မ
"အား ... မောင် ... မောင် ... ပြန်ထုတ်ကွာ ... ထပ်မထည့်နဲ့တော့ ... ဟင့် ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟီး"
မောင်လေ ... ကျွန်မကို ... မညှာတော့ဘူး ... သူ့ဟာက ... တထစ်ချင်း ဝင်ချလာတာ ... အရမ်းကျဉ်းတဲ့ ... ပန်းလေးထဲက အသားစိုင်တွေကို ... ထိုးခွဲပြီး ... ဝင်လာပါတယ် ... ကြပ်လိုက်တာရှင် ... ကြပ်လိုက်တာ ... နာလိုက်တာလည်း ... အရမ်းပဲ ... အသားနုလေးတွေကို ... ပွတ်တိုက်သွားတဲ့ ... မောင့်ရဲ့ ဟာက ... သံချောင်းလောက်ကို မာလိုက်တာရှင် ...
"အား ... တော်ပါတော့ ... မောင်ရယ် ... တို့မခံနိုင်ဘူး ... ဟင့် ... အရမ်းနာတယ်ကွာ ..."
"ခဏလေးပါ ... မရယ် ... ခဏလေးပါ ... "
ကျွန်မလေ ... ဇောချွေးလေးတွေ ပြန်လာပါတယ် ... နာလွန်းတော့ အောက်ကနေ ... လူးလှိမ့်နေတာပဲရှင် ... မောင် ကျွန်မ ... ရင်သားတွေကို ... လာနမ်းတယ် ... လည်တိုင်လေးတွေကို ... နမ်းတယ် ... လက်လေးက ... ရင်သားတွေကို ... နယ်ပေးတယ် ... အို ... ဟင့် ... အောက်ကလည်း နာ ... အပေါ်ကလည်း ယား ... ကျွန်မ တကိုယ်လုံး ... မောင့်ရင်ခွင်အောက်မှာ ... လူးလိမ့်နေတာပဲရှင် ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးကို ... ညှစ်ပြီး ချေပေးပါတယ် ... အို ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... နာကျင်တာတွေ မေ့ပျောက်သွားအောင် ... မောင်လုပ်တတ်တယ်နော် ... စောက်ခေါင်းလေးထဲ နစ်ဝင်နေတဲ့ ... မောင့်ဟာကြီးကိုတောင်မေ့သွားတယ် ... မောင်လေ ... သူ့ဟာကို ... အထဲမှာ မွှေနေတယ် ... ထက်အောက် ဘယ်ညာ ... ဖမ်းမရ ... ညှစ်မရအောင် ... မွှေ့ယမ်းနေတော့ ... ကျွန်မ တကိုယ်လုံး ထူပူသွားတာပဲရှင် ... ရင်ထဲမှာလည်း ... လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ ... အို ... မောင်ရယ် ... ချစ်တယ် မောင်ရယ် ... ချစ်တယ် ...
မောင်လေ ... သူ့ခါးကို ဆတ်ကနဲ ဖိချပစ်လိုက်တော့ ... မောင့်ဒုတ်က ... ပန်းလေးထဲ ... အတင်းဝင်ချလာပါတယ် ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ပန်းလေးထဲက ... တစ်ခုခုကို ... ထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ် ... ဆစ်ကနဲ ... နာကျင်မှုက ... အသည်းခိုက်အောင် ... နာလိုက်တာရှင် ...
"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟင့် ... ဟီး ... မောင် အရမ်းရက်စက်တယ်"
"အရမ်းနာသွားလား မရယ် ... မငိုနဲ့နော် ... တိတ် တိတ် ... မ အပျိုမြှေးလေး ပေါက်သွားပြီ"
"အို ... ဟင့် ... ဟီး ..."
ကျွန်မ ... အပျိုမြှေးလေး ပေါက်သွားပြီတဲ့ ... ဟင့် ... နာလိုက်တာရှင် ... ဒါဆို ... ကျွန်မ ... အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့ ... မောင်လေ ... ကျွန်မ အပျိုပန်းလေးကို ... ဆွတ်ခူးသွားပြီ ... နာလွန်းလို့ ... ရုန်းကန်ပစ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ... အနမ်းတွေ တရစပ် ပေးတော့တာပဲ ... ကျွန်မလေ ... ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ ... မျက်ရည်လေးတွေ စီးကျလာပါတယ် ...
"မငိုပါနဲ့ ... မ ရယ် ... မောင်က ချစ်လွန်းလို့ပါ"
"ဟင့် ဟင့် ..."
ငိုနေတဲ့ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းရင်း ... မောင်လေ ... အဆုံးထိထိုးထည့်ထားတဲ့ ... မောင့်ဒုတ်ကို ... ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ် ...
"ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး"
ကျွန်မလေ ... မျက်စိမှိတ်ထားရာကနေ ... အတင်းပဲ ထကြည့်ပါတယ် ... မောင် မကောင်းဘူး ... ရက်စက်တယ် ... ကျွန်မပန်းလေးထဲက ... ဆွဲထုတ်လာတဲ့ မောင့်ဒုတ် ... နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ... ကျွန်မ လက်ကောက်ဝတ်နီးပါးလောက်ရှိတာကြီးကို ... မောင် ထည့်ရက်တယ် ... ဟင့် ... ဒီလောက်ကြပ်နေတဲ့ ... ပန်းလေးထဲ ထည့်တော့ ... အထဲမှာ ကွဲပြဲကုန်ပြီလား မသိပါဘူး ... ဟင် ... မောင့်ဒုတ်မှာ ... သွေးတွေနဲ့ ...
"အို ... သွေးတွေနဲ့ ... မောင် "
"အပျိုမြှေးပေါက်သွားတာ ... မ ရဲ့ ... စိတ်မပူပါနဲ့ ... အစမို့ နည်းနည်းလေး နာတာပါ ..."
"သွားပါ ... မောင် အရမ်းရက်စက်တယ် ... ဒီမှာ သွေးတွေ ထွက်နေပြီ ..."
ပန်းလေးထဲက ... အရည်တွေနဲ့ အတူတူ သွေးတွေ ထွက်လာပါတယ် ...
"လာပါ ... မ ရယ် ... စိတ်မဆိုးရဘူးနော် ... ဆက်ချစ်ချင်တယ် မရယ် ... လာပါ ..."
"အို ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ..."
မောင် အရမ်းဆိုးတယ် ... ကျွန်မကိုလေ ... အတင်း တွန်းချပြီး ... ပန်းလေးထဲကို ... မောင့်ဒုတ်ကြီးနဲ့ ... တေ့ပြီး ... ဆောင့်ချပစ်လိုက်ပါတယ် ...
"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟင့်"
မောင်က ... အတင်းပဲ ... ကျွန်မကို မညှာဘူး ... စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေတဲ့ ... ပန်းလေးက ... ဒေါသတကြီး ... မောင့်ဒုတ်ကို ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကဲ ... မှတ်ပြီလား ... မောင်ရေ ...
"ဟာ ... ဟာ ... အရမ်းညှစ်တယ် ... မရယ် ... အရမ်းညှစ်ထားတယ် ..."
ဒီတစ်ခါ ... အော်ရတာက ... မောင်လေ ... ကောင်းတယ် မှတ်ပြီလား ... သူများကို ... မညှာမတာ ... သွေးထွက်အောင်လုပ်တဲ့ မောင် ... ကျွန်မလည်း ... အရမ်းနာတာပဲ ... နာတာပျောက်သွားအောင် ... အတင်းညှစ်ထားတော့ ... မောင် လုပ်မရတော့ဘူးပေါ့ ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ဒီလို ညှစ်နေတာကို ... အရမ်းဖီးတွေ့နေတယ်ထင်ပါရဲ့ ... အတင်းပဲ ... ဆွဲထုတ်တယ် ... ကျွန်မက အတင်းညှစ်ထားတယ် ... ဟင့် ... ဟင့် ... ပန်းလေးထဲက ... မောင့်ဒုတ်ကြီးက ... ပြန်ထွက်သွားပြီ ... ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... ချက်ခြင်းပဲ ... မောင် ပြန်ထည့်တယ် ... ဟာ ... အား အား ... ဆီးခုံနှစ်ခု ... ဂဟေဆက်သွားတဲ့အထိ ... မောင်ထိုးထည့်တယ် ... မောင့်ဒုတ်က ရှည်လိုက်တာရှင် ... ကျွန်မ သားအိမ်ကို ... ဒိန်းကနဲ လာဆောင့်တဲ့အထိ ... ထည့်ပစ်လိုက်တော့ ... မျက်လုံးတွေ ပြာသွားတာပဲ ... ဒီလိုနဲ့ ... အဝင်အထွက်တွေက ... တဖြေးဖြေး မြန်လာပါတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... အပျိုမြှေးပေါက်သွားတဲ့ နာကျင်ခံစားမှုတွေ ... ပျောက်သွားပြီး ... ကျွန်မစိတ်တွေ ... ချစ်ရမက်ခိုး ဝေနေပါတယ် ... မောင့်ဒုတ် ဝင်လာရင် ... ခါးလေးကို ယမ်းခါလိုက် ... ပြန်ထွက်ခါနီး ... ညှစ်ထားလိုက်နဲ့ ... ဖီလင်တွေ တက်လာပါတယ် ... အော် ... ဒါကြောင့်လည်း ... အိမ်ထောင်ပြုကြတာကိုး ... ဒီအရသာက ... ဘာနဲ့မှကိုမတူတာပဲရှင် ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ဂျိုင်းနှစ်ဖက်အောက်ကို ... လက်ထည့်လိုက်ပါတယ် ... လျှိုပြီး ... ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ... အတင်းဆုပ်ပြီး ... ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...
"ဗြစ် ... ဗြစ် ... စွတ် ... စွိ ... အင့် ... အီး ... ဟင့် ... ဟင့် ... အား ... အား "
အရမ်းပဲရှင် ... နားထင်တွေ ပူထူသွားအောင် ... ဆက်တိုက် ... ဆောင့်ပစ်နေတယ် ... မောင်လေ ... အတင်းပဲ ဆောင့်တော့ ... ကျွန်မ ရုန်းမရတော့ဘူး ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ငြီးသံလေးက ... အခန်းထဲမှာ ကျယ်လာတော့ ... အတင်း နှုတ်ခမ်းကို ... ကိုက်လိုက်ပြီး ... အောက်က ... တင်သားကို ... ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... ဆောင့်ပေတော့ ... မောင်ရေ ... ဆောင့် ... မောင်ချစ်သမျှ ... တို့ လိုက်လျောမယ် ... မောင်ချစ်လို့ အသက်ထွက်ရင်လည်း ထွက်ပါစေတော့ ... မတတ်နိုင်တော့ဘူး ... မောင့် ဆောင့်ချက်တွေက ... မှန်မှန်နဲ့ အားပါတော့ ... နည်းနည်းတော့ အောင့်တယ်ရှင့် ...
................................
မောင့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် ... မွေ့ယာထူထူပေါ်က ... ပြန်ကန်ထွက်လာတဲ့ ကျွန်မတင်သားတွေကို ... မွေ့ယာထဲ တင်ပါးကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ... မောင်အချစ်ကြမ်းနေပါတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... နာနေပေမယ့် ... မောင်ချစ်တာ အရမ်းကောင်းတယ် ... အီစိမ့်နေအောင် ... ကောင်းတဲ့ မောင့်ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ... ကျွန်မပန်းလေး ... ကွဲချင်ကွဲပလေ့စေတော့ရှင် ... မောင်ဆောင့်တာ ပိုပြီး ထိအောင် ... အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေမိတယ် ... ကော့ပေးတော့လေ ... မောင့်ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပြီးထိတယ်ရှင့် ... ဒါပေမယ့် ကျေနပ်ပါတယ် ... နာပေမယ့် အရမ်းကောင်းတော့ ... ခြေထောက်တွေကို ... လေထဲမှာ ဟိုကန်ဒီကန် ကန်မိပါတယ် ... နောက်ဆုံး သုံးချက်လောက်မှာ ... မခံနိုင်တော့ဘူးရှင့် ... အဝင်အထွက်ကြမ်းနေတဲ့ ... မောင့်ဒုတ်ကြီး ... တုံ့ကနဲ ဖြစ်သွားအောင် ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်မလေ ... အရမ်းထန်နေတော့ ... ခါးလေးကိုပါ လိမ်ပစ်လိုက်တယ် ...
"အား ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး ... မောင် ... မောင် "
ကျွန်မလေ ... မောင့်နာမည်ကို အတင်းခေါ်ရင်း ... ပန်းလေးထဲက ... အရမ်းယားလာပြီး ... ပြွတ်ကနဲ ... ချစ်ဝတ်ရည်တွေ ထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ကာမအရသာရဲ့ အဆုံးသတ် ခံစားမှုက ... ကျွန်မရင်တွေ တငြိမ့်ငြိမ့်ပါပဲရှင် ... မောင့်ကို ... အတင်းဖက်ထားရင်း ... မော့ကြည့်လိုက်တော့လေ ... မောင့်မျက်နှာမှာ ချွေးတွေ ပြန်နေတယ် ... အို ... မောင်ရယ် ... ချွေးထွက်ရလောက်အောင် ... ချစ်ရသလားရှင် ... ကျွန်မလေ ... မောင့် မျက်နှာပေါ်က ... ချွေးလေးတွေကို ... သုတ်ပေးလိုက်ပြီး ...
"မောင်ရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ် ..."
"ဟုတ်တယ် ... မရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ် ... ဒါပေမယ့် ... မောင် မပြီးသေးဘူး ..."
"အို ..."
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင် ... ကျွန်မ အရည်တွေ ထွက်တာ ခဏခဏရှင့် ... မောင်ကတော့ ပြီးသေးဘူးတဲ့ ...
"မောင့် ... အရမ်းမောနေရင် ... ခဏလောက်နားပါလားကွယ်"
"ဟင့်အင်း ... မ ရဲ့ ... အဖုတ်က ... အရမ်းချလို့ကောင်းတယ် ..."
Comments
Post a Comment