ့သူ ၊ ဒီလောက်ထိ စိတ်ဆိုးသွားရအောင်ကလည်း သူဇာကိုယ်တိုင်ကိုက ဆိုးလို့ဖြစ်ရတာလေ ။
. . . ( သမီးမှားတာပါမမရယ်။ အဲလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ သမီးတောင်းပန်ပါတယ် ) . . .
. . . ( သူဇာ နင် နောက်တခေါက် နောက်တခေါက်နဲ့ တောင်းပန်လာတာများပြီ ။ ငါဆက်ပြီး ဂိုက်နဲ့မတူတဲ့ ဂိုက်မလုပ်ချင်တော့ဘူး ။ ငါဆက်မသင်ဘူးဆိုတာ အန်တီ့ကို ပြောလိုက်မယ် ) . . .
တကယ်လည်း ဂိုက်မမ နှင်းသီတာ အဲ့လောက်ထိကို စိတ်ကုန်နေပြီ။
. . . ( မမ သမီးကို ရိုက်ပါ၊ အပြစ်ပေးပါနော် ။ အပြီးတော့ ထွက်မသွားပါနဲ့နော် နော် ) . . .

. . . ( မမ သမီးကို ရိုက်ပါ၊ အပြစ်ပေးပါနော် ။ အပြီးတော့ ထွက်မသွားပါနဲ့နော် နော် ) . . .
          နှင်းသီတာ စဉ်းစားကြည့်တယ် ။ သူဇာရဲ့အမေနဲ့ သူ့မေမေနဲ့က မိတ်ဆွေတွေ . သူဇာ့ကို ဂိုက်အဖြစ်နဲ့ စာစသင်မယ်ဆိုတုန်းကလည်း သူ့ကို အားကိုးတကြီးနဲ့ အပ်ပါတယ် ယုံပါတယ် တဖွဖွ ပြောတဲ့ အန်တီ့မျက်နှာကို ပြန်မြင်ယောင်လာပါတယ် ။ သူဇာ့ကို မနိုင်လို့ မသင်တော့ဘူးဆိုတာ လက်မြှောက်အရှုံးပေးလိုက်ရခြင်းပဲလေ ။ တပည့်မကောင်း ဆရာ့ခေါင်း ဟုတ်မဟုတ်တော့မသိ တပည့်ကိုမနိုင်လို့ ဆရာမကထွက်ပြေးရတယ် ဆိုတာကြီးကတော့ နည်းနည်းနင်သလိုပဲ ။

. . . ( အန်တီ သမီးနှင်းပါ ။ သူဇာကို သမီးဘယ်လိုမှ ပြောမရတော့ဘူး အဲဒါ . . . . . . . ) . . .
သူ့အမေကို ဖုန်းဆက်နေတဲ့ အချိန်မှာ သူဇာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ဖြစ်နေတယ် ။ နှင်းသီတာကလည်း အသံတွေတုန်လို့ ။ ၅မိနစ်ခန့် ပြောအပြီး သူဇာ့ဆီကို ဖုန်းထိုးပေးပါတယ် ။
. . . ( ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ မေကြီး ) . . .
တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်နဲ့ပဲ ဖုန်းကိုင်ကိုင်ချင်းပဲ သူဇာ့မေမေက ဆီးပြီးတရစပ် ဆူပါတော့တယ် ။ ဒီလောက် ကောင်းတဲ့ ဂိုက်ဆရာမ ကိုရထားတာကို ကမ်းတက်ရကောင်းလားဆိုပီး ဆူတာပါ ။ ဖုန်းချအပြီးမှာတော့ သူဇာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ နှင်းကို မကြည့်ရဲကြည့်ရဲ လှမ်းကြည့်သည် ။
. . . ( ဟုတ်ပြီလေ သူဇာ ။ နင့်ကို ငါဆက်သင်မယ် ။ ဒါပေမယ့် ဆက်ဆံတဲ့ ပုံစံတော့ ပြောင်းမှရတော့မှာပေါ့ ။ ) . . .
နှင်းသီတာ ခပ်မာမာပြတ်ပြတ်ပဲ ပြောလိုက်တယ် ။
. . . ( အန်တီဘာပြောလဲ ) . . .
. . . ( ရိုက်ဆုံးမလိုက်ပါတဲ့ ။ မမ ) . . .
. . . ( ပြီးတာတွေလည်း ပြီးသွားပြီး နောက်လည်း စကားနားထောင်အောင် ရိုက်ဆုံးမလိုက်ပါလို့ ပြောတယ် ဟုတ်တယ်မလား ) . . .
သူဇာ မဝံ့မရဲလေးနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်တုန်းပဲ ။
. . . ( မတ်တပ်ထ ပြီးတော့ ဘေးမှာလက်ပိုက်ပြီးရပ် ထလေ ) . . .

          စာသင်လာတဲ့ တောက်လျှောက် ဒီလို တခါမှ မခိုင်းဖူးတာကြောင့် သူဇာ နည်းနည်းအမ်းသွားပေမယ့် သူ့ဂိုက်မမ ပြောတဲ့ အတိုင်း ခုံကထလို့ ဘေးမှာလက်ပိုက်ရင်း ရပ်နေလိုက်ပါတယ် ။
. . . ( သူဇာ ငါကိုက မလုပ်ချင်ပေမယ့် လုပ်ရတော့မယ် ။ ဂိုက်သင်လာတာ တခါမှလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မရိုက်ဖူးဘူး ။ အရင်ကတည်းက အန်တီပြောဘူးတာ မှတ်မိတယ်မလား ) . . .
ခုံကြားထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ သစ်သားပေတံကို ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်တာကြောင့် တပည့်ဆိုးမလေး သူဇာ ရင်ထဲမှာ ထိတ်သွားပါတယ် ။
. . . ( အန်တီက နင့်ကို မနိုင်ရင် ဒါလေးနဲ့ ရိုက်ပြီးဆုံးမပါ သင်ပါဆိုပြီး ငါ့ကို အာဏာကုန်လွှဲထားတာလေ ။ ငါကတော့ အသက်ချင်းလည်း ကွာလှတာမဟုတ်ဘူး ။ ရိုက်တာအပြစ်ပေးတာ လုပ်ရင် နင်ရှက်ရှာမှာပဲလို့ ညှာပြီး သူငယ်ချင်းလို အစ်မတယောက်လိုပဲ ကိုင်တွယ်ဆက်ဆံလာတာ အခုတော့ မရတော့ဘူး ။ ခုပဲလောလောလတ်လတ် အန်တီက ထပ်ပြီးတိုက်တွန်းတယ် ။ ရိုက်တန်ရိုက်ပါ သမီးညီမလေးကိုတော့ ပစ်မသွားပါနဲ့တဲ့ ) . . .

          ပြောသမျှကို ခွန်းတုံ့မပြန်နိုင်ပဲ သူဇာမလေး ခေါင်းငုံ့ရင်းသာ ခံနေရပါတော့တယ် ။ တကယ်တမ်း မမနှင်းရိုက်တာ ခံရတော့မယ်ဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာတော့ အတော်ကြီးရှက်ရွံ့မှုတွေက တဖွားဖွားပေါ်လာပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ၁၀တန်းဂိုက်နဲ့ ၁၀တန်းကျောင်းသူမို့ တတန်းကြီးတတန်းငယ် ၊ အသက်ချင်းကျတော့လည်း လပိုင်းသာ ကွာတယ် သူ့သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာတောင် မမနှင်းထက် အသက်ကြီးသူတွေ ရှိတယ် ။ ပြီးတော့ ငယ်ကတည်းက အိမ်ချင်းရင်းနှီးပြီး သိလာကြသူတွေဆိုတော့ တမျိုးပါတယ် . . . ဆရာမဆိုတာကလည်း ဂိုက်ဆရာမဆိုတော့ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးရယ် ။
. . . ( ဟိုဘက်လှည့် သူဇာ ) . . .
သူ့တင်ပါးကို ရိုက်မှာမို့ လှည့်ခိုင်းတာမှန်း သိတာပေါ့ ။ ချက်ချင်းမလှည့်သေးပဲ တောင်းပန်တိုးလျှိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ မမနှင်း မျက်နှာကိုပြန်ကြည့်မိတော့
. . . ( ရှက်တယ်မလား သူဇာ။ အသက်ချင်းလည်း မကွာ ၊ နင်လည်း တခါမှလည်း မလေးစားတဲ့ ငါရိုက်တာခံရမှာကို ။ လှည့်မယ့်သာလှည့်ပါ ) . . .
ဒီနေ့ကျမှ သူဇာ ဝတ်ထားတာက ဂျင်းဘောင်းဘီ ကွာတား။ ဒါပေမယ့် ဂျင်းဆိုတော့ ထူသည် ။ 

. . .  ဟင် . . . သူတို့စာသင်နေတဲ့ စာဖတ်ခန်းရဲ့ မှန်တံခါးအရင်းက ၁လက်မခန့် လွတ်နေတဲ့ နေရာမှာ မျက်လုံး၂စုံကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ ကျောင်းပိတ်ရက် ဧည့်ခန်းမှာ ဂိမ်းဆော့နေတဲ့ မောင်လေးဖိုးတွတ်နဲ့ ဘေးအိမ်ကသူ့ဘော်ဒါ စိုင်းထူးလေး တို့မှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်သည် ။ အရှေ့မှာ ဂိမ်းဆော့နေရာကနေ အထဲကဆူညံဆူညံတွေကြောင့် လာစပ်စုတာနေမှာပေါ့ ။ ဒီလိုအကြည့်ခံနေရမှန်းသိတော့ သူဇာ ရှက်အားငယ်တဲ့ စိတ်တွေက နှစ်ဆမကတိုးသွားတယ် ။ သူ့မှာတော့ အိမ်မှာ မမကြီးဆိုပြီး ဆရာမကြီးလုပ်နေတာ အခုသူအရိုက်ခံရမှာကို အငယ်လေးတွေက လာချောင်းကြည့်နေမှန်းသိတော့ ရင်ထဲလှိုက်လာတယ် ။

          မောင်အရင်းဖြစ်တဲ့ ဖိုးတွတ်က ငါးတန်းပဲရှိသေးတဲ့ ခလေးလုံးလုံးပေမယ့် ဘေးအိမ်ကငတိလေးက ဟိုမရောက်ဒီမရောက် ၇တန်းနဲ့ ခလေးခလေးလိုမနေ ဂိမ်းကျတော့ ဆော့ချင်သလို လူပျိုပေါက်ဂိုက်လည်း စဖမ်းနေတာကြောင့် ခုနောက်ပိုင်း သူသိပ်ကြည့်ရတာမဟုတ်ဘူး ။
. . . ( မမ ) . . .
ဒီနှစ်လုံးပဲ ထွက်ရသေးတယ် . . . ( ဘာမှ အတွန့်မတက်နဲ့တော့ သူဇာ ။ ငါဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ ) . . . ဆိုတာနဲ့ စကားပိတ်သွားတယ် ။ သူ့အာရုံက ပထမဆုံး ရိုက်ဆုံးမခံရမယ့် မမနှင်းလက်ချက်ထက်ကို သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံး၂စုံဆီကို ပိုရောက်နေတယ် ။ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကလည်း သူဇာပြန်ကြည့်နေမှန်းသိသလို အကြည့်ချင်းဆုံသွားတော့ ရှက်စိတ်နဲ့ သူဇာ မျက်လွှာချခေါင်းငုံ့သွားတယ် ။ ကိုယ့်ဒေါသဇောနဲ့ကိုယ်ဖြစ်နေတဲ့ မမနှင်းကတော့ သိပုံမပေါ်ဘူး ။ သူဇာ့ဆီကိုပဲ မဲနေတာကိုး ပတ်ပတ်လည်ကို စုံလုံးကန်းနေပြီ ။
. . . ( ဖုတ် ) . . .

         ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း ရိုက်ဖူးတာမဟုတ် ၊ လူကလည်းညှက်စိ ဆိုတော့ ဂိုက်မမရဲ့ တုတ်ချက်က ရိုက်တာနဲ့ကိုမတူ ပန်းနဲ့ပေါက်သလား မှတ်ရတယ် ။ အမယ် မမနှင်း ရိုက်တာရိုက်တာ တုတ်တောင် မနိုင်ပါလားဆိုပြီး သူဇာရယ်ချင်သွားသည် ။ တုတ်ကိုမနိုင်တနိုင်နဲ့ နောက်တချက်ထပ်ရိုက်တော့လည်း ဂျင်းသားထူထူနဲ့မို့ ဖုတ် ဆိုပီးပဲ ဖြစ်တော့ သူဇာ မဲ့ပြုံးတချက်ပြုံးချင်သွားသည် ဟိခနဲလည်း အသံထွက်သွားသည် ။ မထွက်စဖူး ဒေါသတွေနဲ့ ပူထူနေတဲ့ ဂိုက်မမနှင်းသီတာ ဒါကို သိလည်းသိသည် ကြားလည်းကြားသည် ။ တချိန်လုံးမလေးမစား အလုပ်ခံနေရသလို ဖြစ်နေလို့ တုတ်စာကျွေးခါမှ ထပ်ပြီးတော့ မာနကိုထိသလို ဖြစ်သွားသည် ။ မခံ ဒါမျိုး လုံးဝလုံး၀ သည်းမခံတော့ ။
. . . ( ဘောင်းဘီချွတ် သူဇာ ) . . .
. . . ( ရှင် ) . . . ကြားလိုက်တာ ဟုတ်ကောဟုတ်ရဲ့လားလို့ ရုတ်တရက် ကြောင်သွားသည် ။
. . . ( ခုထိ ရွဲ့သလို ပြောင်သလိုနဲ့ ။ ဟုတ်တယ်ဟေ့ ငါတခါမှ ဘယ်သူ့ကိုမှမရိုက်ဖူးဘူး ။ နင့်ကိုပဲ လုပ်မှာ ။ နင့်ဂျင်းကသိပ်ထူနေလို့ ထိမှန်းတောင်မသိမှန်း ငါသိတယ် ။ အဲဒါကြောင့်ချွတ်စမ်း ချွတ် )  . . .
. . . ( မမ မမ မလုပ်ပါနဲ့ ) . . .
စောနကထက်ကို ရှုးရှုးရှဲရှဲ ဖြစ်နေတဲ့ နှင်းသီတာကို လှည့်ကြည့်မိပြီး သူဇာတကယ်လန့်သွားပြီ ။ ဆရာမချွတ်တားလေးက ထိုင်နေရာကနေ သူ့ထက်အရွယ်ကောဆိုဒ်ကောအယ်တဲ့ အပျိုမလေးကို တခါတည်းလူကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဆီးခုံရှေ့က နှိပ်သီးတွေကို ကိုယ်တိုင်တဗြုတ်ဗြုတ်နဲ့ ထဖြုတ်ပါလေရော ။
. . . ( နင်လဲအမ ငါလည်းအမ ဘာမှမမြင်ဖူးတာမရှိဘူး ။ နင့်မှာပါတာ ငါ့မှာလဲပါတယ် ။ ဒီနေ့မှတ်လောက်သားလောက်ဖြစ်အောင် လုပ်ရမယ် ။ လက်မလာနဲ့ ပိုက်ထားပိုက်ထား ) . . .
ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်တရစပ်ပြောနေသေးတယ် ။ သူဇာ့ခမြာ ဂျင်းဘောင်းဘီနှိပ်သီးတွေ အဖြုတ်ခံနေရတာ ကြောင်တောင်အမ်းပြီး ထပြေးရမှာလား သူ့ထက်သေးတဲ့ ဂိုက်မမကို ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ပဲ တွန်းရမလားနဲ့ ဝေခွဲမရဖြစ်နေတုန်းရှိတုန်း ရှိသေးတယ် ။
. . . ( ဟာ မမ အီးဟီးးးးးးးး ဟီး ) . . .
လက်သိပ်မြန်နေတဲ့ နှင်းသီတာကနေ သူဇာ့ဂျင်းဘောင်းဘီပွပွကို ခါး၂ဖက်ကိုင်ပြီး တချက်တည်း အောက်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရတယ် ။ နဂိုတည်းပွယောင်းယောင်း မို့ ခါးကလွတ်တာနဲ့ အခက်အခဲ အနှောင်အဖွဲ့မရှိ ခြေမျက်စိတိုင် အပုံလိုက်ပဲ ။

          စောစောကသာသိရင် မခံပဲ ပြန်လည်ခုံခံအုံးမှာ ဖြစ်ပေမယ့် မျက်စိတမှိတ်အတွင်း ဖင်ကျွတ်ကာ အောက်ပိုင်းဗလာကြီး ဖြစ်သွားမှန်းသိလိုက်တော့ အားငယ်စိတ်တွေ တလဟောတက်လာပြီး ချက်ချင်းပဲ အာပြဲကြီးနဲ့ငိုမိတယ် ။ ဆိုးတာက အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံမဝတ်ထားမိတာကြောင့် သူဇာတယောက် တခါတည်းနဲ့ အရှင်းသားအပြောင်သား စောက်ဖုတ်ဟောင်းလောင်း ဖင်ဟောင်းလောင်းကြီး ဖြစ်သွားတာပဲ ။ တီရှပ်လေးကလည်း ခါးတိုလေးရယ် ။ အခန်းလည်မှာ ခါးအောက်ပိုင်း ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ သူဇာ့အတွင်းသားတွေက ဝင်းဝင်းအယ်အယ်ကြီး ။ အားရပါးရ တပည့်မလေးရဲ့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီးသွားတော့ နှင်းသီတာ မောလို့ပဲလားမသိ စူပုပ်ပုပ်နဲ့ ခဏရပ်ကြည့်နေတယ် ။
          လပိုင်းပဲငယ်တဲ့ သူဇာရဲ့ မိန်းမပစ္စည်းကြီးက ဆရာမလေးကိုယ်တိုင် မနာလိုစရာကောင်းလောက်အောင် ကြီးမားလွန်းတယ် ။ ခုံးကြွမို့မောက်နေတဲ့ ဆီးခုံကြီးရဲ့ ထိပ်မှာ စောက်မွှေးလိမ်ကောက်ကောက်တွေ ပေါက်နေပေမယ့် အဖုတ်ကြီးအရင်းနား ကျတော့ အမွှေးမရှိပဲ ပြောင်ရှင်းနေတယ် ။ ဖုဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်သားကြီးတဖက်ဆီက အစ်ထွက်နေတာကြောင့် အလယ်စောက်မြှောင်းကြီးက ဖိကပ်ညပ်ပြီး ကျွံကျနေတယ် ။
. . . ( သူဇာ ငါဒေါသထွက်လာရင် ဘာမှန်းသိပြီလား ) . . . ( ဖြေလေ ) . . .
တကယ်တမ်းက တသက်လုံး ခြင်တောင်ကောင်းကောင်းရိုက်ဖူးတာ မဟုတ်တဲ့ စာဂျပိုးမလေးကနေ သွေးတွေကြွပြီး ဖြဲချက်တွေက ကြမ်းကုန်ပြီ ။ သူလည်း စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ လုပ်မိလုပ်ရာ ထလုပ်ရင်း ဒီအထိဖြစ်လာတာ ။ မေးတော့လည်း ဖြေရပြီ ။
. . . ( သိပါပြီ မမရဲ့ အီးဟီး ) . . .

          မျက်ရည်ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျရင်း မော့ကြည့်ရာက မတ်တပ်ရပ်နေဆဲ ရှုးရှုးရှဲရှဲ မမနှင်း ရဲ့ကျောဘက် ဆီ သတိပြန်ရောက်သွားတယ် ။ မမနှင်းနောက်ဖက် သူတို့နဲ့ နီးနီးလေးမှ တကယ့်ကိုနီးနီးလေးမှာ အကြည့်၂စုံက ရှိနေတုန်းပဲ ။ ခုနလေးကတင်ထက် ပိုမို ပြူးကျယ်လုံးဝိုင်းနေတယ်လို့ ထင်ရတဲ့ မျက်လုံးတွေက သူဇာရဲ့ ရှက်စိတ်အဝှမ်းကို ပွက်ပွက်ဆူစေတယ် ။ အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ သူ့အင်္ဂါစပ်ကြီးကို စူးစမ်းလိုစိတ်အပြည့်နဲ့ ရှုနေကြမှာကို တွေးပြီး တလှိုက်လှိုက်ရှိုက်လာတယ် ။ မျက်လုံးချင်းတွေ ဆုံလိုက်တိုင်းမှာလည်း မိုးကြိုးပစ်သလိုပဲ ။ အပျိုကြီးဖားဖား အဖြစ်မှာ ဖင်ချွတ်ကြီးနဲ့ ဆုံးမခံနေရတာမှာ ပရိသတ်တွေ ရှိနေတယ် ဆိုတာ မမနှင်းကို ပြောလိုက်ချင်ပေမယ့် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ အာစေးကပ်နေတယ် ။ တသက်လုံး ရွေးစေ့ခန့်မျှ မကြောက်ခဲ့တဲ့ ဂိုက်မမလေးကို မိနစ်ပိုင်းအတွင်း မောမကြည့်ရဲလောက်အောင် ကြောက်သွားခဲ့ပြီ ။
. . . ( အဟက် ကြည့်စမ်း နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ။ ငါ့နှစ်ဆလောက်ရှိတဲ့ဟာကြီးနဲ့ ဖင်ချွတ်ထားရတာ ။ ငါသာ နင့်နေရာမှာ ရှက်ပြီးသေတယ် ) . . .
စောက်ဖုတ်အယ်အယ်ကြီး ညွှန်းဆိုပြောလိုက်ပြီး အဓိက အလုပ်ပဲလုပ်ဖို့ကျန်တော့တယ် ။
. . . ( သူဇာ ငါ့ဖက်ကို ဖင်လှည့်စမ်း ) . . .

          ရုတ်ခြည်း အာဏာသံပြင်းလာတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တာကို တပည့်မကြီး မငြင်းဆန်ရဲ ။ လူကိုလှည့်လို့ တင်ပါးပေးလိုက်ရတယ် ။ မမကတော့ ခါးလေးထောက်ပြီး စောင့်နေရုံပေါ့ ။ ခါးသိမ်သိမ်လေး အောက်မှာ ပြည့်တင်းပြီးလုံးကားထွက်နေတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ဖင်လုံးကြီးတွေက ဖွေးပြောင်တင်းဥနေတယ် ။ ဖင်ပြားရင်ပြား ဂိုက်ဆရာမလေးဖို့ ၂နှစ်လောက် အောက်ပိုင်းထိုင်ရင်တောင် ပိုင်ဆိုင်ဖို့ မလွယ်လှတဲ့ ဆုံမျိုး ။
. . . ( ဖြန်း) . . ( ဖတ် ) . . .
ရှေ့တည့်တည့် ရောက်လာပြီဖြစ်တဲ့ တင်ပါးပြောင်ပြောင်ကြီးကို လက်ထဲကသစ်သားပေတံနဲ့ နှစ်ချက်ဆင့် အရိုက် စောနကလိုပဲ မကျွမ်းကျင်တာရယ် အားမပါတာတို့ရယ်ကြောင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေ နဲနဲတုန်သွားတာက လွဲလို့ ထိရောက်မှုမရှိ ။ ဒီအချိန်မှာ မာန်မာနဒေါသစိတ်ထက် မသိစိတ်ကနေ ဘယ်တုန်းကမှ မရှိခဲ့ဖူးတဲ့ မိန်းမသားချင်း မနာလိုစိတ်တွေ ၊ စိတ်ရိုင်းတွေပဲ ထကြွသောင်းကျန်းလာတယ် ။ ဒီအထိတောင် ရောက်နေပြီ ရှေ့နည်းနည်းဆက်တိုးလို့ ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ ဆိုသလိုပေါ့ ။

          ပူထူနေတဲ့ သူဇာရဲ့အတွေး ခါးမှာ လာထိတဲ့ လက်နဲ့အသံကြောင့် သို့လောပဲ ရှိသေးတယ် . . . ရှေ့ကို ငိုက်ပြီး ဖင်ကုန်းတော့ . . . ဆိုတဲ့ အသံစူးစူးလေး ကြားလိုက်ရပြန်တယ် ။ ဝတ်လစ်စလစ်တပိုင်း ဖြစ်နေတာတောင် မကျေနပ်သေးပဲ ထပ်မံရက်စက်လာတဲ့ ဂိုက်မမလေးကို သူတသက်လုံးသိခဲ့တဲ့ နှင်းသီတာကော ဟုတ်သေးရဲ့လား ဆိုတာ အံ့သြမိတယ် ။ ဘီလူးစီးနေပြီ မမနှင်းကို ဘီလူးစီးနေပြီ ။
. . . ( အီးဟီး ဟင့်အင်း ဟီး အီးဟီး ) . . .
ငိုယိုနေပေမယ့် အားသိပ်မပါပဲ ဖိလာတဲ့ လက်ရဲ့အောက်မှာပဲ ဒေါင်ကောင်းလှပါတယ်ဆိုတဲ့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ကိုယ်လုံးကြီးက တတ်နိုင်တဲ့ထိ ကုန်းပြီးသွားပြီ ။
. . . ( ပေါင်နည်းနည်းကားအုံး ကျွတ် ဒီလောက်တောင် မနေနိုင်ရင် လက်နဲ့ ကြမ်းကိုထောက်ထားလိုက် ) . . .

          အညှာအတာမဲ့မဲ့ ညွှန်ကြားချက်တွေ အဆုံး သူဇာ့ပုံစံက ဒီလို ။ ခြေထောက်ကို ကားပြီး ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးတွေကို နောက်ပစ် ။ ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်းက အောက်စိုက်လို့ လက်နှစ်ဖက်က ကြမ်းပြင်ကိုထောက် ။ ဒူးကတော့ တဖြောင့်တည်း မဟုတ်နည်းနည်းကွေးတာပေါ့ ။ ဒါကြောင့်ပဲလည်း တင်ပဆုံတုတ်ခဲကြီးကို နောက်ပိုကော့ပစ်ထားရတဲ့ ပုံစံပဲ ။ တင်းပြောင်နေတဲ့ ဖင်တုံးဖြူဖြူကြီးတွေက နဂိုတည်းက ရိုက်ချင်နေတဲ့သူကို တွယ်ပါဆော်ပါလို့ စိန်ခေါ်နေတယ် ။ ပက်စက်လွန်းတာက ဒီလောက်ဆီဗူးကြီးဖူးပြည့်နေတာတောင် ဖင်ကုန်းထားလို့ အိုးခြမ်းကွဲကြီးကြားကနေ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး ပြူးပြွတ်နေအောင် အဖုတ်ကြီးက ထွက်နေတယ် ။ စအိုဝဟစိစိပင် မကျန် မြင်ကွင်းထဲရောက်နေပြီ ။ ဒီထက် ရက်စက်တာမရှိ ကုန်းကောက်စရာမရှိတာမရှိတော့ဘူး ။ ခေါင်းက ရှေ့ငိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားကနေ နောက်ပိုင်းကို ပြန်မြင်နေရပြန်ပြီ ။ အရှက်တရားဆတိုးတင်တဲ့ မောင်ငယ်လေးတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စုံမိပြန်ပြီ ။

          ခုချိန်မှာတော့ ဖင်ပြောင်မကြီးဖြစ်နေတဲ့ မမကြီးရဲ့ အိုးပြောင်ကြီးကိုကော ဖင်ကြားထဲက ဖင်ခေါင်းပြူးပြူး စောက်ဖုတ်ဖူးဖူးကြီးတွေ မမြင်ချင်မှအဆုံး ကြည့်နေကြပြန်ပြီ ။ ဒီတခါတော့ မျက်လုံးချင်းဆုံရင်းနဲ့ပဲ ရှက်လွန်းဝမ်းနည်းလွန်းတဲ့ စိတ်နဲ့အတူမျက်ရည်တွေသာ ပိုပိုကျလာတယ် ။ တချိန်တည်းမှာပဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကနေ ညှစ်ချလိုက်သလို တွင်းအောင်းရည်တွေ စတင်စိမ့်ထွက်စ ပြုနေပြီဆိုတာ မသိသေး ။

. . . ( ကိုစိုင်း ကျတော်မကြည့်ချင်တော့ဘူး ) . . .
အမအရင်းဖြစ်သူခဗျာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်မတတ် တုံးလုံးကြီးနဲ့ ကုန်းကွထားရကိုကြည့်ရင်း မသက်မသာ ဖြစ်လာပုံရလို့ တိုးတိုးလေး ပြောသည် ။
. . . ( နေပါအုံး ဘာထပ်ဖြစ်လဲ မင်း မသိချင်ဘူးလား )  . . .
. . . ( သိတော့သိချင်တယ် ။ မမ ကိုလည်းသနားတယ် ) . . .
. . . ( ငတွတ်ကလည်း မင်းသနားလည်း ဘာမှကူပေးရတာမှ မဟုတ်တာ ။ သူ စာမရလို့ အရိုက်ခံရတာကိုပဲ ) . . .
          ပြောရင်းနဲ့ လက်ညှိုးကိုလဲ ပါးစပ်ရှေ့မှာထောင်ပြရင်း အသံသိပ်မထွက်ဖို့ အရိပ်အယောင်ပြလိုက်တယ် ။                   ၇ တန်းဆိုတော့ သူလည်း ဟိုဟိုဒီဒီအကြောင်း သိသင့်သလောက်သိနေပြီ ။ ပိုလဲသိချင်နေပြီ ။ ယခု အိမ်နီးချင်း ဆယ်တန်းကျောင်းသူမမ စာမလုပ်လို့ ဖင်ချွတ်ခံကို ချောင်းကြည့်ခွင့် ကြုံရတာလောက် ခန္ဓာဗေဒသင်ခန်းစာ ကောင်းကောင်းရှိအုံးမလား ။ သူ့ကို ခလေးဆိုပြီး သူ့မောင် ဖိုးတွတ်နဲ့ရောပြီး ဟောက်လိုက် ခေါက်လိုက် လုပ်နေတဲ့ မသူဇာတော့ အခု ဖင်ကုန်းပြီး ဒဏ်ပေးခံနေရပြီ ။ တခါမှ လက်တွေ့မမြင်ဖူးတဲ့ မိန်းမရှုးရှုးပေါက်တဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ရှေ့ကကော နောက်ကကော မြင်နေရပြီ ။ ဆီးစပ်မှာထူနေတဲ့ အမွှေးတွေကဖင်ကြားမှာ မရှိတော့ပဲ အနာဖြစ်ရင်ယောင်သလို ဖူးအစ်နေတဲ့ အသားတစ်ပြူးပြူးကြီးတွေကို ရှင်းနေအောင်မြင်ရသည် ။ သူတို့တွေ တယောက်နဲ့ တယောက် ဆဲနေတဲ့ စောက်ပတ် ဆိုတာ လုံးဝအပြားကြီးမဟုတ်မှန်း မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ဖြစ်သွားပြီ ။
. . . ( ကျတော်တို့ကြည့်မှန်း မမက သိတယ် ) . . .
သူတို့ကို မျက်လုံးစုံအောင် ဖောင်းအစ်အောင်ငိုထားတဲ့ကြားက လှမ်းလှမ်းကြည့်နေတာကို ဖိုးတွတ်လဲ သတိထားမိတယ် ။
. . . ( မင့် မမ ကအစောတည်းကသိလို့ ငါတို့လှမ်းလှမ်းကြည့်တာပေ့ ။ သူ့ ဂိုက်တီချယ် ကမသိဘူးလေ ) . . .  ( တမျိုးကြီးပဲနော် ငတွတ် ၊ သေးပေါက်တဲ့ဟာကြီးက ပြွတ်ပြွတ်ကြီး ) . . .
. . . ( ဘယ်လို ရှုးထွက်လဲ မသိဘူးနော် ) . . .
. . . ( အဲဒါကြီးကြားကပဲ ထွက်တာတဲ့ ၊ တွေ့လား ဟိုမှာ နီရဲရဲနဲ့လေ ။ အဲ့မှာ အပေါက်ရှိတယ်ပြောတယ် ) . . .
. . . ( ထူးဆန်းတယ်နော် သားက မိန်းမတွေမှာ ဖင်တပေါက်ထဲ ရှိထဲထင်တာ ) . . .
သူဇာ ဖင်ကုန်းထားရာကနေ ခြေထောက်နည်းနည်းရွေ့တော့ စောက်ပတ်ကြီးက ဟခနဲဖြစ်ပြီး အတွင်းသားတွေပေါ်လာတာကို ခလေးနှစ်ကောင် ဆွေးနွေးခန်းဖွင့်နေကြသည် ။
. . . ( မဟုတ်ဘူး ကြည့်လေ ဖင်ပေါက်ဝက သက်သက်ပဲဟာကို ) . . .
ဆရာကြီးလေသံနဲ့ ရှင်းပြတာကို မျက်မြင်ဖြစ်အောင် သူဇာ့ နီညိုညို စအို၀ စူစူက သက်သေခံနေသည် ။
. . . ( မမ ရှက်မှာ ကိုစိုင်းရ ။ ကျတော်တို့အတန်းထဲမှာတောင် ၅ တန်းရောက်လို့ မိန်းခလေးတွေကို ဖင်ချွတ် မရိုက်တော့ဘူး ) . . .
. . . ( အေးပေါ့ ၊ သူဆို လူကြီးဖြစ်နေတော့ ပိုရှက်မှာ ၊ ရီးစားတောင်ရပြီလားမသိဘူး ရရင် ရီးစားက အဲဒီ့ ဖင်ဝကော အဖုတ်ကြီးကိုကော ဆော့မှာသိလား ) . . .
ဖိုးတွတ် မျက်နှာမဲ့သွားသည် ။ ငယ်သေးတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့အမအရင်းကြီးကို အဲလိုပြောတာတော့ မကောင်းမှန်းနားလည်နေပြီ ။
. . . ( မမကို အဲလိုတော့ မပြောနဲ့ ။ ကျတော်မကြိုက်ဘူး ) . . .
. . . ( အေးပါ ရှုး တိုးတိုး ချောင်းနေမှန်း သိရင် ငါတို့ကိုပါ ခေါ်ပြီးရိုက်နေအုန်းမယ် ) . . .
ပြောပြီး နှစ်ယောက်သား မမသူဇာရဲ့ ဖင်တုံးလုံးချွတ် ဒဏ်ပေးခံရခန်းကို မှန်တံခါးအလွတ်ကြားက ဆက်လက်စူးစမ်းနေလိုက်တယ် ။

. . . ( ဖြန်း အင်းဟယ် ဖြန်း ဖုတ် ဖြန်း ) . . .
တင်ပဆုံပြောင်ပြောင်ကြီးပေါ်ကို သစ်သားပေတံတွေ တရစပ်ကျလာတယ် ။ မှတ်ပြီလား မှတ်ပြီလား လို့လဲ ပြောသေးတယ် ။ သိသိသာသာ ပိုပြင်းမသွားပေမယ့် ဆက်တိုက်ဆိုသလိုမို့ စပ်ဖြန်း ကြိမ်းစပ်ပြီး ဖင်ကြီးနွဲ့ကာ ရိမ်းကာ ဖြစ်လာတယ် ။
. . . ( နာပြီမလား အခုမှဟင် နာရမယ် ) . . . နီရဲရဲဖြစ်စပြုလာတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး အောင်ပွဲရစစ်သူကြီးလေသံနဲ့ နှင်းသီတာ ပြောတယ် ။
. . . ( နင် နောက်မှာ အကုန်ပေါ်နေတာ သိလား ) . . .
သိတာပေါ့ မသိပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ ။
. . . ( ဒီမှာ ကြည့်စမ်း နင့်ပစ္စည်းကြီးလည်းပေါ် ကျွတ်ကျွတ် ရှက်စရာကြီးပဲ ဖင်ပေါက်ပါမြင်နေရပြီ ) . . .

          ပြောနေခါမှ စောက်ဖုတ်အုံကြီးက မုန့်စိမ်းပေါင်းကြီးလို တစိုစိုနဲ့ ပိုပြီးမှည့်တင်းဖောင်းကြွလာသလိုပဲ ။ မမနှင်း ပြောသလိုပဲ သူ့အတွင်းပစ္စည်းမှန်သမျှကို ကုန်းဖြဲပြထားရတာကို သူကော ကောင်လေးတွေပါ မြင်နေပါပြီ ။ ဆူဖြိုးလှတယ်လို့ တယောက်တည်းကြိတ်ဂုဏ်ယူထားရတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒီလိုအခြေအနေမျိုးနဲ့ ပြူးပြဲပြရမယ်လို့ အိမ်မက်ထဲတောင် မတွေးမိဖူးဘူး ။ ခုတော့ ဖင်ခေါင်းဝပါ ကောင်းကောင်းကြီးမြင်နေရသတဲ့လား ။ တအားကို ရှက်လွန်းနေရာကနေ အပြောခံလိုက်ရချိန်မှာ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တုန်ခနဲဖြစ်သွားပြီး မိန်းမကိုယ်တဝိုက် ဖောင်းတင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏ ။
. . . ( အီဟီးဟီး ) . . .
ဖင်လုံးပြောင်ကြီးကို ပေတံနဲ့ နှစ်ချက်လောက် ထပ်ရိုက်ပြီးတော့မှ စောက်ခေါင်းဝကြီး ဟစိလာကာ ဖြူချွဲချွဲ အရေတွေ ထွက်လာကို ဂိုက်မမနှင်း သတိပြုမိသွားသည် ။
ဟယ် . . . ခနဲဖြစ်ပြီး သူရိုက်နေတာ ရပ်သွားသည် ။ ပြစ်ချွဲတဲ့ အရာတွေက သူဇာ့ရဲ့ ပြူးဖောင်းနေတဲ့ အာပုံပေါင်းကြီးရဲ့ အကွဲကြီးတလျှောက်ပြည့်နှစ်ကုန်ပြီး အရည်တန်းကြီး ပေါင်ကြားကနေ တွဲလျှံကြလာသည် ။

          ပေတံရိုက်ချက်တွေ ရပ်သွားပေမယ့် အပြစ်သားလေးကတော့ တဗြဲဗြဲအော်ငိုနေရင်း တုန်တက်သွားရင် ဆီဗူးဖင်တုံးကြီးတွေက ခါသွားသည် ။ ယိုစီးထွက်လာတဲ့ အဖြူရည် တချို့ ကြမ်းပေါ်ကျကုန်သည် ။ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ အနီးကပ်ကြည့်နေတဲ့ ဂိုက်မမက စာဂျပိုးမလေး ဆိုတော့ ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်တောင် မသုံးဖူး ၊ သည်တော့ တော်ရုံနှင့် ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ။ အချောင်းကိုယ်တော်လေး နှစ်ဦးလည်း ဦးနှောက်စားသွားသည် ။ သူတို့ မမ ရဲ့ ဟိုဒင်းကြီးကနေ အဖြူရောင်စီးထန်းသည့် အရည်တွေ ထွက်ကျလာတာကို မြင်ရပေမယ့် ဘာတွေမှန်း အိုင်ဒီယာလုံး၀ မရှိကြ ။
. . . ( ရှုးရှုးထွက်ကျတာလား ကိုစိုင်း ) . . .
. . . ( မဟုတ်ဘူးထင်တယ် အရည်တွေက ဖြူ ဖြူ ကြီး တွေလေ ) . . .

. . . . . . . . .

. . . ( ခလေးနှစ်ကောင် ဘာတွေချောင်းနေတာလဲ လာစမ်း လာစမ်း ) . . .
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံကြောင့် နှင်းသီတာ စက္ကန့်ပိုင်းမျှ တွန့်ဆုတ်သွားရုံပဲ ရှိသေးသည် ။ သူ့နောက်ကျောက အခန်းတံခါးပွင့်သွားသည် ။
. . . ( အောင်မလေး အောင်မလေး ) . . .
သူဇာ့မေမေရဲ့ လန့်ဖြန့်သွားတဲ့အော်ဟစ်သံကြီးက ရုတ်ချည်းထွက်လာသလို ဂိုက်မမလေးလည်း ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်မိသည် ။
. . . ( အမလေး ဒါဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ အမလေးလေး ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ ) . . .
. . . ( အီးဟီးဟီး မေကြီးရဲ့ ) . . .
          သူဇာကတော့ ဖင်ပြောင်ကြီး ကုန်းဖြဲလျက်သားနဲ့ တဟီးဟီး ငိုအစ်လို့ နေရာကနေ ထပြီး သူ့မေမေကို ပြေးဖက်သည် ။ ဘာမှလဲ ပြန်မဝတ်အား ။ ခါးအောက်ပိုင်း ဝတ်လစ်စလစ်ကြီးနဲ့ပဲ သူ့မေမေ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးပြီး အားပါးတရ ငိုနေတော့သည် ။ ဒေါသမီးတောင်ပေါက်ကွဲကာ ဂမူးရှုးထိုး ဘာတွေလုပ်ခဲ့မှန်း မတွေးခဲ့မိသည့် ဂိုက်တီချယ်လေးနှင်းသီတာ အခုမှ မျက်စိလေးပေကလပ်ပေကလပ် ဖြစ်နေသည် ။ ဖွင့်ထားသည့် အခန်းတံခါးဝမှာလဲ ချာတိတ်လေးနှစ်ကောင် မျက်နှာငယ်လေးတွေနဲ့ ရပ်နေကြသည် ။

. . . ( ဘာတွေ ဖြစ်ရတုန်း နှင်း ရယ် ) . . .
          သူဇာ့ မေမေ က မေးတာတောင် ဖြေဖို့ အားမရှိတော့ ။ ဆုံးမတုန်းက အာဌာဝကကြွသလို ဖြစ်နေပြီး အခုချက်ချင်း ဆေးပျယ်ကာ ယခင် ဘယ်သူကမှ မကြောက်သည့် လေးလုံးပိစိ နှင်းသီတာ ပြန်ဖြစ်သွားသည် ။
ရင်ဘတ်ထဲမှား ခေါင်းတိုးထားဆဲ သူဇာ ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ပဲ ထပ်မေးပြန်သည် ။
. . . ( ဘယ်သူမှ မပြောကြတော့ဘူးလား ဒါဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲဆိုတာ ) . . . အသံက အတော်မာသွားပြီ ။
. . . ( မမ သူဇာ စာမလုပ်လို့ ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရတာပါ ) . . . စိုင်းထူးလေး က ဝင်ဖြေသွားမှ ရှင်းသွားတော့သည် ။
. . . (သားတို့က သိချင်လို့ ချောင်းကြည့်နေတာပါ ) . . . သူတို့ကိုယ်တိုင်လဲ အပြစ်လုပ်ထားသလို ဇီးရွက်ခန့်မျက်နှာလေးဖြင့် ပြောရှာသည် ။

. . . ( နှင်း သမီးကို အန်တီက အာဏာကုန်လွှဲပြီး ဆုံးမခိုင်းတယ်ဆိုတာ အခုလို လုပ်ပိုင်ခွင့်ကို အလွဲသုံးစားလုပ်ဖို့ မဟုတ်ဘူးလေ ) . . .
ဂိုက်ဆရာမလေး မှာ ပြန်ပြောဖို့ စကားလုံးမရှိ ။
. . . ( သမီးလေး အိမ်ပေါ်တက်တော့ နော် ) . . .
          မျက်ရည်တွေဖြိုင်ဖြိုင်ကျနေသည့် သမီးချောလေးက အပုံလိုက်ကျနေသည့် ဂျင်းဘောင်းဘီကို ကောက်ယူသွားသော်လည်း ပြန်မဝတ် ။ အခန်းတွင်းကနေ ဖင်တုံးလုံးကြီးနဲ့ပဲ တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် အပြေးတပိုင်း ထွက်သွားတော့သည် ။ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ တင်ပါးပြောင်ပြောင်ကြီးတွေက နီစပ်စပ်လေး ဖြစ်နေတာကို ဒေါ်ထားခင် သတိပြုမိလိုက်သည် ။
. . . ( နှင်း . . . သူဇာလည်း စိတ်ဒဏ်ရာရရပြီ ။ ခလေးတွေလည်း မသင့်တော်တာတွေ မြင်ကုန်ရပြီ ။ သမီး ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုပြန်ဖြေရှင်းမလဲ ) . . .
အေးစက် မာကျောသသည့် အသံ က ဂိုက်မမလေးကို ကြက်သိမ်းဖြန်းဖြန်းထသွားစေတော့သည် ။

. . . . . . . . . . . . . .

          တအိအိနဲ့ ငိုနေတဲ့ နှင်းသီတာ ရဲ့ရှေ့တည့်တည့်မှာ ကောင်လေးနှစ်ကောင် ကြောင်စီစီနဲ့ ထိုင်နေကြသည် ။ ဒါပေမယ့် သူမ သေချာ မမြင်တော့ မျက်စိတွေ ပြာနေပြီ ၊ မျက်မှန်တွေဝါးကုန်ပြီ ၊ နားထင်တွေမှာ တဒိန်းဒိန်းသွေးတွေထိုးနေသည် ။ ခေါင်းကိုငုံ့လိုက်မိတော့ သူ့အောက်ပိုင်းက မည်းမည်းကြီးကို မှုန်ဝါးဝါး တွေ့ရသည် ။ သူ့ စောက်မွှေးအုံလေ ။ နက်မှောင်မှောင် အမွှေးကောက်ကောက်တွေက တွန့်လိမ်ရှုပ်ထွေးနေတာ ဆီးစပ်ကြီးပေါ်မှာ ။ ကွင်းလုံးပုံထားတဲ့ ထမီနဲ့ အလိပ်လိုက်ဖြစ်နေသော စက်စပိုင်နာ က ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ။
. . . ( ဘယ်လိုခံစားရလဲ နှင်း ။ သူများကို တခုခုလုပ်မယ်ဆို ကိုယ်သာဆိုဘယ်လိုခံစားရမလဲဆိုတာ တွေးခဲ့သင့်တယ်မဟုတ်လား) . . .
. . . ( ဟီးအီးဟီး ဟုတ် ) . . .
သူကိုယ်တိုင်ပဲ သူ့သမီးကို ရိုက်ဆုံးမပါဆိုလို့ ဆုံးမခဲ့မိတာ ။ လက်လွန်သွားတာ ပိုပိုလိုလိုပါ အန်တီရယ်လို့ ပြောလိုက်ချင်ပေမယ့် ပြောမထွက်တော့ ။

. . . ( ရှက်တယ်မလား ၊ ကိုယ့် အင်္ဂါကိုဖော်ပြရတာ သူများလည်း ရှက်လိမ့်မယ်လို့ မစဉ်းစားခဲ့ဖူးလား ) . . .
          အခန်းအလယ်မှာ ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေရသူ နှင်းသီတာ ရှက်တာကတော့ မပြောပါနှင့် ။ ဖော်ပြလို့ပင်မရ ဟိုဘက်ကမ်းပင်လွန်နေပြီ ။ ဒါတောင် သူ့လယ်ကွက်ကြီးက ဆီးခုံတပြင်လုံးတင်မက ပေါင်ကြားထိပါ တိုးချဲ့လယ်ယာမြေဖြစ်နေလို့ ရေမြောင်းကြီးက ခပ်နက်နက် အရိပ်အယောင်သာ မြင်ရသည် ။ ပုံမှန် သဘောအင်မတန်ကောင်းသည့် သူဇာ့ မေမေ အန်တီထားခင် လည်း သမီးဖြစ်သူရဲ့ အရှက်တကွဲဖြစ်စင်ကို သိအပြီး သွေးအေးရက်စက်သွားလိုက်တာ ။ သမီးဇော ဆိုတော့ ဒီလိုပါပဲ ။
. . . ( သူဇာ့ကိုတုန်းက ဖင်ကုန်းပြီး ရိုက်တာမဟုတ်လား ) . . .
သစ်သားပေတံကို လက်တဖက်နဲ့ နောက်တဖက်ကို တဖုတ်ဖုတ် ပုပ်နေရင်း လှမ်းပြောလိုက်သည် ။
. . . ( နှင်း သူဇာ့ကို ခိုင်းခဲ့တဲ့အတိုင်း ခလေးတွေဘက်ကို ဖင်လှည့်ပြီးကုန်း ) . . .
ဝမ်းပမ်းတနည်း ငြီးငြူသံအကျယ်ကြီး ထွက်လာကာ မျက်မှန်လေးနဲ့ တချိန်ကဂိုက်မမ ကိုယ်တဘက်လှည့်ကာ ကြမ်းပြင်နှင့် လက်ထိသည်အထိ ကုန်းပေးလိုက်ရသည် ။ ခြေနှစ်ချောင်းက အတန်ကား ၊ ဖင်က မိုးမျှော်နေသည် ။

          တင်ပါးတွေကို သူဇာ့ဖင်လုံးကြီးတွေလို အဆီတထပ်အသားတထပ် မဟုတ်ပဲ အသားပြည့်ရုံ အိုးပြားလေးဖြစ်သည် ။ ခေါင်းစိုက်ထားရာကနေ သူ့နောက်တည့်တည့်ကို မြင်ရသည်က ပွဲကြည့်ပရိသတ် ကံထူးသူမောင်ရှင် နှစ်ဦး ။ ကျောက်ရုပ်ပမာ ငြိမ်သက်ရင်း ယခု ပြောင်ရှင်းနေမည့် သူ့နောက်ပိုင်း ဒေသတဝိုက်ကိုသာ ရှိုးနေကြသည် ။ စောနလေးကတင် တပည့်မလေးကို ဒီပုံစံအတိုင်း ဂျပန်ကုန်းကုန်းခိုင်းခဲ့တာကြောင့် ရက်ရောနေမည့် သူ့ဖင်ကြားကအစိတ်အပိုင်းတွေ အကြောင်းကို သိနေပြီး ဖြစ်သည် ။ မာကျောသည့် အထိတွေ့က တင်သားတဖက်ကို လာထိသည်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး
. . . ( သူဇာ့ကို ဒီလို ကုန်းခိုင်းတုန်းက အခုလိုမျိုး ပေါ်နေမယ်ဆိုတာ နှင်း ဂရုမပြုတာလား ၊ သက်သက်ကိုလုပ်တာလား ) . . .
အန်တီထားခင်ရဲ့ သွေးအေးသည့် အသံ ။
. . . ( ဒီမှာ စအို၀ လဲ ဟောင်းလောင်း ။ ဟော အောက်မှာ မိန်းမကိုယ် အပြွတ်လိုက်ပဲ ) . . .
          နှင်း ရဲ့ ဖင်၀ က ခပ်ညိုညိုလေး စူသည် ။ ဖင်မွှေးလေးတွေ သုံးလေးမျှင်မက ရှိနေသေးသည် ။ အပတ်ကွဲကြီးက ဖင်ခေါင်းနားကနေစ ပြီး အရှေ့ဘက်က တောအုပ်မဲမဲကြီးထဲထိ တဆက်ထဲ ။ အရှေ့ကအမွှေးအုံထူလို့ မမြင်ရတဲ့ အတွင်းသားတွေက နောက်ကဖြဲပြမှ သေချာတွေ့ရသည် ။ ဗြက်ကျယ်ကျယ်နဲ့ ပြားတဲ့ အာပုံ ။ ဒါတောင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ခပ်အမ်းအမ်းပေါ်အထိ စောက်မွှေးစတွေက တက်ပေါက်နေသေးသည် ။
သည်နားတွေကို ပေတံ ထောင့်က တဝဲလည်လည် ထိတွေ့ရင်း ညွှန်းဆိုခံနေရသည့် အဖြစ်ကဆိုးလှသည် ။ ဘယ်တုန်းကမှ ဒီလောက်ထိ သိက္ခာတွေ ၊ အရှက်တွေ မကုန်ခဲ့ဖူး ။
. . . ( ရှက်ပါတယ် အန်တီရဲ့ အီးဟီးးးးးးးးးးးး ) . . .
. . . ( ရှက်ရမယ်လေ နှင်း ။ ကိုယ့်မှာ ရှိတာအကုန်ပေါ်နေမှတော့ ရှက်ရမှာပေါ့ ။ သူများလည်း ရှက်မယ်ဆိုတာ အခုကိုယ်ချင်းစာပြီမလား ) . . .  ( ကြည့်စမ်းပါအုံး အစိလေးတောင် ပြူးလို့ ) . . .
အကွဲကြီးထိပ် အသားနီရဲရဲလေးတွေကြားက ပြောင်ထနေသည့် စောက်စိလေးကို အပြောခံလိုက်ရသည် ။

          နှင်း ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ ဒူးမခိုင်ပဲ ခွေကျမသွားအောင် မနည်းထိန်းထားရသည် ။ စာတော်ခဲ့သူမို့ တသက်နဲ့တကိုယ် အရိုက်မခံရ ၊ ချစ်သူရည်းစားမထားသူမို့ တခါမှ ဖင်မလှန်ခဲ့ဘူးတာ ယခု ဆေးကျောင်းပထမနှစ်ရောက်ပြီး ကိုယ်တိုင် ဆယ်တန်းဂိုက်ဆရာမ ပြန်ဖြစ်တဲ့အထိပဲ ။ အခုတော့ တူးအင်ဝမ်း ဖင်ကားယားကြီးကုန်းပြီး ပြနေရပြီ ။ စောက်စိ ငေါက်တောက်လေးကို မြင်နေရသည်တဲ့ ။
. . . ( ဖြန်း ) . . . ( အ ) . . .
. . . ( ဖြန်း ). . . ( အ အိဟိဟီး ) . . .
တင်ပါးမှာ စပ်ဖြင်းဖြင်းဖြစ်သွားတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ ဖင်တွန့်သွားသည် ။ ခါးကော့သွားသည် ။ သူဇာ့ မေမေ ရဲ့ လက်ဆ က သူ သူဇာ့ကို ဆော်ပလော်တီးခဲ့သည်ထက် ပိုပြင်းနေပါကလား ။
. . . ( ဖြန်း ) . . . ( အား အိအိ ) . . .
ဝေဒနာကြောင့် တင်ပဆုံပြားပြားအိအိကို ဝေ့ဝိုက်မိသည့် အခိုက် ၊ ခေါင်းစိုက်ထားလို့ မြင်နေရသည့် ပေါင်နှစ်ကြောင်းအကြားကနေ ကိုယ်ပိုင် အမွှေးမဲမဲများနောက်က ချာတိတ်နှစ်ဦးရဲ့ မျက်နှာက ပြုံးစိစိ ။
သြော် . . . ပြုသူအသစ် ဖြစ်သူအဟောင်း ၊ ကာယကံရှင် မဟုတ်သူများကတော့ သဘောကျနိုင် ရယ်နိုင်မောနိုင်ကြ မှာပေါ့လေ ။

ပြီး