ပြီးတော့လဲပြီးတာပါပဲ

'မောင်လေး၊တို့နဲ့လိုက်ခဲ့ဦး"
မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်မို့ အေးအေးဆေးဆေး စာဖတ်နေတာကို အမကြီးဖြစ်သူက လာခေါ်တာပါ။
"ဘာလဲဗျာ၊မမကြီးကလဲ၊စာဖတ်နေတာကို" မောင်မောင် သူ့အမကြီးကို ပြန်မေးပါတယ်။
"မှိုရှာ၊မျှစ်ချိုး သွားမလို့ပါဟာ၊ယောက်ကျားလေးအဖော် လိုက်ခဲ့စမ်းပါ"
ဒါနဲ့ဘဲ မောင်မောင် သူ့အမကြီးတို့နဲ့အတူ တောထဲလိုက်သွားရပါတယ်။သူတို့နေတဲ့မြို့လေးက တောရွာသာသာမို့ အခုလိုမိုးဦးကျ ဆို
တောထဲဝင်ပြီး မှိုရှာ၊မျှစ်ချိုးလုပ်ကြသူတွေများပါတယ်။သွားကြတဲ့အဖွဲ့ထဲမှာ အိမ်နီးခ ျင်း အပျို မလေးတွေ(၄)ယောက်၊အမကြီးသူငယ်ခ ျင်း
အိမ်ထောင်သယ် မတင်ရီလဲပါလာပါတယ်။မတင်ရီက အမကြီးနဲ့ရွယ်တူ၊ငယ်ငယ်က ကေ ျ ာင်းနေဘက်၊အမကြီးကသာ အခုထိ အပျိုကြီးဖြစ်
နေတာ၊မတင်ရီကဖြင့် လင်ရပြီး ကလေးနှစ်ယောက်တောင်ရနေပြီ၊သူ့ယောက်က ျားက သစ်တောအမှုထမ်း၊ယူစတုန်းကတော့တောခေါင်းပါ၊
ဒါပေမဲ့ အခု ဒုတိယတောအုပ်သင်တန်း မေမြို့သစ်တောကေ ျာင်းသွားတက်နေရတယ်။သင်တန်းကာလက(၂)နှစ်လို့ပြောပါတယ်။မတင်ရီက
မောင်မောင်တို့အိမ်နဲ့ခြံခ ျ င်းကပ်ရက်၊ယောက်က ျ ားသင်တန်းတက်နေတုန်း သူ့အမအပ ျိ ု ကြီးနဲ့လာနေတာ၊အမအပ ျိ ု ကြီးက ရုံးတက်ရမှာမို့
လို့ကလေးနှစ်ယောက်ကိုပါ တောထဲခေါ်လာရတယ်။ကလေးနှစ်ယောက် ယောက်က ျ ားလေး(၅)နှစ်သား၊မိန်းကလေး(၂)နှစ်သမီးဖြစ်ပါတယ်။
သမီးအငယ်ကို မတင်ရီက ကေ ျ ာမှာ အဝတ်နဲ့ပိုးထုတ်လုပ်ပြိး ပိုးလာတာပါ။အကြီးကောင်က အစပိုင်းမှာတော့ လမ်းလေ ျှ ာက်ပါသေးတယ်။
ဒါပေမဲ့ကြာလာတော့ ကလေးမို့မလေ ျှ ာက်နိုင်တော့လို့ မောင်မောင်ဘဲ ခ ျီ ပိုးခဲ့ရပါတယ်။သူတို့မြို့ပြင်တောကလဲ မှိုတို့၊မ ျှ စ်တို့ပေါခ ျ က်
၊နှစ်နာရီသာသာလောက်မှာ ယူလာကြတဲ့ခြင်းတောင်းအပြေ့ကိုယ်စီရကြတာမို့"တော်လောက်ပြီ"ဆိုပြီး ပြန်လာကြပါတယ်။အဲဒီအပြန်ခရီးမှာ
အမကြီးနဲ့အပ ျို လေးတွေက ရှေ့ကနေ သွက်သွက်လေ ျှ ာက်သွားကြတာ၊မောင်မောင်နဲ့မတင်ရီ ကလေးတွေကိုယ်စီ ခ ျီ ပိုးထားကြရလို့ခရီး
မတွင်ဘဲ ပြတ်က ျန်ရစ်ပါလေရော။
"မောင်မောင်ရာ၊မောတယ်ကွာ၊ခဏလောက်နားကြဦးစို့" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုပြောရင်း အရိပ်ရတဲ့ ခြုံ ကြီးတစ်ခြံု ဘေးဝင်ထိုင်ပါတယ်။
ကေ ျာမှာလွယ်ထားတဲ့ကလေးကတော့မနိုးဘဲ အိပ်ရက်ပါ။မောင်မောင်ခ ျီ လာတဲ့အကြိးကောင်ကတော့လက်ပေါ်ကခ ျလိုက်တာနဲ့ခြုံ ဘေး
မှာပေါက်နေတဲ့ တောပန်းပင်က ပန်းတွေ ခူးပြီးဆော့နေပါတယ်။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ့ရှေ့မှာဝင်ထိုင်လိုက်တာ ဒုက္ခရောက်တော့တာပါဘဲ။
မတင်ရီက ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်နေတာ၊ထဘီအောက်စလွတ်နေပြီး ပေါင်ရင်းဂွဆုံက အဖုတ်ကြီး မောင်မောင်မြင်နေရလို့ပါ။မတင်ရီ တကယ်ဘဲ
ထဘိအောက်စလွတ်နေတာကို မသိလို့ဘဲလား၊ဒါမှမဟုတ် တမင် မောင်မောင်ကို ပြတာလား၊မောင်မောင်ကတကဲ့အရိုင်းလေးရှိသေးတာ။
အသက်က(၁၇)နှစ်၊(၁၀)တန်းကေ ျ ာင်းသား၊မိန်းမပစ္စည်းကို မြင်ဘူးတာမဟုတ်၊အခ ျစ်ဗေဒတို့၊အိမ်ထောင်မှုနိသ ျ ည်း စတဲ့လိင်ပညာပေးစာ
အုပ်တွေထဲကပုံကိုသာမြင်ဘူးတာလေ။အခုလို ကိုယ့်ရှေ့(၅)ပေအကွာလောက်မှာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ အရွယ်ရောက်ပြီးမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့အဖုတ်
ကို အတိုင်းသားမြင်နေရတာမို့တံတွေးတွေနင်ပြီး လိးကတောင်တက်လာပါလေရော။မောင်မောင် မ ျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်နေတာ မတင်ရီ
သိသားဘဲ၊ဒါပေမဲ့ပြင်မထိုင်ဘူး။ဒီတိုင်းပေထိုင်နေတာ။နောက်တော့မှ မတင်ရီက
"ဟဲ့၊မောင်မောင်၊ကြည့်လှပါလား၊မ ျက်လုံးကျွတ်က ျသွားဦးမယ်" မတင်ရီက ပြုံ းစိစိ လုပ်ပြိးပြောလို့ မောင်မောင် ရှက်သွားပြီး မ ျက်နှာနီရဲ
သွားပြီး အကြည့်ကိုဘေးဘက်ပို့လိုက်ရပါတယ်။မတင်ရီ စပြီလေ။ယောက်ကျ ားနဲ့ဝေးနေတာ(၆)လလောက်ရှိနေပြီ။ကလေးနှစ်ယောက်အမေ
သာပြောတာ၊သူ့အသက်က(၂၅)နှစ်ဘဲရှိသေးတာ၊သွေးသားထန်တဲ့အရွယ်၊ယေက်က ျ ားသင်တန်းတက်သွားနေရလို့ငတ်နေတာ၊မအောင့်နိုင်
တော့ဘူး။အခုမောင်မောင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးက သူ့အမနဲ့ကိုယ်ကသူငယ်ခ ျင်း၊ခြံခ ျင်းကပ်ရက်။သူ့အနေနဲ့ဆွဲစိစားလို့ ရနိုင်တယ်လို့သိပြီး
သား။ဒါကြောင့် အဖွဲ့တွေနဲ့အတူမလိုက်ဘဲ နောက်ခ ျန်နေရစ်ခဲ့တာ။ပြီး ထဘီအောက်စလွတ်အောင် တမင်ထိုင်ပြီး ကောင်လေးမြင်အောင်
ပြပေးထားတာ။သူတွက်တဲ့အတိုင်းကွက်တိဘဲ။ကောင်လေး သူ့အဖုတ်ကိုမြင်ပြိး လောင်တီးနေပြီလေ။ဒါကြောင့်
"ဟဲ့၊ငါက အလကား စတာပါမောင်မောင်ရယ်။ကြည့်ခ ျင် ကြည့်ပါ၊ကဲ-ဒီမှာ" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုပြောရင်း ခြေထောက်နှစ်ခေ ျာင်းကို ပိုပြီး ဖြဲကားပေးလိုက်သလို ထဘိအောက်စကိုလဲ အပေါ် ဒူးဂေါင်းအထိ ဆွဲတင်ပေးလိုက်တာပါ။အဖုတ်ကြီးက ဒီတော့မှ ပိုပြီးပေါ်လာသလို မဲနက်နေတဲ့စောက်မွှေးတွေကိုပါ မြင်ရတာပါ။မတင်ရီရဲ့အဖုတ်က ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားလို့နခမ်းသားတွေ ဟပြဲနေပါပြီ။အရွယ်အစားက
မောင်မောင်စိတ်ထင် သူ့လက်ဖဝါးလောက်ကြီးမယ်လို့ထင်ရတာပါဘဲ။
ခွင့်ပေးတဲ့လူကပေးနေပြီမို့ မောင်မောင် အားမနာတမ်း အဖုတ်ကြီးကိုကြည့်တော့တာပါဘဲ။မတင်ရီက မောင်မောင် အဖုတ်ကို အငမ်းမရ
ကြည့်နေတာကိုသဘောတွေက ျ ပြီး "အရင်က မမြင်ဖူး ဘူးလား"မေးလို့
"ဘယ်ကလာ မြင်ဘူးရမှာလဲ၊ကျွန်တော ့်မှာ ရည်းစားတောင်မရှိတာ" မောင်မောင်ပြန်ဖြေလိုက်တော့ မတင်ရီက
"အဟုတ်လားကွယ်၊ကဲ-ကဲ ဒါဖြင့်ရင် အမ မင်းကို အကုန်တတ်အောင်ပြပေးမယ်၊ညက ျ အမဆီလာခဲ့"
"ဟာ-ဖြစ်ပါ့မလား၊မတင်ကြည်သိသွားမှာပေါ့" မတင်ကြည်ဆိုတာက မတင်ရီရဲ့အမ အပျို ကြီးကိုပြောတာပါ။
"ဖြစ်ပါတယ်ကွာ၊မမ က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာအိပ်တာ၊ငါက အတွင်းခန်းမှာအိပ်တာ၊ပြီးမမက အစောကြိးအိပ်တတ်တာ၊(၉)နာရီလောက်ဆို အိပ်ပြီ၊
(၁၀)နာရီလောက် ငါ အိမ်သာသွားရင် မင်းကို လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနဲ့အခ ျက်ပေးလိုက်မယ်၊မင်းခြံထဲကူးလာခဲ့ပေါ့" မတင်ရီက အတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့
မိန်းမပီပီ အကွက်ဆင်တာ ဟာကွက်မရှိသလောက်ပါ။
ဒါဆိုအဆင်ပြေတာပေါ့။မောင်မောင်တို့အိမ်မှာက အမကြီး၊အမလေး၊သူဘဲရှိတာ၊အမကြီးက မတင်ရီနဲ့ရွယ်တူ(၂၅)နှစ်၊အမလေးက(၂၂)
နှစ်၊နှစ်ယောက်စလုံး အပျို တွေ၊မိဘနှစ်ယောက်လုံး မောင်မောင် (၉)နှစ်သားမှာ ဗန်းမော်ကအပြန်၊ပြည်ကြီးတံခွန်သင်္ဘော သပိတ်က ျင်း နားမှာ
လေနီကြမ်းမိပြီး နစ်မြု တ်တဲ့အထဲပါသွားကြတာ။မောင်မောင်တို့အကိုအကြီးဆုံး ဗန်းမော်မှာ မင်္ဂလာဆောင်လို့အဖေအမေ သွားကြတာ၊အပြန်
ဖြစ်တာပါဘဲ။အကိုကြိးရော၊သူ့မိန်းမ ကခ ျင်မရော ယူက ျုံ းမရဖြစ်ရပါတယ်။အကိုကြိးက မိန်းမယူတော့ အသက်(၂၁)နှစ်၊သူ့မိန်းမက(၁၉)နှစ်၊
သူတို့ကြောင့် မိဘနှစ်ပါး ဒီလိုဖြစ်ရတယ်ဆိုပြိး က ျန်ရစ်တဲ့နှမ(၂)ယောက်နဲ့ညီငယ်ကို သူနဲ့အတူမြစ်ကြီးနားလိုက်နေဖို့ခေါ်ပါတယ်။ဒါပေမဲ့နှမ
တွေက ဇာတိရပ်ရွာက မခွါခ ျင်လို့ လိုက်မသွားဘဲ ကိုယ့်မြို့မှာဘဲ စေ ျ း ဆိုင်လေးဖွင့်ပြိး နေကြတာပါ။ဒီတော့အကိုကြီးက သူတတ်နိုင်တဲ့
အတိုင်းအတာလေး လစဉ် ငွေကြေးထောက်ပံ့ပေးပါတယ်။အမနှစ်ယောက်က မောင်မောင်ကို အငယ်ဆုံးမို့တုန်နေအောင်ခ ျစ်ကြတာပါ။ဘာမှ
အလုပ်မခိုင်းဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကဘဲ ဒိုင်ခံ လုပ်သွားကြတာပါ။ဒီမောင်လေးကြောင့်ဘဲ သူတို့အိမ်ထောင်မပြု ဘဲ နေကြတာပါ။မနက်မှာ စေ ျး
ဆိုင် အစောကြီးထဖွင့်ရတာမို့အမနှစ်ယောက် ည(၉)နာရီဆို အိပ်ကုန်ကြပြိ။မောင်မောင် မတင်ရီ အခ ျက်ပြလိုက်တာနဲ့ဟိုဘက်ခြံ-ဒီဘက်ခြံ
ကူးသွားလိုက်ရုံဘဲလေ။

မတင်ရီ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ အမ မတင်ကြည်ရုံးဆင်းလာလို့ ရေတောင်ချို းပြီပြီ။က ျ န်တဲ့သူတွေ ရောက်လာတာကြာလှပြီမို့
"ညီးနဲ့မောင်မောင် တောထဲမှာ ဘာတွေလုပ်နေကြလို့ ဒီလောက်ထိကြာနေရတာလဲ" မတင်ကြည်က သူ့ညိမကိုမေးပြီ။
"ကလေးတွေပါနေတာ ဘာလုပ်လို့ရမှာလဲ မမကလဲ" မတင်ရီ သူ့အမကိုပြန်ပြောတာ။သူတို့ညီအမ အသက်ခ ျင်းသိပ်ကွာတာမဟုတ်၊(၂)
နှစ်ဘဲကွာတာဆိုတော့ငယ်ငယ်ကတဲက ဒီလိုပြောနေက ျ။
"အောင်မလေးတော် ပြောပုံက၊ကလေးတွေပါနေလို့ဆိုဘဲ၊ဒါဆို ကလေးတွေသာမပါရင် လုပ်ဦးမယ်ဆိုတဲ့သဘောပေါ့၊ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်၊လုပ်ရကောင်းမလားလို့တွေးနေတာမမရေ၊ယောက်က ျ ားနဲ့အတူမနေရတာ(၆)လရှိပြီ" မတင်ရီ သူ့အမကို ဘုတိုက်လိုက်တာ၊
"ကဲ-ကဲ၊ရေခ ျိ ု း၊တော်ကြာနေက ျသွားမယ်၊ကလေးပေးထားခဲ့" မတင်ကြည် စကားဖြတ်ပြီး သူ့ညီမကို ရေခ ျိုးခိုင်းလိုက်တယ်။ဒီတော့မှ ညီမလုပ်သူ သူ့ဆီကလေးပေး၊အဝတ်အစားလဲပြီး ခြံထောင့်မှာရှိတဲ့ရေတွင်းဆီ ရေခ ျိ ု းဖို့သွားပါတယ်။မတင်ကြည် သူ့တူမလေးကိုပွေ့ခ ျီထား
ရင်း ရေတွင်းဆီသွားနေတဲ့ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်ပြီးတွေးမိတွေးရာတွေးနေတာ။သူနဲ့စာရင် ညီမဖြစ်သူက ရုပ်ရည်ရော၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပါ
သူ့ထက်သာပါတယ်။လင်ရ၊ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတာတောင် ညီမက မက ျသေးဘူး။ဖင်တုန်းကြီးတွေဆို တင်းရင်းနေတုန်း။နို့အုံကတော့
ကလေးနို့တိုက်နေရလို့ကြီးတယ်ဘဲထားပါ။ဖင်တုန်းကြီးတင်းရင်းတာကတော့နဲတဲ့ကုသိုလ်လား၊သူဆို အပျို ကြီးသာပြောတယ်၊ဖင်တွေနို့တွေ
က သူ့ညီမလောက် ရှိတာမဟုတ်ဘူး။သူ့ကိုယ်လုံးက ခပ်ပိန်ပိန်ရယ်။ညီမဖြစ်တဲ့လူက ရုပ်လဲခေ ျ ာ၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ တောင့်တာမို့
(၈)တန်းလောက်ကတဲက ရည်းစားတွေမှိုလိုပေါက်နေတာ။တွဲတာတွေကလဲ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်။(၁၀)တန်းနှစ်မှာ အတွဲလွန်ပြီး ကိုယ်
ဝန်ရှိလာတော့အခုယူထားတဲ့ယောက်က ျ ားနဲ့လိုက်ပြေးသွားတာ။ကိုယ်ဝန်က အခုယောက်က ျ ားနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်မဟုတ်ဘူး။အတန်းတူရည်း
စားနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်၊နှစ်ယောက်လုံးကေ ျ ာင်းနေဆဲမို့၊လက်ထပ်ဖို့ရာအဆင်မပြေတာနဲ့ဘဲ ဒီယောက်က ျ ားကိုအမိအရ ဖမ်းယူလိုက်ရတာ။
အခုရထားတဲ့ယောက်က ျ ားကလူအေး။ရကာစကတောခေါင်းအဆင့်၊ညီမလေးရဲ့ကုသိုလ်ထင်ပါရဲ့။အခု အရာရှိငယ်ဖြစ်တော့မယ်။သင်တန်း
တက်နေပြီ။သင်တန်းဆင်းရင် ဒုတိယတောအုပ်ဆိုတော့ ဋ္ဌာနမှာတော့အရာရှိငယ်ပေါ့လေ။
မတင်ကြည် အတွေးတွေ ဟိုရောက် ဒီရောက် တွေးနေမိတာ၊ညီမဖြစ်သူရေခ ျိ ု းပြီးလို့သူ့အနား ပြန်ရောက်လာတာတောင် မသိလိုက်ဘူး။
"မမ၊ထမင်းစားကြရအောင်၊ဟင်းအိုးတွေ နွေးတော့လေ၊ကလေးပေး"ညီမဖြစ်သူအသံပြု မှ မတင်ကြည် အတွေးဝင်္ကပါကပြန်ထွက်တာ။ဒါနဲ့
ကလေးကို သူ့အမေပြန်ပေးပြီးမီးဖိုထဲဝင် ဟင်းအိုးတွေကို ပြန်နွေးပါတယ်။ပြီးမှ ညီအမနှစ်ယောက်သား ထမင်းစား၊ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ
ဆေးကြောပြီးတာနဲ့ ကနေ့အဖို့ဘာအလုပ်မှ မရှိတော့ဘူး။အိပ်ခ ျ င်အိပ်၊မအိပ်ခ ျင်သေးရင်လဲ အပြင်ဘက်ကွတ်ပြစ်ပေါ်ထိုင်ပြီး ရောက်တတ်
ရာရာ စကားပြောနေကြရုံဘဲ။
မတင်ကြည်ရဲ့အသက်က(၂၇)နှစ်။မြို့နယ်ပညာရေးမှုးရုံးက အငယ်တန်းစာရေးမ။အလုပ်အကိုင်နဲ့မို့တစ်ယောက်ထဲလာနေတာ။သူတို့မိဘ
နှစ်ပါးက တောရွာမှာ တောင်သူလယ်လုပ်မို့ နွေကာလမှသာ သူ့ဆီလာနေနိုင်တာ။မိုးနဲ့ဆောင်းကာလတွေမှာ တောရွာမှာဘဲနေကြတာ။တစ်ဦး
ထဲနေရတာပေမဲ့ ကြောက်စရာတော့မရှိပါ။ခြံကလုံတဲ့အပြင် တစ်ဘက်ခြံက မောင်မောင်ရဲ့အမလေးက ညရေးညတာ အဖော်လာအိပ်ပေးတာ
အခု ညီမဖြစ်တဲ့သူ ရောက်လာလို့သာ ညလာမအိပ်တော့တာ။
ည(၉)နာရီက ျ ထုံးစံအတိုင်း မတင်ကြည် အိပ်ရာထဲရောက်ပြီ။ဘုရားစာလေး ၄/၅ ခေါက်ရွတ်ဆိုရင်း ခဏအကြာမှာတော့ဟောက်သံထွက်
လာပြီမို့အမဖြစ်တဲ့သူ အိပ်ပေ ျ ာ်သွားမှန်းသိလိုက်ပါပြီ။ကလေးနှစ်ယောက်ကတော့ခပ်စောစောကတဲက အိပ်နေကြပြီလေ။မတင်ရီ လက်နှိပ်
ဓါတ်မီးကိုင်၊အိမ်တံခါးကိုဖွင့်၊ခြံထဲဆင်းပြီး အိမ်သာဆီသွား။အသွားမှာ မောင်မောင်တို့အိမ်ဘက်လှဲ့ပြီး ဓါတ်မီးကို နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် ဝှေ့
ယမ်းအခ ျက်ပေးခဲ့ပါတယ်။အိမ်သာထဲမှာ ရှုရှုပေါက်ပြီး အဖုတ်ကို ရေနိုင်နီုင်ဆေး။ခါတိုင်းညတွေလို ပြီးကဖြစ်ဆေးတာမဟုတ်ဘဲ ဆပ်ပြာနဲ့ပါ သေခ ျာပွတ်သပ်ဆေးတာပါ။စိတ်ကေ ျနပ်တဲ့အထိ အဖုတ်ကို ရေဆေးပြီး မတင်ရီ အိမ်သာထဲက ပြန်ထွက်လာတာ၊မောင်မောင်
မီးဖိုနားမှာရပ်ပြီး စောင့်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုတွေ့တာနဲ့
"ရှုး၊အသံမထွက်နဲ့၊လာ "တိုးတိုးပြောပြီး မောင်မောင်လက်ကိုဆွဲ၊နောက်ဖေးမီးဖိုဆောင်ဘက်ကတဆင့် သူ့အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာရော။မတင်ရီ
က အကွက်မြင်တတ်တယ်။စောစောကတဲက အိမ်ရှေ့ခန်းတံခါးမကြီးကိုမဖွင့်ဘဲ မီးဖိုဆောင်က တရွက်ဖွင့်တံခါးပေါက်ကို ဖွင့်ပြီးထွက်လာတာ။
တံခါးမကြီးဖွင့်ရင် သူ့အမ အိပ်နေရာကနိုးပြီး မတော်တဆ တွေ့သွားနိုင်တယ်လေ။မတင်ရီ မောင်မောင်လက်ကိုဆွဲခေါ်ရတာက အလင်းရောင်
မှိန်နေလို့ဟိုတိုက် ဒီတိုက် ဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ။အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်လှဲခ ျလိုက်ပြီး မောင်မောင့်ကိုပါ ဆွဲဖက်လှဲလိုက်တာ၊
မောင်မောင် မတင်ရီနဲ့အတူ အိပ်ရာပေါ် လဲက ျသွားပါရော။အိမ်က သုံးပင်နှစ်ခန်း ဝါးထရံကာ၊ဝါးကပ်မိုး မြေစိုက်အိမ်ပါ။အလယ်ခန်းက မြေကြီး
အတိုင်းထားပြိး ဘေးဘက်နှစ်ခန်းက ခါးလောက်အမြင့် သစ်သားကြမ်းခင်း ခင်းထားတာ။မတင်ကြည်က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာအိပ်တာ။အစကတော့
နောက်ဖေးခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲအိပ်တာပါ။ညိမဖြစ်သူရောက်လာတော့ သူ့ကလေးတွေနဲ့ရှုတ်လို့ရှေ့ခန်းထွက်အိပ်တာ။တောဆန်ဆန်မို့
ကုတင်တွေဘာတွေ ဝယ်မနေတော့ပါဘူး။ဒီအတိုင်းကြမ်းပြင်ပေါ် သင်ဖြူ းဖ ျ ာလေးခင်း၊ခြင်ထောင် ထောင်ပြီးအိပ်တာပါဘဲ။
မောင်မောင် မတင်ရီက ဆွဲဖက်ပြီးလှဲခ ျလို့အိပ်ရာပေါ်လဲက ျတာနဲ့မတင်ရီကမောင်မောင့်ကို ဖက်ပြီးသားပါ။မောင်မောင်ကလဲ (၁၀)တန်း
ကေ ျ ာင်းသား၊လက်တွေ့သာမရှိသေးတာ၊အပြာစာအုပ်တွေဖတ်ထားတာရယ်၊သူငယ်ခ ျင်းတွေရဲ့အိမ်မှာ ဖူးကားတွေကြည့်ဘူးထားတာရယ်မို့
မတင်ရီ သူ့ကိုဖက်သလို သူကလဲ မတင်ရီကို ပြန်ဖက်ထားတာ။ဖက်ထားရင်း မတင်ရီက သူ့လက်တစ်ဘက်ကိုဆွဲယူပြီး နို့အုံပေါ်တင်ပေးလို့
နီု့ကိုကိုင်တွယ်ခေ ျပေးရော။မတင်ရီက အောက်ခံဘော်လီ၊ဘရာစီယာ ဝတ်မထားဘဲ တီရှပ်ပွပွကြီးဝတ်ထားတာမို့နီု့ကလွတ်လပ်နေတာ။မတင်
ရီက သူ့ရဲ့တီရှပ်ကို အပေါ်ဆွဲလှန်ပေးတော့အခန်းထဲ ထွန်းထားတဲ့မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ နို့အုံကြီးတွေ မောင်မောင်မြင်လိုက်ရတာနဲ့
တံတွေးသီးခ ျင်လာတာပါ။နို့တွေက ရှောက်ပန်းသီးအလတ်စားလောက်ရှိတာ။မောင်မောင် နို့တွေကို တဘက်ပြီးတဘက် လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်
နယ်ခေ ျပေးပါတယ်။နို့တွေက တအားကြိးတင်းရင်းမနေပေမဲ့ ပေ ျ ာ့ဖတ်မနေသေးပါ။ကိုင်လို့ကောင်းပါသေးတယ်။မတင်ရီက မောင်မောင် သူ့နို့ကိုကိုင်နေတဲ့အခါ အရသာခံနေပြီး လက်နဲ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေကိုင်ဆွပေးပါတယ်။လူပျိုပေါက်လီးမို့ မတင်ရီကိုင်လိုက်တာနဲ့ လီးက
မာတောင်လာပါရော။တော်ကြာ ဘာမှမလုပ်ရသေးခင် အရည်ထွက်မှာစိုးလို့မတင်ရီက
"မောင်မောင်၊ဖယ်ပေးအုံး၊လိုးကြရအောင်" မောင်မောင် နို့ကိုင်နေတာကို ဖယ်ခိုင်းပြိး မတင်ရီ ဒူးနှစ်ဘက်ထောင်၊ပေါင်ကားပေးတာပါ။ထဘီ
ကို ခါးအထိ ဆွဲတင်ထားလို့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြဲအာနေတာ မောင်မောင်မြင်ရတာနဲ့တခါတည်း မတင်ရီရဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်
လိုက်တာ၊မတင်ရီက လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်၊စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ပေးထားရင်း "ထိုးလိုက်တော့"လို့အမိန့်ပေးသလိုပြောတာ။မောင်မောင်
ကြည့်ထားဘူးတဲ့ ဖူးကားထဲကလို လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
"အင်း-ဝင်ပြီ၊ဆက်သွင်း" ကလေးအမေမို့ အပေါက်က ျယ်နေပြီ၊လီးက ဒစ်အဆုံးအထိ အလွယ်တကူ ဝင်သွားတာပါ။မတင်ရီက လီးဝင်တာ
နဲ့သူ့ဖင်ကို အလိုက်သင့်မြှောက်တင်ရင်း ဆက်သွင်းဖို့ပြောတာပါ။မောင်မောင် ဖတ်ဘူး ကြည့်ဘူးထားတဲ့အတိုင်း ဖင်မြှောက်ပြိး လီးကို ဆက်
ဆောင့်လိုက်တာ လီးအဆုံးဝင်သွားပါတယ်။မတင်ရီက မောင်မောင်ရဲ့ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်ကတဆင့် ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကေ ျာကို
ဖက်ကာ ဖင်ကိုစကောဝိုင်း ဝှေ့ရမ်းခံပါရော။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ့ဘေးနှစ်ဘက်မှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြွကြွပြီး ဒိုက်ထိုးလိုးပါတယ်။မတင်ရီ
ကလဲ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို တတ်နိုင်သလောက်ဖြဲကားပေးထားပြီး အောက်ကနေ ဖင်ကို ပင့် ပင့်တင်ပေးတာ။ယောက်က ျားနဲ့မလိုးရတာ ကြာနေပြီ
မို့ မတင်ရီ ခဏလေးနဲ့စောက်ခေါင်းမှာ အရည်တွေ ရွဲရွဲစိုလာပြီး "ပြွတ်-ဘတ်-ပြွတ်-ဘတ်"ဆိုတဲ့အသံတွေထွက်တော့တာပေါ့။မတင်ရီခမြာ
ငတ်ပြတ်နေတာကြာပြီမို့ အခုမောင်မောင်လိုးပေးနေတာ ကောင်းလွန်းလို့မ ျက်စိမှိတ်ပြီး "အင်း-ကောင်းတယ်-အီး-မောင်မောင်ရယ်-အား-အာ
ဖြေးဖြေး-တအားမဆောင့်နဲ့၊မှန်မှန်လေးလိုး"လို့ဆရာလုပ်ရင်း guide လုပ်နေတာပါ။မောင်မောင်ကတော့ပထမဆုံး မိန်းမအတွေ့အကြုံ မို့
မတင်ရီ ဘာပြောပြော၊ဘာမှမသိတော့ဘူး၊အားရပါးရ ဖင်ကြွဆောင့်လိုးနေတော့တာ။လူကလဲလူငယ်၊အားကောင်းမောင်းသန်အရွယ်မို့လိုးတဲ့
ဆောင့်တဲ့အရှိန်က နဲတာမှမဟုတ်တာ၊မတင်ရီအဖို့ အရသာအရမ်းကောင်းပြီပေါ့။သူဘာပြောပြော မောင်မောင်က အရမ်းကာရော ဆောင့်လိုး
နေတာမို့ မတင်ရီလဲ ကောင်လေးအရည်ထွက်တဲ့အခါ ပြိုင်တူပြီးနိုင်အောင် စိတ်ကို အတင်းမွေးယူပြီး မောင်မောင့်ကိုတအားဖက်၊ဖင်ကိုကော့
ကော့တင်ပေးရင်း အရသာယူပါတယ်။မောင်မောင်လဲ လိုးရင်းလိုးရင်း လီးထိပ်က က ျင်တက်လာသလိုဖြစ်လာတာရယ်။လီးကို အဖုတ်ထဲက
ညှပ်ဆွဲနေသလိုမျို းဖြစ်လာတာနဲ့ဘယ်လိုမျမနေနိုင်တော့ဘဲ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာဘဲ။
ကောင်လေးလီး တအားကြိးတင်းမာလာပြိး တဇတ်ဇတ်ဖြစ်လာလို့အရည်တွေထွက်တော့မယ်ဆိုတာ မတင်ရီ သိလိုက်တာနဲ့ သူ့အဖုတ်
ကြွက်သားတွေကလဲ ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြီး လီးကိုဆွဲညှစ်တော့တာလေ။သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာပြီလေ။ဒါကြောင့် ကောင်လေးခါးကို အားပြုဖက်
ထားရင်း ဖင်ကော့ပေးတာ၊ကောင်လေးအရည်တွေပန်းထွက်တာနဲ့သူလဲ အရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်၊ပြိုင်တူပြီးသွားတာပါဘဲ။ကောင်လေး
အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးချိန် မတင်ရီ မောင်မောင်ကို ဖက်ပြီး သူ့အပေါ် မှောက်နေစေပါတယ်။နှစ်ယောက်သား စကားမပြောနိုင်အားပါ။

မောင်မောင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးက အခုမှ ပထမဆုံး မိန်းမလိုးရတာမို့ လီးစဝင်ကတဲက ဆက်တိုက်မနားတမ်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာ၊မတင်ရီ
မပြီးဘဲ က ျ န်ရစ်မှာစိုးလို့ မနဲလိုက်ခံရတာ။ကောင်လေးအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တာနဲ့သူလဲပြို င်တူပြီးသွားလို့တော်သေးတာပေါ့။ခဏအကြာ
"မောင်မောင်၊အမနဲ့အခုလို နေရတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုဖက်ထားရင်းမေးတာပါ။
"ကောင်းတာပေါ့အမရာ၊အမစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ဘဲ၊ဂွင်းထုတာနဲ့တခြားစီဘဲ" လူပ ျိ ု စစ်စစ်ဆိုတော့ဒါကြီးကို အဟုတ်မှတ်နေ
တာလေ။သူ့လင် ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးထားပြီးသား၊ကလေးနှစ်ယောက်တောင်ထွက်ထားတဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်၊က ျယ်နေပြီ။
မတင်ရီ မောင်မောင်ရဲ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့နို့အုံတွေပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။မောင်မောင် နို့သီးခေါင်းတွေကို ညှစ်ခေ ျ ပေးပြီး အားမရလို့
မတင်ရီရဲ့အပေါ် မှောက်ခွပြီး နို့နှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့တော့တာပါဘဲ။မတင်ရီသမီးအငယ်မက နို့ပြတ်တာကြာပြီမို့နို့အုံက ပြန်ပြီးတင်း
ရင်းနေလို့မောင်မောင်အတွက် စိတ်တိုင်းက ျ ဖြစ်နေတာ။မောင်မောင် နို့ကိုစို့လိုက်၊နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့ခေ ျ မွလိုက်၊ကစားစရာအရုပ်အသစ်
ရတဲ့ကလေးလို အငြိမ်ကိုမနေဘူး။မတင်ရီကတော့ ဟန်ကိုက ျလို့။ယောက်က ျ ားအလိုးမခံရတာ(၆)လရှိနေပြီ၊သူ့ယောက်က ျ ားက နောက်
(၃)လလောက်နေမှ ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်ပြန်ခဲ့ရမှာ။လင်ရပြီးသားမိန်းမတစ်ယောက်အဖို့အလိုးမခံရတာ တစ်လ-နှစ်လလောက်ဆိုတော်သေး၊
အောင့်နေလို့ရသေးတယ်၊ဒိထက်ကြာလာတော့လူက မရတော့ဘူး။ည ညဆို ယောက်က ျ ားလိးကိုတမ်းတလာတာ။မတင်ရီ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်
ပတ် ဆယ်ရက်လောက်ကတဲက လီးဆာလာလို့ မောင်မောင့်ကို စိတ်ကူးနေတာ၊ကံကောင်းခ ျင်တော့ရေကန်အသင့် ကြာအသင့်ဖြစ်လာတာ။
မောင်မောင် သူ့နို့တွေကို ကိုင်တွယ်စို့နေတာ မတင်ရီ နောက်တစ်ခ ျီ စိတ်ပါလာပြန်ပြီ၊
"မောင်မောင်၊နို့မစို့နဲ့တော့၊ထပေးဦး၊ထပ်လိုးကြရအောင်" မတင်ရီ မောင်မောင်ကို တွန်းထုတ်ရင်း သူ့ခါးကထဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး လီးမှာပေနေတဲ့အရည်တွေကို သုတ်ပေးလိုက်တယ်။တလက်စထဲ သူ့အဖုတ်မှာရွှဲစိုနေတဲ့အရည်တွေကိုလဲ သုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ
မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲ၊ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းဖြဲကားပြီး ဒူးနှစ်လုံးကိုထောင်ပေးထားလိုက်တယ်။အောက်ပိုင်းမှာထဘီမရှိတော့လို့
မြင်ကွင်းက ရှင်းနေတာပါ။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ့ပေါင်ကြားမှာ ဆောင့် ဆောင့်ဝင်ထိုင်ပြီး လီးကိုစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ထားတယ်။မသွင်း
သေးဘဲ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြိးဆော့နေသေးတာ။လက်ခေ ျာင်းတွေနဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုထိုးသွင်းကလိနေတာ၊မတင်ရီ
အကြောတွေ တဖ ျင်းဖ ျ င်းထလာတာဘဲ။စောစောကအရည်တွေသုတ်ထားပြိးပေမဲ့မောင်မောင်ကလိနေလို့ စောက်ခေါင်းက အရည်တွေပြန်စို
နေပြန်ပါပြီ။မောင်မောင်က မိန်းမအတွေ့အကြုံ မရှိပေမဲ့ ခေတ်လူငယ်ပီပီ ဗီဒီယိုဖူးကားတွေကြည့်ထားတာမို့ အထာနပ်နေပြီ။စောက်ခေါင်းကို
ထိုးနှိုက်နေတဲ့လက်ခေ ျာင်းတွေက တခါတလေ စောက်စိကို သွား သွားထိတာ။စောက်စိက ဇီးစိအရွယ်လောက်ရှိပြီး စောက်ပပ်နခမ်းသားအပြင်
ကို စူထွက်နေတာ၊မောင်မောင် စောက်စိကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးညှစ်တာ၊မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်က ဖင်ကြီးကြွတက်လာပြီး ပါးစပ်က "အီ-မောင်မောင်-
တော်ပြီ-အာ-အား" ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေတဲ့မောင်မောင်လက်ကို ဆွဲဖယ်ပါတယ်။စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး အရည်ရွှဲစိုနေပြန်ပါပြီ။
"မောင်မောင်၊တော်တော့ကွာ၊မကိုင်နဲ့တော့၊လိုးတော့ကွာ" မတင်ရီ အောင့်ခံလို့မရတော့ဘူး။စောက်ပပ်က တအားယားနေပြီ။မတင်ရီ
လီးကိုလက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ဒိတော့မှ ကိုယ်တော်က လိးကိုထိုးသွင်းလိုက်တာ
"အ-အာ" အရည်တွေလဲရွှဲ၊အပေါက်ကလဲက ျ ယ်နေတာမို့ စထိုးလိုက်တာနဲ့ လီးကတဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားလို့မတင်ရီ ပါးစပ်က
အသံထွက်သွားတာပါ။လီးဝင်တာနဲ့တပြိုင်နက် မတင်ရီက သူ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို ဆွဲယူပြီး မောင်မောင်ပခုံးတွေပေါ် တင်လိုက်ပါတယ်။
မောင်မောင် မတင်ရီရဲ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း လီးကိုတခ ျက်ပြီးတခ ျက် ဆောင့် လိုးတာပါဘဲ။လိုးရင်းနဲ့မတင်ရီရဲ့
ခြေထောက်တွေ တွန်းတင်လိုက်တာ၊တစ်တီတူးထောင်ပုံစံ၊မတင်ရီခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်း မိုးပေါ်ထောင်နေပြီ။ပြီးမှမောင်မောင် မတင်ရီအပေါ်
ဝမ်းလ ျှ ားမှောက်အုပ်မိုးထားပြီး လီးကိုအားပြင်းပြင်းနဲ့တခ ျက်ခ ျင်းဆောင့်လိုးတော့တာပါဘဲ။ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းမိုပေါ်ထောင်ထားရလို့
မတင်ရီရဲ့ဖင်က အိပ်ရာနဲ့မထိတော့ဘဲ အပေါ်ကိုကြွတက်နေတာ၊စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ပိုပြီးတောင် ပြဲအာလာတာပါ။အနေအထားက လီးနဲ့
စောက်ပပ် အပေါ်အောက်လမ်းကြောင်း ဖြောင့်တန်းနေတဲ့အတွက် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း လီးအရင်းထိဝင်သွားတာ။တခါတလေ မတင်ရီ သား
အိမ်သွားထိလို့အောင့် အောင့်သွားသေးတာ။
"အင့်-အူး-အင်း-မောင်-တအားမဆောင့်နဲ့၊အောင့်တယ်" အောင့်တယ်သာပြောတာ၊မတင်ရီ ကောင်းလွန်းနေလို့(မောင်မောင်)လို့တောင်
နံမည်အပြေ့အစုံမခေါ်နိုင်ဘဲ(မောင်)ဖြစ်သွားလေရဲ့။
မတင်ရီ ဘာပြောပြော မောင်မောင်ကတော့သူ့စိတ်ကြိုက်လိုးတာပါဘဲ။စောစောကတခ ျီ အရည်ထွက်ထားလို့ဒီတခ ျီမှာ တော်တော်နဲ့
အရည်မထွက်ဘဲ လိုးလို့ကောင်းနေပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲမှာအရည်ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်လို့လိုးသံဆောင့်သံတွေထွက်နေပါပြီ။
"ၿပြတ္-ဘြတ္-ၿပြတ္-ဘြတ္"
မတင်ရီ သူ့ပေါင်တွေကို ပခုံးထမ်းတင်အနေအထားနဲ့လိုးနေတဲ့မောင်မောင်ရဲ့လိုးခ ျက်တွေကြောင့် အငြိမ်နေလို့မရတော့ဘဲ အောက်က
နေ ဖင်ကြီးကို ကော့ ကော့ပြီး စကောဝိုင်းဝှေ့ယမ်းခံပါတယ်။မောင်မောင်ဆောင့်တဲ့အခ ျိန်နဲ့ သူကော့တင်ပေးတာ ဆုံသွားတဲ့အခါများမှာ
အရသာက ဘယ်လိုပြောရမယ်မှန်း မသိအောင်ကို ကောင်းတာပါ။
"အား-အင်း-ကောင်းတယ်"မတင်ရီ နုတ်က အသံထွက်လာပါပြီ၊ကောင်းပြီး အရသာရနေပြိလေ။
မောင်မောင်ကတော့လိုးရင်းလိုးရင်း စောက်ခေါင်းအရည်တွေရွှဲလာတာနဲ့စောစောကလိုကြပ်မနေဘဲ ခေ ျာင်လာသလိုဖြစ်တဲ့အတွက်
သုတ်ရည်မထွက်အောင်ထိန်းလို့ရနေပါတယ်။မောင်မောင်လီးက သိပ်တော့မငယ်လှပါဘူး။လုံးပတ်သုံးမတ်လုံးလောက်ရှိပြီး အရှည်ငါးလက္မခွဲ
ရှိတာပါ။မတင်ရီစောက်ခေါင်းကိုက ကလေးမွေးထားပြီးက ျယ်နေလို့ပါ။
"အင်-မောင်-ကောင်းလိုက်တာကွာ၊ဆောင့်-ဆောင့်-တအားကြီးဆောင့်ပေး-ပြီးကာနီးပြီ" မတင်ရီ အငမ်းမရ ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို အတင်း
ကော့မြှောက်ပေးနေပါတယ်။မတင်ရီပါးစပ်က ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ "အာ-အူး-အွတ်-အီး"အသံတွေဆက်တိုက်ထွက်နေတာ။လိုးရင်းလိုးရင်း
မောင်မောင် လီးခေ ျ ာင်းတခုလုံး က ျင်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ ထွက်သွားပါတော့တယ်။စောက်ခေါင်းထဲ ပူနွေးတဲ့သုတ်ရည်တွေ အပန်းခံ
လိုက်ရတာ မတင်ရီ အဖို့ကောင်းခ ျက်ဘဲ။မောင်မောင်အရည်မထွက်ခင် မတင်ရီ ပြီးသွားတာလေ။မတင်ရီ (၆)လလုံးလုံး အောင့်ထားရတာ
ကောင်းခ ျက်တော့၊ဒိကောင်လေးကို ယောက်က ျား ပြန်မလာမခ ျင်း အစားထိုးအလိုးခိုင်းရမှာဘဲ။
မောင်မောင် အရည်ပန်းထွက်တာနဲ့တပြိုင်နက် လူလဲပင်ပန်းသွားပြီမို့မတင်ရီဘေးအိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန် ဖလက်ပြသွားတာပါ။လူလဲ
ချွေးတွေရွှဲစိုလို့၊လှဲနေရင်း ခဏအကြာ မောင်မောင် အိပ်ပေ ျ ာ်သွားပါတယ်။
မောင်မောင် အိပ်ပေ ျ ာ်သွားတာနဲ့ မတင်ရီ သူ့အဖုတ်မှာပေက ျံ နေတာတွေကို ထဘီနဲ့သုတ်လိုက်ပါတယ်။ပြီး ကြိုးတန်းပေါ်က ထဘီ
တထည်ကိုယူဝတ်ပြိး မီးဖိုတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်သာသွား ရေဆေးရပါတယ်။ရေမဆေးရင် အရည်တွေစီးကပ်စီးကပ်နဲ့အိပ်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူးလေ။
မတင်ရီ အိမ်ခန်းထဲပြန်ရောက်၊မောင်မောင်ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်ရင်း စိတ်ခ ျရတဲ့ရက် ဟုတ် မဟုတ် တွက်ကြည့်တာ၊တော်ပါသေးရဲ့၊ဗိုက်မကြီး
နိုင်ပါဘူး၊စိတ်ခ ျရတဲ့ရက်ဖြစ်နေလို့၊ဒါပေမဲ့ မနက်ဖြန်က ျရင်တော့တားဆေးသွားထိုးမှဖြစ်မယ်။ဒီကောင်လေးနဲ့က ထပ်ပြိးလိုးကြဦးမှာလေ။
တော်ကြာ ဗိုက်ကြီးလာလို့ လင်မယားကွဲလိမ်ုမယ်။မတင်ရီ တွေးရင်း အိပ်ပေ ျ ာ်သွားပါတယ်။
မတင်ရီကသာမသိတာ။သူ့အမ မတင်ကြည်က သူတို့နှစ်ယောက် ဒုတိယအခ ျီ လိုးနေကြတုန်း အိပ်ရာကနိုးလာလို့။နားထဲ ပြွတ်-ဘွတ်
အသံတွေကြားတာနဲ့ ဘာလဲဆိုတာသိလိုက်ပြီမို့။အိပ်ခန်းပေါက်ကခေ ျ ာင်းကြည့်တာ၊မတင်ရီနဲ့မောင်မောင် လိုးနေကြတာ မြင်လိုက်ရတယ်။
အခန်းမှာက တံခါးမရှိဘူးလေ၊အဝတ်စခန်းစည်းဘဲရှိတာ၊ပြီးကလေးတွေနဲ့မို့ မီးလုံးထွန်းထားတဲ့အတွက် မြင်ရတာ၊လိုးနေကြတဲ့နှစ်ယောက်
ကတော့ သူတို့ဇောနဲ့မို့ မတင်ကြည် ခေ ျ ာင်းကြည့်နေတာကို မသိကြဘူးလေ။
မတင်ကြည် သူ့ညီမနဲ့လူပျိ ု ကောင်လေး အားပါးတရလိုးနေတာ ခေ ျ ာင်းကြည့်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုရွှဲလာလို့ အိပ်
ရာပေါ်ပြန်အရောက် သူ့လက်နဲ့ထိုးပြီး အာသာဖြေလိုက်ရသေးတာ။မတင်ကြည်က အပျို ကြီးလို့သာအမည်ခံထားတာ၊တကယ်က သူအသက်
(၂၀)တုန်းက ရည်းစားဖြစ်တဲ့လူက ပါကင်းဖောက်လိုက်လို့ခံထားဘူးပြီးသားပါ။ရည်းစားက သူ့မယူဘဲ တခြားပိုက်ဆံရှိတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်
ကိုယူသွားလို့အထီးက ျန်ဖြစ်ခဲ့တာ။မတင်ကြည် ဟိုနှစ်ယောက်လိုးကြတာ မြင်ပြိး ငုတ်နေတဲ့ကာမစိတ်တွေ နိုးထလာပါတော့တယ်။

"ညီမကလဲကွာ၊အကို့ကို ခ ျစ်တယ်လဲပြောသေး၊ဒါလေးတောင် ခွင့်မပြု ခ ျင်ဘူးလား"
တင်ကြည်မ သူ့ရည်းစားက ခ ျစ်သူတို့ဘာဝ နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ပြီး စကားတွေပြောခ ျင်တယ်ဆိုတာနဲ့ သူခေါ်ရာကိုလိုက်လာခဲ့တာပါ။သူ့ရဲ့
ရည်းစားက သိပ်စိမ်းတာမဟုတ်ပါဘူး၊တရုံးထဲသားတွေပါ၊တင်ကြည်မတို့က တောရွာဇာတိတွေမို့ ငယ်ငယ်က ကေ ျ ာင်းနေရတာကလဲ နောက်
က ျတယ်၊ဉာဏ်ကလဲသိပ်မကောင်းလို့ (၁၀)တန်းကို သုံးကြိမ်ဖြေမှအောင်တာ။တင်ကြည်မ(၁၀)တန်းအောင်တော့(၁၉)နှစ်ရှိပြီ။သူမ ျ ားတကာ
လို တက္ကသိုလ်သွားနိုင်တဲ့အင်အားလဲ မရှိတာမို့အလုပ်ထွက်လုပ်မယ်ဆိုပြီး အလုပ်ရှာတာ၊အလုပ်ကလဲရှားပါးလိုက်တာ၊ဘယ်မှာမှ အလုပ်က မရှိ၊
ဒါနဲ့ဘဲ နောက်ဆုံး ခြံနီးနားခ ျင်း ဆောက်လုပ်ရေးက စာရေးကြီးကို အပူကပ်ပြီး သူတို့ရုံးမှာ နေ့စားဝင်လုပ်ရတယ်။ဆောက်လုပ်ရေးဋ္ဌာနကလဲ
အမြဲတမ်းရာထူးကိုသာ ခန့်ပိုင်ခွင့် မရှိတာ၊နေ့စားကတော့မြို့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာလမ်းဗိုလ်ကြီးသဘောနဲ့ခန့်လို့ရတာလေ။အလုပ်ကတော့သိပ်ပြီးမယ်မယ်ရရ မရှိပါဘူး၊ဆောက်
လုပ်ရေးဋ္ဌာနဆိုတာ လမ်းခင်း၊လမ်းပြင်၊တံတားဆောက် ဆိုတဲ့ အပြင်ကွင်းလုပ်ငန်းတွေက အဓိကလေ၊ရုံးအလုပ်က ငွေစာရင်းနဲ့ဘီကြူ လို့ခေါ်
နေကြတဲ့ရန်ပုံငွေရအောင်တွက်ခ ျက်တင်ပြရတဲ့ခန့်မှန်းခြေစာရင်းလောက်ရှိတာ။ဘီကြူ ဆိုတာကလဲ အင်ဂ ျင်နီယာမှတွက်တတ်တာ၊အနည်း
ဆုံး A.G.T.I လောက်အောင်ထားမှ နားလယ်တာ၊ငွေစာရင်းကလဲ ဆောက်လုပ်ရေးဖွဲ့စည်းပုံအရ E.E ရုံးခေါ်တဲ့ခရိုင်ရုံးကြီးက ချု ပ်ကိုင်ထား
တာ၊မြို့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာလမ်းဗိုလ်ကြီးက လုပ်ငန်းတစ်ခုခ ျင်းအလိုက် ဘောက်ခ ျ ာပြေစာရေးဆွဲပြီး E.E ရုံးတင်ပြရတာ၊E.E ရုံးက စီစစ်ပြီးမှ
ငွေထုတ်ပေးတာ၊သူတို့အခေါ် Form(2)တင်တယ်လို့ခေါ်ပါတယ်။တပည့်တပန်းတွေကို မသိစေခ ျင်လို့လား၊စိတ်မခ ျလို့လား၊Form(2)ကို
လမ်းဗိုလ်ကြီးကိုယ်တိုင် စာရင်းသွင်းတာပါ။အလားတူ B.Q ခေါ်တဲ့ရန်ပုံငွေရအောင်တောင်းခံတင်ပြရတဲ့လုပ်ငန်းခန့်မှန်းခြေစာရင်းကိုလဲ လမ်း
ဗိုလ်ကြီးကိုယ်တိုင် တွက်ခ ျက်ရေးဆွဲတာ။ဒီတော့တင်ကြည်မ အလုပ်ဝင်တယ်သာပြောတာ၊လမ်းဗိုလ်ကြီးခိုင်းတဲ့ တောက်တိုမယ်ရလေးတွေကို
သာလုပ်ရတာ၊လုပ်ငန်းတိုးတက်မှုတို့ ဘာတို့လို လစဉ်တင်ပြရတဲ့စာရင်းဇယားမျိုးတွေကို လမ်းဗိုလ်ကြီးက ပထမတစ်စုံ လုပ်ပေးပြီး မိတ္တူ ပွါး
ရမဲ့အစုံတွေကို တင်ကြည်မတို့လိုနေ့စားတွေက ပုံတူကူးပေးရတာ။လမ်းတစ်လမ်းခ ျင်းစီအတွက် မိတ္တူ (၈)ခု အပိုပေးရတာမို့လမ်း(၄)လမ်း
ရှိတဲ့မြို့နယ်ဆို(၃၂)စုံလုပ်ပေးရတာ။နီ၊ပြာ၊ဝါ၊စိမ်း၊ညို ၊နက် စတဲ့အရောင်တွေနဲ့ခ ျယ်ပေးရတာမို့photo-copy ကူးလို့လဲမရ၊သူတို့တောမြို့
လေးမှာ ရိုးရိုးအဖြူ အမဲမိတ္တူ ကူးစက်ဘဲရှိတာ၊ colour-printer မရှိဘူး။ဒီတော့ကေ ျာင်းသားလေးတွေကိုင်တဲ့ရောင်စုံခဲတံနဲ့ခ ျယ်ပေးရတာ။
ဒါကလဲ လကုန်ကာနီး လေးငါးရက်မှာမှ လုပ်ရတာ၊က ျန်တဲ့ရက်တွေဆို တင်ကြည်မတို့အလုပ်မရှိလို့ ရုံးပေါ်ထိုင်ငိုက်နေကြရတာ။
ဆောက်လုပ်ရေးမှာ နေ့စားဝင်လုပ်ရင်း တင်ကြည်မ ရည်းစားရလိုက်တယ်။သူ့ရည်းစားက လမ်းဗိုလ်လေးလို့ အရပ်ကခေါ်တတ်ကြတဲ့
အငယ်တန်းအင်ဂ ျင်နီယာပါ။G.T.Iဆင်းတစ်ယောက်ပါ။လူပျို ကြီး၊အသက်(၃၀)လောက်ရှိနေပြီ၊တင်ကြည်မထက်(၁၀)နှစ်လောက် ကြီးပါတယ်၊
တင်ကြည်မတို့ရုံးဝန်ထမ်းတွေနဲ့လမ်းအလုပ်သမားတွေကတော့မြို့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာကို"ဗိုလ်ကြီး"၊အငယ်တန်းအင်ဂ ျင်နီယာကို "ဗိုလ်လေး"
လို့ခေါ်ကြတာ။တင်ကြည်မတောင် ရည်းစားမဖြစ်ခင်က "ဗိုလ်လေး"ခေါ်နေတာ၊ရည်းစားဖြစ်တော့လဲ နုတ်က ျို းနေလို့"ဗိုလ်လေး"ဘဲဆက်ခေါ်
နေတာ၊ရည်းစားက အတင်း အကို အခေါ်ခိုင်းလို့မနဲပြင်ခေါ်ရတာ။ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် တင်ကြည်မ သူ့ကိုသိပ်ခ ျစ်လွန်းလို့မဟုတ်ပါ။
ကိုယ်ကလဲ အသက်သာ(၂၀)ထဲရောက်လာတာ၊ရည်းစားဆိုလို့မူးလို့ရှုစရာမရှိ၊ရုပ်ရည်ကလဲ သာမန်ရွက်ကြမ်ရေကြို ၊မိဘတွေကလဲတောက
တောင်သူလယ်လုပ်တွေ၊ဘာဂုဏ်ဒြပ်မှရှိတာမဟုတ်၊ရုပ်မခေ ျ ာလို့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လေးနဲ့ဖမ်းရအောင်ဆိုတာကလဲ သူ့ကိုယ်လုံးက ခပ်
ပါးပါးရယ်၊ကေ ျာင်းမှာတုန်းကတော့ရည်းစားစာပေးတဲ့လူတွေ ရှိသင့်သလောက်တော့ရှိပါရဲ့။ဒါပေမဲ့ဘာမှအားကိုးမရနိုင်တဲ့ ဖွတ်ကြားတွေ၊
ဒါကြောင့် တစ်ယောက်မှလက်မခံခဲ့ဘဲနေတာ။အခုတော့ကိုယ်ကလဲ အသက်(၂၀)ထဲရောက်လာပြီ၊(၁၀)တန်းလဲအောင်ပြီးပြီ၊တက္ကသိုလ်လဲ
တက်တော့တာမဟုတ်ဘူး၊အလုပ် လုပ်ရင်း လင်ယူသားမွေး ဒါဘဲရှိတော့တာမို့လမ်းဗိုလ်လေးက "ခ ျစ်ပါတယ်" လို့ပြောလာတာကို လက်ခံ
လိုက်တာပါ။တင်ကြည်မတွက်တာက သူအသက်လဲ(၂၀)ရှိပြီ၊ဟိုတဘက်ကလဲ(၃၀)၊အိမ်ထောင်ပြုဖို့အရွယ်တောင် ကေ ျ ာ်နေပြီ၊သမီးရည်းစား
သက်တမ်း တစ်နှစ်ပြေ့ရင် လက်ထပ်ကြမယ်ပေါ့လေ။
"ညီမ၊အကို့ကို ခွင့်ပေးကွာ၊တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခ ျစ်နေကြပြီဘဲဟာ၊အကို လုပ်မယ်နော်" ပြောလဲပြော၊လက်ကလဲ တင်ကြည်မရဲ့
နို့တွေကို အင်္က ျီ ပေါ်က ကိုင်ပေးနေတာ။တင်ကြည်မ စိတ်တွေ ကယောက်ကယက်ဖြစ်နေပြီ၊တခါမှယောက်က ျားရဲ့အကိုင်အတွယ် ခံရဘူးတာ
မဟုတ်တော့ရင်တွေခုံနေတာပါ၊တင်ကြည်မ ဘာပြောလို့ပြောရမယ် မသိတော့၊ငြိမ်နေတာပါဘဲ။တင်ကြည်မ ခွင့်ပေးတယ်လဲမပြော၊ငြင်းဆန်
တာလဲမဟုတ်တော့၊သူ့ရည်းစားက အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားမို့၊သူ့ကို ဖျာပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး အပေါ်ကတက်ခွ၊နုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်းတော့
တာပါ။တင်ကြည်မ အသက်ရှုကြပ်လာတဲ့အထိ ရည်းစားက နုတ်ခမ်းချင်းတေ့ပြိး အားပါးတရစုတ်တာ၊ကြာလာတော့တင်ကြည်မ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့လို့အတင်းတွန်းဖယ်လိုက်တော့မှ ရည်းစားက နုတ်ခမ်းခ ျင်းတေ့စုတ်တာကို ရပ်လိုက်တာ၊
"အား၊အကိုရာ၊အရမ်းကြမ်းတာဘဲ၊ညီမ အသက်ရှုလို့တောင် မရဘူး" တင်ကြည်မ မောသံကြီးနဲ့ပြောနေတာ။ရည်းစားက ရယ်မောပြီး
"ညိမက အက ျင့်မရှိသေးလို့ပါကွာ၊ခဏ ခဏ နမ်းပေးရင် အက ျင့်ရသွားမှာပါ" ရည်းစားက ပြောလဲပြော။ထဘိအောက်စကို လက်နဲ့ကိုင်
ပြီး အပေါ်ဘက်ကိုဆွဲလှန်ယူနေပါတယ်။တင်ကြည်မ ဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သိနေပေမဲ့မလုပ်ပါနဲ့လို့မပြောရက်ဘူးလေ၊သူကိုယ်တိုင်က
စိတ်ပါနေပြီ၊စောစောက သူ့အပေါ်တက်မှောက်ပြိး နုတ်ခမ်းနားတုန်းက ရည်းစားရဲ့ရင်ဘတ်နဲ့သူ့နို့အုံထိနေတာကိုး၊ပြိးတော့အောက်ဘက်
မှာလဲ ပေါင်ခ ျင်း ထပ်ဖိထားတာလေ။ဘယ်ကဘယ်လိုမှန်းသာ မသိတာ၊အဖုတ်မှာက အရည်စိုနေပြီ။
ရည်းစားဖြစ်သူက ထဘီကို မသိမသာ တဖြေးဖြေး ဆွဲတင်လာတာ ခြေသလုံးကေ ျာ်လာတော့ဆက်ဆွဲတင်လို့ မရဘူး၊ပေါင်အောက်ရောက်
နေလို့၊ဒါနဲ့ရည်းစားက တင်ကြည်မရဲ့ခြေထောက်တွေကို ဒူးဂေါင်းနားက ကိုင်ပြီး ဖြဲကားပေးရင်း ထဘီကို ခါးအထိဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။ထဘီ
ခါးပေါ်ရောက်တာနဲ့ တင်ကြည်မ ရှက်တာနဲ့ မ ျက်စိတွေကိုမှိတ်ထားပါတယ်။ရည်းစားက တင်ကြည်မရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ယူရင်း
"ညီမ၊ဖင်ကြွပေး" ခိုင်းတဲ့အတိုင်း တင်ကြည်မ ဖင်ကို အသာကြွပေးလိုက်ပါတယ်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားတဲ့အခါမှာ တင်ကြည်မရဲ့အောက်
ပိုင်းတပိုင်းလုံး ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ပေါ်လာတာပါဘဲ၊ရည်းစားလုပ်တဲ့လူက တင်ကြည်မရဲ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကိုဒူးထောင်ပေးရင်း ဆွဲဖြဲ
လိုက်လို့မိန်းမအင်္ဂါ ဖောင်းဖောင်းကြီးက မမြင်ခ ျင်အဆုံးပါ။အမွေးတွေက မထူမပါး၊မရှည်မတိုပါ။ရည်းစားက အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတာ
တင်ကြည်မ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးမြှောက်တက်လာတာပါဘဲ၊တင်ကြည်မ မနေတတ်တော့ဘူး၊ရည်းစားက အတွေ့အကြုံ ရင့်နေပြီလေ၊မိန်းမ
မရှိလို့သာ လူပျိုကြိးပြောရတာ၊ကြေးစားဇယားမတွေ၊ကက မတွေနဲ့က နဲတာမှမဟုတ်ဘဲ။တင်ကြည်မကသာ အစိမ်းသက်သက်၊ရည်းစား လက်
ကမြင်းမှုကြောင့် တင်ကြည်မစောက်ဖုတ်တခုလုံး အရည်တွေစိုရွှဲနေပြီ၊တင်ကြည်မစိတ်တွေ ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်နေပြီ။
၇ည်းစား သူ့ပုဆိုးကို ခေါ်င်းပေါ်ကနေချွတ်လိုက်ပြီး လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့တေ့ပြီး ထိုးသွင်းပါတယ်။
"အား--နာတယ်"တင်ကြည်မ အသည်းအထန် အော်လိုက်တာ၊အော်သာအော်တယ်၊လီးက ဒစ်လောက်ဘဲဝင်သေးတာ၊ကြပ်တာကတော့
တအားကြပ်တာ၊တင်ကြည်မက အပျို စစ်စစ်၊အခုမှ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ဖြစ်တာ။နာလွန်းလို့စောစောကမှိတ်ထားတဲ့မ ျက်စိ ပွင့်လာပြီး
"အာ-အကိုရယ်၊နာလိုက်တာ၊က ျ မဟာလေး ကွဲပြီထင်တယ်"
"အစမို့နာတာပါညီမရယ်၊ခဏနေ မနာတော့ပါဘူး၊ကွဲလဲမကွဲပါဘူး၊တော်ကြာ ပေ ျ ာက်သွားမှာပါ" ရည်းစားက ခေ ျ ာ့လဲခေ ျ ာ့၊လက်က
တင်ကြည်မရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးအောက် ထောက်ထားပြီး လီးကို တဖြေးဖြေး နှဲ့နှဲ့ထိုးသွင်းတော့တာပါဘဲ။
"အီး-အ--အမလေးးး"တင်ကြည်မ နာလွန်းလို့အော်နေရတာပါ။စောက်ခေါင်းထဲ ဒုတ်ခေ ျ ာင်းကြီးနဲ့ထိုးလိုက်တာလားတောင် ထင်ရတာ၊
နာလွန်းလို့တင်ကြည်မရဲ့ပေါင်နှစ်ခေ ျ ာင်း တဇတ်ဇတ်တုန်နေတာ၊ရည်းစားကလဲ တင်ကြည်မ အပျိဲစစ်မှန်းသိလို့ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး လီးကို
တဆင့်ပြိးတဆင့် ဝင်အောင်ထိုးသွင်းနေတော့တာ။တင်ကြည်မအော်တာကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် အားစိုက်သွင်းတဲ့အတွက်
နောက်ဆုံး ဆီးခုံနှစ်ခု ထိမိတဲ့အထိ လီးအဆုံးဝင်သွားရော၊လီးအဆုံးဝင်တော့မှ ရည်းစားက
"ညီမ တအားနာတာဘဲလား"
"အကိုရယ်၊မေးမှမေးတတ်ပလေ၊သေလုအောင်နာတာ၊အဟုတ်ကို ကွဲသွားပြီနေမှာပါ"
"မကွဲပါဘူးဆိုကွာ ညီမကလဲ၊ပြီးပြီ၊အဆုံးထိဝင်သွားပြီ၊ဒိရှေ့ မနာတော့ဘူး" ပြောပြောဆိုဆို ရည်းစားဖင်ကိုကြွကာ ကြွကာ လိုးတော့တာ။
"အမလေး၊အာ၊အကို၊နာတယ်" တင်ကြည်မ အော်တုန်းပါ။လီးတစ်ခေ ျ ာင်းလုံ းဝင်နေပြီမို့ ရည်းစား ဆက်တိုက်ဘဲ လိုးပေးပါတယ်။စောက်
ခေါင်းပေါက်က တအားကြပ်နေတာမို့လီးတစ်ခေ ျ ာင်းလုံးကို ကြက်ပေါင်ကွင်းနဲ့ခ ျ ည်တုတ်ထားသလို တင်းကြပ်နေတာပါဘဲ။ဒါပေမဲ့သဘာဝ တရားအရ လေး ငါး ဆယ်ခ ျ က်ဆောင့်ပေးလိုက်တဲ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရည်ရွှဲစိုလာလို့စောစောကလို တအားမကြပ်တော့ဘဲ လိုးလို့
ကောင်းလာပါတယ်။တင်ကြည်မလဲ စောစောပိုင်းက နာလို့အော်နေတဲ့အသံ တိတ်သွားပြီး ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ပေးနေလေရဲ့။ရည်းစားဖြစ်
သူ ကြာကြာမလိုးနိုင်ပါ၊စောက်ခေါင်းကကြပ်နေလို့၊ခဏလေးနဲ့အရည်ထွက်ခ ျ င်လာတာနဲ့၊ကပြာကရာ လီးကိုဆွဲနုတ်ပြီး တင်ကြည်မရဲ့ပေါင်
ကြားထဲ အရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ရတယ်။သူက အတွေ့အကြုံ မ ျားလှပြီ၊မတော် ဗိုက်ကြီးမှာစိုးလို့ အရည်ကို အထဲမှာမထဲ့ဘဲ အပြင်ဘက်
ဆွဲထုတ်ပြီးပန်းတာ။
မိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးခွင့်ရဘို့အစ ပထမအကြိမ်သာ ခဲယဉ်းတာပါ၊တစ်ခါဖောက်ပြီးရင် နောက်ပိုင်း လွယ်လွယ်ကူကူပါဘဲ၊လမ်းဗိုလ်လေး
ဆိုတဲ့လူက စားနေက ျ ကြောင်လေ၊တင်ကြည်မကတော့ ဘယ်သိပါ့မလဲ၊လက်ထပ်ယူမယ်မှတ်တာပေါ့။သူ့ရဲ့အပျို စင်ဘဝကိုပေးလိုက်ရပြီး
တဲ့နောက် မထူးတော့ပါဘူးဆိုပြီး ရည်းစားခ ျိန်းတိုင်း သွား သွားပြီး ခံရတာ၊ရည်းစားက (လက်မထပ်ခင် ဗိုက်ကြီးလာမှာစိုးလို့)အကြောင်းြ့ပပြီး
လိုးတဲ့အခါတိုင်း F.Lအစွပ် စွပ်ပြီးလိုးတာ။(၆)လလောက် တင်ကြည်မကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးပြီး၊တခြားမြို့နယ်ကိုပြောင်းသွား၊အဲဒီမြို့က
ပိုက်ဆံရှိတဲ့အပျိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့လက်ထပ်လိုက်တာလေ။
တင်ကြည်မလဲ ရည်းစားပြောင်းသွားပြီး တခြားမြို့မှာလက်ထပ်သွားပြီလို့ကြားတာနဲ့၊ဆောက်လုပ်ရေးမှာဆက်မလုပ်ခ ျင်တော့ဘဲ၊အလုပ်
ပြောင်းဖို့ကြို းစားရင်း ကံအားလေ ျှ ာ်စွာ ပညာရေးရုံးမှာ အငယ်တန်းစာရေးအလုပ်ရလို့ဟန်က ျသွားပါတယ်။နို့မို့ဆောက်လုပ်ရေးမှာဆက်
လုပ်နေရင် လမ်းဗိုလ်လေးနဲ့ကိုယ့်အကြောင်း သိတဲ့လူတွေရှေ့ဘယ်လိုနေရမယ်မှန်းတောင်မသိ။
ညီမလုပ်တဲ့သူနဲ့ဟိုကောင်လေး၊လိုးကြတာကိုတွေ့လိုက်ရလို့၊မတင်ကြည် မအိပ်နီုင်တော့ဘဲ၊ရည်းစားဦး(ရည်းစားဦးလို့ပြောရအောင်က
နောက်ထပ်လဲ ရည်းစားမထားဖြစ်တော့ပါဘူး)နဲ့လိုးခဲ့ကြတာကို ပြန်စဉ်းစားမိတာပါ။ယောက်က ျ ားအလိုးကို(၆)လလောက်အတွင်းအကြိမ်
(၃၀)လောက်ခံခဲ့ဘူးပြီး၊(၇)နှစ်လောက်ထိ မေ့မေ့ပေ ျ ာက်ပေ ျာက်နေလာခဲ့တာ၊ကနေ့ည၊ညီမဖြစ်တဲ့သူ၊သူ့ထက်ငယ်တဲ့ကောင်လေးနဲ့လိုး
နေတာမြင်လိုက်ရတာ၊သူပါ ဖုံးကွယ်နေတဲ့တဏှာပေမစိတ်တွေ ထိုးထွက်လာပြီလေ။ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းတောင် မသိတော့။

နောက်ရက်က ကေ ျ ာင်းဖွင့်ရက်မို့မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းတက်ရတယ်။သူက ဒီနှစ်(၁၀)တန်း။အရေးကြီးတဲ့ အစိုးရစစ်စာမေးပွဲ။(၁၀)တန်းကို
အမှတ်ကောင်းကောင်းနဲ့အောင်မှ ကိုယ်တက်ခ ျ င်တဲ့တက္ကသိုလ်တက်ခွင့်ရတာ။ မောင်မောင်က စာကြို းစားတာ။ညတိုင်းစာကြည့် တာ၊မနေ့ည
ကတော့မတင်ရီ သူ့ကို နည်းပညာအသစ်အဆန်းတွေ လက်တွေ့သင်ကြားပို့ခ ျပေးလို့ကေ ျာင်းစာမကြည့်လိုက်ရဘူး၊ဒါကြောင့် မောင်မောင်
ကေ ျ ာင်းကို အစောကြီးသွား၊အတန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရောက်သေးခင် ကေ ျ ာင်းသင်ခန်းစာတွေ ဖတ်နေလေရဲ့။
"ဟယ်၊မောင်မောင်၊အစောကြီးလာပြီး စာဖတ်နေတယ်ပေါ့၊ဟုတ်လား" မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းစာကို စိတ်ပါလက်ပါဖတ်နေမိတာ ဆရာမ ဒေါ်
ထားထား စကားသံ ကြားတော့မှ မ ျ က်နှာမော့ကြည့်မိတာ၊ဆရာမ ဒေါ်ထားထား သူ့ခုံဘေးရောက်နေတာ သူမသိ။
"ဟုတ်၊ဆရာမ၊မနေ့ညက စာမဖတ်ဖြစ်လို့" မောင်မောင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ရိုရိုသေသေ ဖြေတာ၊ဆရာမ ဒေါ်ထားထားက (၁၀)တန်း
အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့သူတို့အတန်းပိုင် ဆရာမ။ဆရာမက ပညာရေးတက္ကသိုလ်ဆင်း B.A;B.Ed ဘွဲ့ရ၊မြို့ခံသူဋ္ဌေးသမီး၊အဖေမရှိတော့ပေမဲ့အမေ
မုဆိုးမကြီးရဲ့ငွေကြေးတွေကို မြို့ကလူတော်တော်မ ျ ားမ ျ ား အတိုးနဲ့ခေ ျ းနေကြရတာမို့မြို့မိမြို့ဖသဘွယ်လဲ ဖြစ်နေတာ။
"စာလိုက်နိုင်လား၊မရှင်းတာရှိရင် ဆရာမကို လာမေးနော်" ဆရာမ မောင်မောင်ခုံဘေးလာရပ်ပြီး ပြောတာပါ။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ၊အခုထိတော့ လိုက်နိုင်ပါသေးတယ်၊နားမလယ်တာရှိရင် ဆရာမကို မေးပါ့မယ်" မောင်မောင်ပြောနေရင်း ဆရာမကို
မသိမသာ ခိုးကြည့်တာ။ဒိအရင်ကတော့ ကိုယ့်ဆရာမတွေကို မောင်မောင် သေသေခ ျ ာခ ျ ာ မကြည့်မိပါ။မနေ့ညကမှ မတင်ရီရဲ့ လက်တွေ့
ခ ျ စ်နည်းပညာရပ်ကို သင်ကြားခွင့်ရလိုက်လို့ ကနေ့ဆရာမကို သေခ ျ ာကြည့်မိတာ။ဆရာမဒေါ်ထားထားက သူတို့မြို့အညာသူပီပီ အသား
အရေက ညို ပါတယ်။အရပ်က ငါးပေတစ်လက်မ ရှိပြီး ပုတယ်ထင်ရပေမဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအဆက်အပေါက်က ကြည့်ကောင်းပါတယ်။နို့တွေက သိပ်
မကြီးပေမဲ့ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးက တော်တော်ကြီးတာပါ၊မောင်မောင်ထက်ကြီးတဲ့နှစ်ဆွေးကေ ျ ာင်းသားကြီးတွေ ပြောပြောနေတာ-"ဆရာမ ဒေါ်
ထားထားက ဖင်အောင်သလောက် နို့က သေးတယ်ကွာ"တဲ့လေ။
"အေးလေ၊ဆရာမပြောတာ မောင်မောင် နားမလယ်တာရှိရင် လာမေးလို့ပြောတာ၊ကေ ျ ာင်းခ ျိန်မှာမေးဖို့အခ ျိန်မရရင် ဆရာမအိမ်ကို လာ
မေးပေါ့၊ဟုတ်ပြီလား" ဆရာမ မောင်မောင်ကိုပြောပြီး သူ့နေရာဆီပြန်သွားပါတယ်၊မောင်မောင် ဆရာမ နောက်ပိုင်းကို အငေးသား ကြည့်မိတာ
ကေ ျ ာင်းသားကြီးတွေပြောတဲ့အတိုင်း ဆရာမရဲ့ဖင်တုန်းကြီးက နဲတာမှမဟုတ်တာ၊စစ်ကိုင်းအိုးကြီး က ျနေတာပါ၊လမ်းလေ ျှ ာက်လိုက်တိုင်း
ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် စည်းခ ျ က်ညီညီ တုန်ယမ်းနေတာပါ၊မောင်မောင် ဆရာမရဲ့ဖင်ကြီးငေးကြည့်နေတုန်းမှာဘဲ တခြား
ကေ ျ ာင်းသူကေ ျ ာင်းသားတွေရောက်လာပါတော့တယ်။
မတင်ရီ မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ရေချို းပြီး အငယ်မကို ပိုးထုတ်နဲ့ကေ ျာမှာလွယ်ပိုး၊အကြီးကောင်လက်ဆွဲပြီး ကေ ျ ာင်းပို့ပါတယ်၊သူငယ်တန်းမို့
ရပ်ကွက်ထဲကမူလတန်းကေ ျ ာင်းတင်ပို့ရတာမို့ မဝေးလှပါဘူး၊ကေ ျ ာင်းပို့ပြီးတာနဲ့ မတင်ရီ စေ ျ းသွားရင်း တားဆေးထိုးဖို့သားဖွါးဆရာမဆီ
ဝင်ပါတယ်၊အရင်ကလဲ မတင်ရီ တားဆေးထိုးနေက ျ ပါ၊အခု ယောက ်က ျ ားသင်တန်းတက်နေလို့မလိုအပ်ဖူးဆိုပြီး မထိုးဘဲနေ နေတာ၊ဒိရှေ့
မောင်မောင်နဲ့ပွဲကြမ်းရဦးမှာမို့ ဆေးထိုးမထားရင် မဖြစ်တော့တာမို့ သတိတရ သွားထိုးတာပါ။
"ဟော မယ်တင်ရီ၊ မပေါ်လာတာ အတော်ကြာပါရောလား၊အခုမှဘဲ လာတော့တယ်"သားဖွားဆရာမကြီးက မတင်ရီကို ပြောတာ၊ဆရာမက
အသက်(၅၀)လောက်ရှီနေပြီ၊
"ပေါ်မလာဆို လင်တော ်မောင်မရှိလို့မလာတာဒေါ်ကြီးရေ၊အခု လင်တော်မောင် ကေ ျ ာင်းပြီးတော့မှာမို့ကြိုတင်ဆေး လာထိုးတာ"
ဆေးထိုးပြီးတာနဲ့ မတင်ရီ စေ ျ းကိုသွားပြီး ဟင်းခ ျ က်စရာဝယ်ရတယ်၊အမက ရုံးတဘက်နဲ့မို့ခ ျ က်တာပြုတ်တာ၊စေ ျ းဝယ်တာ မလုပ်နိုင်
သူဘဲလုပ်ရတာ၊အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့အငယ်မကို ခေ ျ ာ့သိပ်ပြီး မီးဖိုထဲဝင်၊ခ ျ က်ပြုတ်ပေါ့၊ခ ျ က်ပြုတ်ရင်းတစ်ယောက်ထဲမို့တွေးမိတွေးရာ
မောင်မောင်နဲ့ညက လိုးဖြစ်သွားတာကို ပြန်တွေးမိတာ၊ယောက်က ျ ားက သင်္ကြန်ပြီးကတဲက ကေ ျာင်းပြန်သွားရတာ၊သီတင်ကျွတ်မှ သင်တန်း
ဆင်းမှာ၊တကယ်ဆို ယောက ်က ျ ားပြန်လာဘို့တစ်လခွဲ၊နှစ်လလောက်ဘဲလိုတော့တာ၊အောင့်ထားဖို့ကောင်းပေမဲ့ မတင်ရီ မအောင့်နိုင်ဘဲ
စိတ်အလိုလိုက်ခဲ့မိတယ်၊စိတ်အလိုလိုက်ဆို မောင်မောင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့ကလဲ အလွယ်တကူ ခြံခ ျ င်းကပ်နေတော့ဖြစ်သွားတာ၊ယောက်
က ျ ားနဲ့ကင်းကွာနေတာ(၆)လရှိပြီမို့ အရမ်းအလိုးခံခ ျ င်နေတာ၊မနေ့ညကတော့မောင်မောင်နဲ့လိုးလိုက်မိတာ၊(၆)လတာငတ်ပြတ်နေတာ
အရသာတော်တော်ရလိုက်တယ်၊ဒီညလဲ မောင်မောင်လာမှာသေခ ျာတယ်၊ကောင်လေး အရူးအမဲသားကျွေးဖြစ်ပြီလေ၊ယောက်က ျ ားပြန်ရောက်
မလာခင် တစ်လခွဲနှစ်လလောက်တော့ ဒီကောင်လေးနဲ့နှစ်ပါးသွားရမှာဘဲ၊အရေးကြီးတာက သူမ ျ ားတွေ မသိဖို့၊သူ့အမ မတင်ကြည်သိတာ
အရေးမကြီးဘူး၊ညီအမခ ျ င်း ပြောလို့ရတယ်၊မသကာ သူ့အမ ပူညံ ပူညံ လုပ်လာခဲ့ရင် အပ ျို ကြီးကို မောင်မောင်နဲ့ ပေးလိုးလိုက်ရုံဘဲ၊တစ်ခု
တော့ရှိတယ်၊ဒီကိစ္စ မောင်မောင်ရဲ့အမတွေ သိလို့မဖြစ်ဘူး၊သူ့အမတွေက သူတို့မောင် လူပ ျို နုနုထွတ်ထွတ်လေးနဲ့ကိုယ့်လိုကလေးအမေ
လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့မိန်းမ၊ဘယ်ဖြစ်စေခ ျ င်ပါ့မလဲ၊သိမ ျ ားသိလို့ကတော့ပြောလိုက်မဲ့ဖြစ်ခြင်း၊ဆဲဆိုလိုက်မဲ့ဖြစ်ခြင်း။
မတင်ကြည် ရုံးသာတက်နေရတာ၊ရုံးအလုပ်ကို မလုပ်ခ ျ င်ဘဲ စိတ်မပါဘဲ လုပ်နေရတာ၊သူ့စိတ်က မနေ့ညက မောင်မောင်နဲ့သူ့ညီမ လိုး
နေကြတာကိုဘဲ ခေါင်းထဲမှာရှိနေတာ၊(ညီမလေးနှယ်၊ယောက်က ျ ားရှိရက်နဲ့လင်ငယ်နေရတယ်လို့၊မတော် သူမ ျ ားတွေသိသွားရင် အရှက်ကွဲ
အက ျိ ု းနည်းဖြစ်ရုံမက လင်မယားလဲကွဲ၊ဆွေမ ျိ ု းတွေကလဲ ပြောလိုက်ကြမှာဖြစ်ခြင်း၊သူ သတိတော့ထားမိပါတယ်၊သူ့ညီမ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်လ
လောက်ကတဲက မနေနိုင် မထိုင်နိုင်၊တဏှာပိုးရွစိထိုးနေတာ၊လင်နဲ့ခွဲနေရတာ(၆)လရှိပြီမို့ခံခ ျ င်နေပြီဆိုတာ၊ကောင်မ ရွတာကတော့ ရွပါတယ်
ငါလဲ ယောက်က ျ ားနဲ့လိုးဖူးတာပါဘဲ၊သူလောက်တော့မရွသေးပါဘူး၊ကိုယ့် ကိုယ် ကို ထိန်းရမှာပေါ့၊ဖြစ်တော့မဖြစ်သေးဘူး၊ညီမလုပ်တဲ့လူ
ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောပြဆုံးမရဦးမယ်၊မိဘနှစ်ပါးသိသွားရင်လဲ စိတ်ဆင်းရဲကြမယ်။ညီမဖြစ်သူကို မောင်မောင်နဲ့ အနေအထိုင် မသင့်တော်
ဘူးလို့ပြောရမယ်၊သူပြောတာ၊ဆုံးမတာကို ညီမက လက်မှခံပါ့မလား၊ညီအမခ ျ င်း အသက်ကလဲ သိပ်ကွာတာမဟုတ်၊(၂)နှစ်ဘဲကွာတာ။
ဆရာမဒေါ်ထားထား နေ့ခင်း စာသင်ခ ျိန် အားလပ်နေခ ျိန် ဆရာဆရာမ မ ျ ားနားနေခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲ ဟိုတွေး ဒီတွေး တွေးနေတာ၊
မနက်က သူ့ဂ ျ ူ တီနေ့မို့ကေ ျ ာင်းကိုအစောကြီးရောက်တာ၊ဘယ်သူမှမရှိသေးခင် မောင်မာင်တစ်ယောက်ထဲရှိနေတာတွေ့လို့၊ကောင်လေး
က ရုပ်ရည်လေးကလဲမဆိုး၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ ယောက်က ျ ားပီသ၊စာလဲကြို းစားတဲ့ကေ ျ ာင်းသားမို့၊ပထမတော့ဘာရယ်မဟုတ်ပါ၊
အတန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲရှိနေလို့ စကားပြောမိတာ၊ကေ ျ ာင်းစာ နားမလယ်တာရှိရင် အိမ်လာမေးနော်လို့ပြောမိတာ၊မှားမ ျ ားသွားလားလို့၊
သူ အခန်းရှေ့ကိုပြန်ထွက်လာတော့ကောင်လေး သူ့နောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးကို ငေးကြည့်နေတာ သူသမင်လယ်ပြန်ကြည့်ရင်း တွေ ုလိုက်ရတယ်။
ယောက်က ျ ားတော်တော်မ ျ ားမ ျ ား သူ့ဖင်ကို မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ကြဘူး၊သူကလဲ အပေါ်ပိုင်းနို့ကသာ မကြီးတာ၊ဖင်က တအားကြီးနေတာပါ၊
ဘာမှလေ့က ျ င့်ခန်းတွေဘာတွေလဲ မလုပ်ပါဘဲ အပ ျိ ု ဖြစ်တာနဲ့ ဖင်ကကြီးထွားလာတာပါ၊(အင်း-ငါလဲ အပ ျို ကြီး လင်မရတတ်တာနဲ့ကိုယ့်
တပည့်ကို ပြန်ပြီးစိတ်ကစားမိနေပါလား)။
ဒေါ်ထားထား အပ ျို ကြီးလို့သာပြောရတာပါ၊တကယ်တော့သူလဲ အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသား အပြီု ကြီးပါ၊တက္ကသိုလ်တက်ရင်း ရည်းစားနဲ့
အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့ကြတာ၊ကေ ျ ာင်းပြီးသွားရင် လက်ထပ်ကြမယ်လို့ရည်ရွယ်ထားကြပေမဲ့တကယ်တမ်းကေ ျ ာင်းပြီးလို့ကိုယ့်မြို့ သူ့မြို့ဝေး
သွားကြတဲ့အခါ အနေဝေးပြီး သွေးအေးသလိုဖြစ်ပြီး၊ရည်းစားဖြစ်တဲ့သူက မိဘတွေပေးစားတဲ့ဆွေမ ျို းနီးစပ်တော်တဲ့နှမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်နဲ့
လက်ထပ်သွားတာ။ဒေါ်ထားထား သူတို့မြို့နယ်ထဲက တောရွာမှာ အလယ်တန်းပြဆရာမဝင်လုပ်၊သတ်မှတ်အမှုထမ်းသက်ပြေ့တဲ့အခါ B.Ed
ပညာရေးဘွဲ့ဆက်တက်၊သူတို့မြို့မှာဘဲ အထက်တန်းပြဆရာမဖြစ်လာ၊အခုဆို ဒေါ်ထားထားအသက်(၃၂)နှစ်ထဲရောက်လာပြီ၊လင်ယူဘို့ကလဲ
စဉ်းစားလို့မရတော့ဘူး၊သူတို့မြို ကတောမြို့လေးဆိုတော့ သူနဲ့လိုက်ဖက်မဲ့ယောက်က ျ ားလူပ ျို လဲ ရှာမတွေ့ပါဘူး၊ပြောင်းလာကြတဲ့ဋ္ဌာန
ဆိုင်ရာ အရာရှိတွေကလဲ အိမ်ထောင်သည်တွေမ ျ ားတယ်၊တခြားအရောင်းအဝယ်သမားယူရအောင်ကလဲ ပညာအရည်အခ ျ င်းက(၁၀)တန်း
လောက်တောင် မအောင်တဲ့လူတွေမို့မယူခ ျ င်ပါ။ကိုယ်က ဘွဲ့ဒီဂရီ နှစ်ခုနဲ့မို့ အနည်းဆုံးတော့ဘွဲ့ရတဲ့ယောက်က ျ ားလောက်မှယူခ ျင်တာ၊
အခုက ျ မှတော့လဲ လင်ယူဘို့ရာ ဖြစ်နိုင်တော့မှာမဟုတ်ပါဘူး၊ဒီလိုဘဲ အမည်ခံအပ ျ ို ကြီးဘဝနဲ့နေသွားရတော့မှာပါ။
မတင်ကြည် အသံကြားလိုက်တာနဲ့ မောင်မောင် မတင်ရီကိုဖက်ပြီးမှိန်းနေရာက ခ ျ က်ခ ျ င်းလူးလဲထ အင်္က ျီ ၊ပုဆိုး ကောက်ဆွဲပြီး နောက်ဖေး
ပေါက်က လစ်ပြေးပါတယ်။အဝတ်အစားတောင် ဝတ်မနေတော့ပါဘူး။သူကြောက်တာ အပ ျိ ု ကြီးမတင်ကြည် အော်ကြီးဟစ်က ျ ယ်လုပ်မှာကိုပါ။
အပ ျိ ု ကြီးတွေဆိုတာ ပြောလို့ရတာမဟုတ်။သူတို့စိတ်က သုံးပန်လှရယ်၊အခုတမျို း၊တော်ကြာတမျို း၊ကြောက်ရတယ်၊ပတ်ဝန်းက ျင်က သူမ ျ ား
မယား ကြာခိုတယ်ဆိုပြီး အထင်သေးကြမှာ။ကံဆိုးရင် မယားခိုးမှုနဲ့ထောင်က ျ မဲ့ကိန်းတောင်ရှိတယ်။သူ ဒီလို မတင်ရီနဲ့ဖြစ်တာ အမနှစ်ယောက်
သိရင်လဲ ရှက်ရှာကြမှာ။မောင်မောင် မတင်ရီအိမ်ထဲကထွက်ပြေးလာပြီး အမှောင်ထဲမှာအင်္က ျီ ၊ပုဆိုးပြန်ဝတ်၊စေ့ထားတဲ့ပြူတင်းပေါက်ကကေ ျ ာ်
ဝင်ခဲ့လို့ သူ့အခန်းထဲရောက်တာတောင် ရင်ခုန်နေတာ မရပ်ချင်သေးဘူး။အကြောက်လွန်နေတာ အိပ်လို့ကလဲမရ။
မောင်မောင်ကသာ အခန်းထဲက ကပ ျ ာကယာထွက်ပြေးတာ၊မတင်ရီကတော့အေးဆေးဘဲ၊သူက ခြေရင်းမှာချွတ်ပုံထားတဲ့ထဘီကိုယူဝတ်ပြီး ရင်လ ျ ားလိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ
အိပ်ရာပေါ်ထထိုင်ပြီး "မမ အိပ်ရာကနိုးနေရင်လဲ ခေ ျ ာင်းဟန့်သံလေးဘာလေးပေးတာ မဟုတ်ဘူး" သူ့အမကိုတောင် အပြစ်တင်နေသေး။
"နိုးနေတာ ကြာပြီဟဲ့၊အစကတော့ဖာသိဖာသာ နေမလို့ဘဲ၊ညီးတို့က တအားလွန်နေလို့" မတင်ကြည် အစပိုင်းကတော့ခေ ျ ာင်းကြည့်ရုံ
ပါ၊နောက်တော့ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း စိတ်ပါလာတာ၊အပ ျိ ု ကြီးပေမဲ့ ယောက်က ျ ားနဲ့ထိတွေ့ဖူးပြီးသားမို့၊ဒီအတိုင်းနေမယ်ဆို နေဖြစ်ပေမဲ့
အခုလို ကိုယ့်ရှေ့မှာ လိုးနေတာကို မြင်ရတော့ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အသံပေးမိပါလိမ့်ပေါ့။
"မမ လာတာနဲ့ဘဲ ပွဲပြီးသွားပြီ၊ခံရတာ အားတောင်မရသေးဘူး" မတင်ရီ တကယ်အားမရသေးတာပါ။သူက ဏှာထန်တယ်။ယောက်က ျ ား
အလိုးမခံရတာကြာပြီမို့ တအားခံခ ျ င်နေတာ၊ပြီးမောင်မောင်ကလဲ လူပ ျိ ု အားကောင်းတဲ့အရွယ်၊လိုးအားကလဲ ဘာကောင်းသလဲ မမေးနဲ့၊
"ညီးကတော့လွန်တယ်၊ညတိုင်းဆက်တိုက် အလိုးခံနေရတာတောင် အားမရသေးဘူးလား၊မနေ့ညကလဲ ငါကြားနေတာ၊မပြောခ ျင်လို့"
"မမ က အပ ျိ ုကြီးမို့ပြောတာ၊အလိုးခံပါတယ်ဆို၊၀ တယ်မရှိဘူး၊တခါပြီးတခါ ခံခ ျ င်နေတာ၊မမ က မကြုံ ဖူးသေးလို့"
"ညီးပြောတာနဲ့ဘဲ ငါတောင် မောင်မောင်နဲ့လိုးရမလိုဖြစ်နေပြီ" မတင်ကြည် အပေ ျ ာ်အပ ျ က်ပြောနေတာမဟုတ်ပါ။သူ တကယ်ဘဲ သူမ ျား
တွေလိုးကြတာကိုမြင်ရလို့အောင့်အီးထားတဲ့တဏှာပေမစိတ်တွေ ပေါက်ကွဲလာနေပါပြီ၊
"မမက မောင်မောင်လိုးတာ ခံခ ျ င်လို့လား" ညီမဖြစ်သူက ပြောင်ဘဲမေးလာပြီလေ။မတင်ကြည် ဘယ်လိုပြောရမလဲ မဝေခွဲတတ်ပါ။ခံကလဲ
ခံခ ျင်နေ၊ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောဖို့ကလဲ ရှက်နေသေးတာ။
"ရှက်မနေနဲ့ မမ၊ငါ အဟုတ်ပြောတာ၊ခံခ ျင်ရင် မနက်ဖန်ည မောင်မောင်လာရင် မမဆီ လွှတ်ပေးမယ်" မတင်ရီ သူ့အမ အပ ျိ ု ကြီး ခံခ ျင်
နေတာသိလို့ပြောလိုက်တာ။
"ဗိုက်ကြီးလာလို့ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ်" မတင်ကြည် အပ ျိ ု ကြီးပီပီ တွေးကြောက်နေတာ။
"ဗိုက်မကြီးအောင် လိုးရမှာပေါ့မမရာ၊မောင်မောင်ကို အိတ်စွပ်ပြီးလိုးခိုင်းရမှာပေါ့" မတင်ရီက နည်းလမ်းပေးတယ်။အမက အပ ျိ ု ကြီးမို့
သူ့လိုတားဆေးထိုးလို့ကလဲ မဖြစ်ဘူးလေ။
"ငါမပြောရဲပါဘူးဟယ်" မတင်ကြည် တကယ်ပြောတာပါ၊သူ့အနေနဲ့ မောင်မောင်ကို သူ့ကိုလိုးရင် အိတ်စွပ်လိုးပါလို့ဘယ်ပြောရဲပါ့မလဲ။
"မမ ပြောစရာမလိုပါဘူး၊ငါပြောမှာပါ၊မမ မောင်မောင်နဲ့အလိုးခံမှာလား၊မခံဘူးလားသာပြော" မတင်ရီ သူ့အမကို အပြတ်မေးရတယ်။
"အင်း "မတင်ကြည်လေသံက တိုးတိုးလေး။
"ဘာအင်းလဲ၊ခံမယ်လို့ပြောတာလား" မတင်ရီ စိတ်မရှေခ ျ င်တော့ဘူး၊အပ ျိ ုကြီးမ ျ ား၊ခံကလဲခံခ ျင်၊ရျက်ကလဲရှက်သေး။
"ဟုတ်ပါတယ်ဆိုနေ၊ခံမှာမို့-အင်း-ပြောတာပေါ့"
မတင်ရီ နောက်ရက်မနက် အစောကြီး မောင်မောင် ကေ ျာင်းမသွားခင် အုပ်မိအောင်လို့"မောင်မောင်ရေ၊မောင်မောင်၊ခဏလောက်ဟေ့"
မတင်ရီခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင် သူ့အိမ်ကနေ မတင်ရီတို့အိမ်ရောက်လာတယ်။သူ့အမတွေက စေ ျ းသွားကြပြီ၊မောင်မောင်ရောက်တာ
နဲ့ မတင်ရီက ညက ျ ရင် မတင်ကြည်ကိုပါ လိုးပေးရမယ်၊နို့မို့ရင် ပြသာနာရှာလိမ့်မယ်၊အဲဒ် မတင်ကြည်က သူ့လိုတားဆေးထိုးလို့ကလဲမဖြစ်
လို့ မောင်မောင် F.L အိတ်စွပ်ပြီးလိုးရမှာ၊အဲဒါနေ့ခင်းကတဲက F.L ဝယ်ထားလို့ခေါ်ပြောတာ။
မောင်မောင် ဖိုးက ျိ ု င်းထုတ်ပေါ့။မနေ့ညက မတင်ကြည်တွေ့သွားလို့ကွိုင်ပူပြီမှတ်တာ၊အခုတော့ကွိုင်မပူတဲ့အပြင် အပ ျိ ု ကြီးကိုပါ လိုးရ
ဦးမှာ၊ဒါပေမဲ့မောင်မောင်ကလူလယ်၊သူ့ဝမ်းထဲကအပေ ျ ာ်ကို မတင်ရီမသိအောင်ဖုံးပြီး
"ဟာ-အမကလဲ၊ကျွန်တော်က အမကိုဘဲ လိုးခ ျ င်တာ၊မတင်ကြည်ကို မခ ျ စ်ပါဘူး"
"မခ ျစ်လဲ လိုးပေးရမှာဘဲမောင်မောင်ရေ၊ဒါမှ မမပါးစပ်ပိတ်မှာ၊နီု့မို့လေ ျှ ာက်ပြောနေမှာစိုးရတယ်"
"ဒါဆိုလဲပြီးရော၊မတင်ကြည်ကို အရင်လိုးပေးလိုက်မယ်၊ပြီးရင် မမကို ထပ်လိုးမှာနော် "
"အေးပါတော်၊အေးပါ၊ငါ့မောင်လိုးနိုင်လို့ကတော့တညလုံး မိုးအလင်းလိုးပါ၊အမ ဃ့ပေးမှာပေါ့"
ဒါနဲ့မောင်မောင် ညနေကေ ျ င်းဆင်းတာနဲ့တင်ဝှကုန်စုံဆိုင်ဝင်ပြီး F.L ဝယ်ရတယ်။ဝယ်မဲ့ဝယ် မထူးပါဘူးဆိုပြီး F.L ကို(၅)ဘူးအထိဝယ်
တာ၊တရုတ်ထင်ဝှကတောင် "အီး-ကောင်လေး၊တီလောက်အီမ ျ ားကီး ဘာလုပ်ဖို့လဲ၊တီခုနီခုတော်ရောပေါ့" လုပ်နေလို့"ဘော်ဒါတွေမ ျ ား
တယ်ဗ ျ ကိုထင်ဝှရဲ့"လို့ညာလိုက်ရသေး။
ထုံးစံအတိုင်း ည(၁၀)နာရီ၊မောင်မောင် မတင်ရီတို့အိမ်ထဲရောက်နေပြီ။မတင်ရီက တံခါးဖွင့်ပေးပြီး "မမဆီ အရင်သွားလိုက်နော်၊ပြီးမှ အမ
ဆီလာခဲ့"လို့ပြောပါတယ်။မောင်မောင်ပတ်ချွဲနတ်ချွဲ မတင်ရီကိုဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းကို ကစ်စုတ်နေသေးတာ၊မတင်ရီက ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထုတ်ပြီး
"မကဲနဲ့မောင်မောင်ရာ၊မမဆီသွားပါဦးဆို၊ပြီးမှ အမဆီပြန်လာ"
ဒါနဲ့မောင်မောင် အိမ်ရှေ့ခန်း မတင်ကြည်အိပ်နေရာကိုသွား၊ခြင်ထောင်ကိုလှန်ပြီးဝင်လိုက်ပါတယ်။မတင်ကြည်ကအိပ်ရာပေါ် ပက်လက်အိပ်
နေပြီး မောင်မောင်ဝင်လာတာနဲ့မ ျက်စိကိုပိတ်လိုက်ပါတယ်။မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ့ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်ပြီး တခါထဲ ဖက်ကာ ပါးတွေကိုနမ်း
လိုက်တာ၊အပ ျိ ု ကြီး ဇတ်ကနဲတုန်သွားပါတယ်။
"မမကြီး၊ကျွန်တော ့်ကို ခ ျစ်လား" မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ့ပါးကိုနမ်း၊လက်ကလဲ ခါးကိုဖက်ထားရင်းမေးတာ၊မတင်ကြည် ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပါ။ကိုယ့်မ ျက်စိအောက်မှာတင် ကြီးလာတဲ့၊ငယ်ငယ်ကလေးဘဝက ကိုယ်ခ ျီ ပိုးလာခဲ့တဲ့ကောင်လေးနဲ့ လင်မယားလို လိုးကြရမှာ
မတင်ကြည် ဏှာကန်လို့သာ ခံရမှာ၊ရှက်တာတော့ရှက်တာပေါ့။
မတင်ကြည် ဘာစကားမှာပြန်မပြောတာနဲ့ မောင်မောင် သူလုပ်စရာရှိတာ စလုပ်တော့တာပါဘဲ။မတင်ကြည်ရဲ့အင်္က ျီ ကြယ်သီးတွေကို
တလုံးပြီးတလုံး ဖြုတ်ပါတယ်။ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်ကုန်တာနဲ့ အင်္က ျီ ကိုဘေးဘက်ဆွဲလှန်ပါတယ်။အပျိ ု ကြိးပီပီ မတင်ကြည်က ညအိပ်တာ
တောင် အောက်ခံဘော်လီကဝတ်ထားသေးတာ။မောင်မောင် ဘော်လီအင်္က ျီ ဂ ျိတ်တွေကို တခုပြီးတခု ဖြုတ်ပါတယ်။ဝတ်ထားတဲ့ဘော်လီကလဲ
နဲတဲ့ဂ ျိတ်တွေမဟုတ်၊(၆)၈ ျိတ်လောက်ရှိတာ၊မတင်ကြည်က စကားသာမပြောတာ၊ဘော်လီဂ ျိတ်ဖြုတ်နေတဲ့အခိုက် လွယ်လွယ်ကူကူဖြုတ်လို့
ရအောင် ပက်လက်လှန်နေရာက ဘေးတစောင်းလှဲ့ပေးပါတယ်။ဂ ျိတ်တွေအကုန်လုံးပြုတ်သွားတဲ့အခါ မောင်မောင်က ဘော်လီကို အပေါ်ဘက်
ဆွဲတင်လိုက်လို့နို့နှစ်လုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်ပြီးပေါ်လာပါလေရော။မတင်ကြည်က အပ ျိုသာပြောတာ၊နို့တွေက သူ့ညီမ လောက်မကြီးပါ။
ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လုံးသာသာရှိတာ။မောင်မောင် နို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ဆုတ်နယ်ချေမွတော့
"အ-နာတယ်၊တအားကြီးမကိုင်နဲ့"
မတင်ကြည် စောစော ဘော်လီအင်္က ျီ ဂ ျိတ် ဖြုတ်နေတုန်းက တစောင်းအိပ်နေတာ၊အခု နို့တွေကိုကိုင်ပြီးညှစ်လိုက်တော့မှ ပက်လက်ပြန်
လှန်လိုက်တာပါ။မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ့နို့ကိုကိုင်ရင်း လက်ကို တဖြေးဖြေး အောက်ဘက်လေ ျှ ာခ ျပြီး ခါးကထဘီအထက်ဆင့်ကိုဖြေလိုက်
ပါတယ်။မတင်ကြည် သူ့ထဘီအထက်ဆင့်ကိုဖြေတာ မသိလို့ဘဲလား၊ဒါမှမဟုတ် သိ သိနဲ့ငြိမ်ခံနေတာလားတော့မသိ။
မောင်မောင်ရဲ့လက်တဘက်က မတင်ကြည်ရဲ့ထဘီအထက်ဆင့်အောက်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး ဆီးစပ်ထိရောက်နေပါပြီ၊မောင်မောင်လက်က အမွေးကြမ်းကြမ်းတွေကိုထိတွေ့မိပါတယ်။မတင်ကြည်ကတော့ မောင်မောင် သူ့ကိုကိုင်တွယ်နှိုက်ဆွနေတာကို ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်ခံနေတာ။
လုပ်သာလုပ်ရမှာ၊မောင်မောင် ဖီးတော့အောက်နေတယ်၊အပ ျို ကြီးကရှက်ပြီး ဘာစကားမှမပြောလို့၊မတင်ရီနဲ့တုန်းကတော့မောင်မောင်စိတ်
ကြွစေတဲ့စကားတွေ အောက်ကနေခံရင်းပြောပေးတာ။မောင်မောင် မထူးပါဘူး၊ပြီး ပြီးတာဘဲဆိုပြီး လိုးတော့မလို့ ထဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တာ
"အိုး-ထဘီဘာလို့ ချွတ်နေတာလဲ"မတင်ကြည် ဒီတော့မှအသံထွက်လာပြီး ထဘီကိုပြန်ဆွဲထားတာ။
"လိုးတော့မလို့" မောင်မောင် ထဘီကိုလက်မလွှတ်သေးဘဲပြောတာကို
"ထဘီမခၽြတ္ဘဲလိုးပါလား"
မောင်မောင်ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ ထဘီကို အောက်ကပင့်ပြီး ခါးအထိလှန်တင်ပေးလိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ခန်းမှာက မီးလုံးထွန်းထားတာ
မရှိဘဲ မတင်ရီအိပ်တဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာသာ မီးလုံးထွန်းထားလို့အလင်းရောင်က လူလုံးကွဲရုံသာမြင်ရပြီး ထင်းထင်းလင်းလင်းမမြင်ရတဲ့အတွက်
စောက်ဖုတ်ဘယ်လိုပုံပန်းသဏ္ဏန်မသိရပါ။မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့စမ်းပြီး အုံတခုလုံးပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တာ မတင်ကြည် တကိုယ်
လုံး တွန်ုလိမ်ကောက်ကွေးနေလေရဲ့။မောင်မောင်က စောက်ဖုတ်အုံကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်ရင်း လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်း
ကလိနေတာလေ၊တခါတလေ စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုကေ ျာ ်ပြီး စောက်စိပြူ းပြူ းလေးကို ထိ ပေးတာ၊မတင်ကြည် ဖင်ကြီးကြွတက်လာတဲ့အထိ
မနေနိုင်ဖြစ်ရတာ။လက်နဲ့ကလိရင်း မတင်ကြည်စောက်ခေါင်း အရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီး စိုနေပြီလေ။အပ ျိ ု ကြီးစိတ်ပါနေပြီဆိုတာ သိပေမဲ့မောင်
မောင် မရပ်သေးဘဲ စောက်စိကို လက်မနဲ့လက်ညှို းနှစ်ခေ ျ ာင်းနဲ့ညှပ်ပြီး ဆွပေးနေတာ၊ကြာလာတော့ မတင်ကြည် မနေနိုင်တော့ဘဲ
"အ-အာ-တော်တော့ကွာ၊ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"ပြောရင်း လူကတွန့်လိမ် ကော့တက်လာပါတော့တယ်။မတင်ကြည်စိတ်တွေတအားခံ
ခ ျင်နေပြီဆိုတာသိလို့ မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျာင်းကိုဖြဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပါတယ်။မတင်ကြည်ရဲ့ဒူးနှစ်ဘက်
ကို ဆွဲယူ ထောင်ပေးပြီး လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့တဲ့အောင် လက်နဲ့စမ်းပြီးတေ့ပါတယ်။အလင်းရောင်အားနည်းလို့ စောက်ဖုတ်နေရာကို
သေခ ျာမမြင်ရလို့ လက်နဲ့စမ်းပြီးတေ့ရတာပါ။မတင်ကြည်ကတော့အောက်ကနေ ဘာစကားမှမပြောဘဲ မောင်မောင်လုပ်သမ ျှ ငြိမ်ခံနေတာ။
လက်တဘက်က စောက်ပပ်နခမ်းသားကိုဖြဲပြီး က ျန်လက်တဘက်နဲ့လီးကိုကိုင်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တာ
"အ-အာ-နာလိုက်တာ" မတင်ကြည်ဆီက အသံထွက်လာပါတယ်။လီးကဒစ်အထိဝင်နေပါပြီ၊မောင်မောင် လီးကိုနဲနဲခ ျင်းထိုးသွင်းပါ တယ်။
မတင်ရီရဲ့စောက်ခေါင်းနဲ့စာရင် အခုဟာက တော်တော်ကြပ်နေပါတယ်။မတင်ရီနဲ့တုန်းက မောင်မောင် သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ လွယ်လင့်တကူ
လိုးလို့ရတာပါ၊လိုးတာနဲနဲကြာလို့အရည်ရွှဲစိုလာပြီဆို မတင်ရီစောက်ဖုတ်က တယ်မဟုတ်ခ ျ င်တော့ပါ။ခေ ျာ်တေလိုက်နေပါပြီ၊အခုမတင်ကြည်
စောက်ဖုတ်ကတော့ မောင်မောင်လီးနဲ့ကြပ်နေတာမို့အားစိုက်သွင်းနေရတာ။
"ဖြေးဖြေးခ ျင်း လုပ်ပါ၊နာတယ်" မတင်ကြည် တိုးတိုးလေး၊တကဲကို တိုးတိုးလေးပြောတာပါ၊သူ့ညီမကြားမှာကိုလဲရှက်နေသေးတာကိုး။
မတင်ကြည် ဘာပြောပြော မောင်မောင် လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင်သွင်းနေတာ။လီးကစောက်ခေါင်းထဲ တရစ်ခ ျင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ဝင်နေပြီး
နောက်ဆုံးအဆုံးဝင်သွားလို့ဆီးခုံခ ျင်းထိကပ်သွားပါပြီ၊ဒီတော့မှ မောင်မောင် လီးကိုနဲနဲပြန်နှုတ်ပြီး တခ ျက်ခ ျင်း မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပါတယ်။
"အိ-အား-မောင်ရာ-နာတယ်"မတင်ကြည် စလိုးကာစမို့နာနေတာပါ။အရင်သူ့ရည်းစားနဲ့လိုးပြီးကတဲက နောက်ထပ်ယောက်က ျ ားနဲ့မနေ
ရတာ(၇)နှစ်ရှိနေပြီမို့စောက်ဖုတ်က အပ ျိ ု စောက်ဖုတ်လိုပြန်ဖြစ်နေတာလေ၊မောင်မောင့်လီးကလဲ သာမန်ထက်နဲနဲပိုကြီးတာမို့ မတင်ကြည်
အနေခက်ပြီးနာနေတာ။မတင်ကြည် ဘာပြောပြော မောင်မောင်ကသူလုပ်စရာရှိတာ ဆက်တိုက်လုပ်သွားပါတယ်။မတင်ကြည်ရဲ့ပခုံးနှစ်ဘက်
ဘေးကို သူ့လက်နှစ်ဘက်ထောက်ပြီး အပေါ်ကအုပ်မိုးကာ ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာပါ။မတင်ကြည်လဲ ခဏအကြာမှာ စောက်ခေါင်းအရည်တွေ
အမ ျ ားကြီးထွက်လာပြီး ရည်းစားဦးနဲ့လိုးခဲ့တုန်းကလို အရသာတွေ့လာပါတယ်။အရသာတွေ့လာတာနဲ့မောင်မောင်ရဲ့လယ်ဂုတ်ကို မမှီ့တမှီ
လက်နဲ့လှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ကို ကော့ ကော့တင်ပေးပါတယ်။မောင်မောင်ကလဲ မတင်ကြည် ဖင်ကော့ပေးတာနဲ့(သူ ကောင်းနေပြီဆိုတာသိရလို့)
မနားတမ်း လီးကို တခ ျက်ပြီးတခ ျက် အားပါးတရဆောင့်လိုးတော့တာပါဘဲ။
"အီး-အား-အ-အာ-အာ"မတင်ကြည်ပါးစပ်က ကာရံမက ျ အသံစုံထွက်နေတာပါ။ဖင်ကလဲအငြိမ်မနေတော့ဘဲ အပေါ်ကိုကော့တင်လိုက်၊
တခါတလေ စကောဝိုင်းလှုပ်ယမ်းလိုက်နဲ့အငြိမ်နေတယ် မရှိတော့ပါဘူး။စလိုးကာစတုန်းက အပေါက်ကနဲနဲကြပ်ခ ျင်နေပေမဲ့ အခု အရည်တွေ
ရွှဲစိုလာလို့လိုးရတာ အဆင်ပြေလာပါပြီ၊မောင်မောင် လိုးရင်း ပြီးခ ျင်လာပါတယ်။မတင်ကြည်လဲ ဖင်ကော့တင်ရင်းက နောက်ဆုံး တကိုယ်လုံး
ကော့တက်လာပြီး မောင်မောင်လယ်ဂုတ်ကို ဖက်ကိုင်ထားတဲ့လက်နှစ်ဘက် ပြုတ်က ျ သွားပါပြီ။မတင်ကြည်ပြီးသွားမှန်းသိတာနဲ့ မောင်မောင်
လဲစိတ်ကိုလေ ျှ ာ့လိုက်တာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။F.L အစွပ် စွပ်ထားလို့ပြီးတာနဲ့မောင်မောင် မတင်ရီတုန်းကလို ဇိမ်ခံ မှေး
မနေအားဘဲ ကပြာကရာ လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး မတင်ကြည်ရဲ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်ပြီး အပန်းဖြေရပါတယ်။လီးမှာကတော့ အရည်တွေပေပွနေတဲ့F.L
အစွပ်ကတန်းလန်း။ ။F.L=ကွန်ဒုံး